Για κατάχρηση εξουσίας κατηγορείται η Κυπριακή Δημοκρατία και θα πρέπει να καταβάλει σε ιδιοκτήτρια γης το ποσό των €4.220.000 πλέον τόκους, συν την αξία του ακινήτου που απαλλοτρίωσε το 2002 για την διαχείριση της αλυκής Λάρνακας.
Η απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου αφορά ακίνητο στη Λάρνακα, έκτασης 107.898 τ.μ.
Η ιδιοκτήτρια του ακινήτου κατέφυγε στα δικαστήρια για να αποζημιωθεