Διαβάστε αναλυτικά το πρώτο μέρος της συνέντευξη ΕΔΩ.
-Θα σας ρωτήσω ευθέως έστω και αν θεωρήσετε ενοχλητική την ερώτηση. Κάποιοι λένε ότι χαρήκατε υπέρμετρα με την εκλογή Νίκου Χριστοδουλίδη, γιατί ήταν το «εκλεκτό σας παιδί» και γιατί «διασωθήκατε προσωπικά» από μια ενδεχόμενη παραπομπή σας στην δικαιοσύνη για διαφθορά…
-Πρώτο, τα αισθήματα που ένοιωσα μετά τη συνεχόμενη κατάρρευση του κόμματος στις προεδρικές εκλογές ήταν αισθήματα απογοήτευσης, γιατί η παράταξη δεν άξιζε αυτής της τύχης. Ουδέποτε αρνήθηκα ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες μου. Όμως, τού κατέστησα σαφές, αρκετά έγκαιρα, ότι σε περίπτωση που δεν θα συμβάδιζε με τις αποφάσεις του κόμματος ή με όσα είχαμε προς στιγμή συμφωνήσει, πως δεν είχα άλλη επιλογή, όπως και έπραξα, να στηρίξω την υποψήφιο της παράταξης, που δεν ήταν άλλος από τον Αβέρωφ Νεοφύτου. Το έχω αποδείξει εμπράκτως με πρωινές συσκέψεις για πέντε μήνες με την ηγετική ομάδα του Δημοκρατικού Συναγερμού, και τη συμμετοχή Υπουργών. Παρά το θεσμικό μου ρόλο συμμετείχα σε δέκα και τόσες προεκλογικές συγκεντρώσεις του υποψηφίου της παράταξης, πάντοτε προβάλλοντας έντονα την ανάγκη στήριξης του κ. Νεοφύτου. Δεν παρέλειψα να αποκαλύψω και τις προσπάθειες που κατέβαλα, αποδίδοντας ευθύνες και στον Νίκο Χριστοδουλίδη, για το τι συνέβαινε στο χώρο της παράταξης ως αποτέλεσμα και της δικής του υποψηφιότητας. Δεν θα αρνηθώ πως ύστερα από τις επιλογές που διαμορφώθηκαν μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών, αισθάνθηκα ικανοποίηση γιατί αντί της επανόδου του ΑΚΕΛ εξελέγη ένας εκ των στενών μου συνεργατών.
-Λέγεται ότι αισθανθήκατε ικανοποίηση γιατί η εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη θα βοηθούσε στην «διάσωση» σας από μία ενδεχόμενη δίκη…
-Άλλος ένας αχρείος ισχυρισμός που εκφράζει τους ευσεβείς ή ασεβείς πόθους κάποιων που για γνωστούς λόγους, τούς έχει γίνει έμμονη ιδέα και ψύχωση η αμαύρωση της προσωπικότητας μου ή ο μηδενισμός του όποιου έργου έχω επιτελέσει. Αλήθεια για ποιο έγκλημα θα παραπεμφθώ σε δίκη; Mήπως για τα «χρυσά διαβατήρια», ένα πρόγραμμα που υιοθετήθηκε το 2007 επί προεδρίας του αείμνηστου Παπαδόπουλου, επαναβεβαιώθηκε το 2011 επί προεδρίας του αείμνηστου Χριστόφια και συνεχίστηκε, χωρίς την όποια αλλαγή ως προς τους δικαιούχους πολιτογράφησης, και από την δική μου κυβέρνηση; Μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη γιατί κάτω από τις συνθήκες χρεοκοπίας που αντιμετώπιζε η χώρα, μειώσαμε τα ποσά επενδύσεων, ώστε το πρόγραμμα να συμβάλει στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη γιατί κάποιοι καταχρώμενοι της νομοθεσίας, επέτρεψαν να πολιτογραφηθεί ένας αριθμός μη δικαιούμενων; Aπό πότε ο αρχηγός του κράτους παραπέμπεται σε δίκη για παρανομίες πολιτών; Ή μήπως θα δικαστώ γιατί το πρώην δικηγορικό μου γραφείο από τις χιλιάδες των πολιτογραφηθέντων υπέβαλε λιγότερες των 60 αιτήσεων; Πότε επιτέλους θα αντιληφθούν κάποιοι ότι η λασπολογία περί «πωλητή διαβατηρίων» δεν αποδεικνύει παρά το δικό τους ανύπαρκτο ήθος. Αλλά μήπως θα παραπεμφθώ σε δίκη για τις μυθοπλασίες ενός «διερευνητικού» δημοσιογράφου που αποφάσισε να συρράψει μια σειρά ψευδών ισχυρισμών 7 χρόνια μετά την αποχώρηση του από το Προεδρικό και αφού το 2019 λόγω μη επαναδιορισμού του Επιτρόπου, στον οποίο εργοδοτείτο, απώλεσε τα εισοδήματα του; Πόσο έγκυρος μπορεί να είναι ένας διερευνητικός δημοσιογράφος που παραδέχεται γραπτώς ότι δεν υπήρξε βιβλίο το οποίο εξέδωσε που δεν το αναθεώρησε. Λυπούμαι που δεν μπορώ να δημοσιοποιήσω επί του παρόντος στοιχεία αφού η υπόθεση ευρίσκεται υπό διερεύνηση από την Αρχή κατά της Διαφθοράς. Αν είναι κάτι που σήμερα μπορώ να σας αναφέρω είναι πως όσο ο εν λόγω δημοσιογράφος υπηρετούσε στο Προεδρικό, μού ετοίμαζε σωρεία σημειωμάτων που διαψεύδουν τις εκ των υστέρων εμπνεύσεις του. Εκείνο που αγνοούν κάποιοι είναι πως τα εν λόγω σημειώματα φυλάσσονται στο αρχείο μου. Συνεπώς τα περί αναζήτησης «προστατών» για την αποφυγή παραπομπής μου σε «δίκη» δεν είναι παρά μέρος της εκστρατείας σπίλωσης του ονόματος μου αλλά και οι ασεβείς τους πόθοι.
-…«Φοβού την εκδίκηση των υπό σου ευεργετηθέντων» έτσι αισθάνεστε;
– Υπάρχει και το πιο ισχυρό. «Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον υπό σου ευεργεθέντα αχάριστον».
-Κύριε Πρόεδρε αισθάνεστε πως τα όσα σας καταλογίζουν για διαφθορά είναι η «τιμωρία» σας για τον Κραν Μοντανά;
-Αποτελεί γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία, οι πιο φανατικοί προέρχονται από όσους ηθελημένα θέλουν να αγνοούν τους πραγματικούς λόγους που οδήγησαν στην αποτυχία της διάσκεψης στο Κραν Μοντανά. Ακόμη και μετά την δημοσιοποίηση των επισήμων πρακτικών των Ηνωμένων Εθνών επιμένουν να τα διαστρεβλώνουν, προκειμένου να μην διαψευστεί το αφήγημα τους για την πρόθυμη να λύσει το Κυπριακό, Τουρκία και τον Αναστασιάδη που εγκατέλειψε τις συνομιλίες για να «πλουτίσει»!!! Είναι πραγματικά λυπηρό να παρακολουθείς επί ημερησίας βάσεως, μία ομάδα συγκεκριμένων αρθρογράφων να εμφανίζονται ως οι μόνοι εξ’ αποστάσεως και ακοής γνώστες της αλήθειας. Αλήθεια ποιού οι χειρισμοί οδήγησαν στην εμπλοκή της Ευρωπαϊκή Ένωσης, στην ανάδειξη από τον Γενικό Γραμματέα, της ανάγκης κατάργησης του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων, πότε προηγουμένως η τουρκοκυπριακή πλευρά κατέθεσε χάρτες επί του εδαφικού, ποιά πλευρά κατέθεσε ολοκληρωμένες και τεκμηριωμένες θέσεις και επί των έξι σημείων του πλαισίου του κ. Γκουτέρες, επί ποιού των ημερών επιτεύχθηκαν τόσες συγκλίσεις που βελτίωναν τα αρνητικά του σχεδίου Ανάν; Είναι οι ίδιοι, κ. Ταραμουντά, που διαφήμιζαν πως στο Κραν Μοντανά η Τουρκία θα μας εξέπλησσε ευχάριστα στο θέμα των εγγυήσεων. Είναι οι ίδιοι που εκώφευαν όταν ο κ. Τσαβούσογλου μάς καλούσε να ξυπνήσουμε και ότι ήταν όνειρο η αξίωση μας για κατάργηση των εγγυήσεων. Γιατί δεν τολμούν να μού αποδώσουν ευθύνες γιατί αρνήθηκα να δεχτώ συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων ή ενός μη λειτουργικού κράτους; Περισσότερα, όμως, επιφυλάσσομαι, με τεκμηρίωση, να καταγράψω στα όσα βίωσα κατά την διάρκεια των συνομιλιών που αποδεικνύουν ποιοι ήταν οι πραγματικοί στόχοι της Τουρκίας. Περιορίζομαι καταληκτικά να υπενθυμίσω πως με την πάροδο του χρόνου η λάσπη ξηραίνεται και εξανεμίζεται για να αποκαλυφθεί πως το μέταλλο παραμένει αναλλοίωτο.
Η πικρία και ο θυμός μου δεν μετατρέπονται σε εμμονικές τάσεις εκδίκησης
-Νοιώθετε πικρίες από τους πρωταγωνιστές των προεδρικών εκλογών; Αισθάνεστε ότι εισπράξετε αγνωμοσύνη;
-Πικρίες και απογοητεύσεις έζησα αμέτρητες φορές κατά την 43χρόνη παρουσία μου στην πολιτική σκηνή. Όπως όμως όλοι γνωρίζουν, η πικρία ή ο θυμός μου δεν διαρκούν και ιδιαίτερα δεν μετατρέπονται σε εμμονικές τάσεις εκδίκησης, αντίθετα, όπως είναι καλά γνωστό, έχω επιβραβεύσει με αξιώματα την συντριπτική πλειοψηφία όσων προς στιγμή με απογοήτευσαν. Θα ήμουν ανειλικρινής βεβαίως, αν αρνιόμουν την πικρία και απογοήτευση που ένοιωσα από ψευδείς ισχυρισμούς και ιδιαίτερα από απαράδεκτους χαρακτηρισμούς, που μόνο ακραία και περιθωριακά στοιχεία αποτόλμησαν να εκφέρουν. Όμως επαναλαμβάνω, αυτά για μένα ανήκουν στο παρελθόν γι’ αυτό και όπως έχω προαναφέρει άμεση επιδίωξη μου είναι η συμφιλίωση και η μοναδική κοινή έγνοια, πιστεύω όλων για το αύριο του κόμματος
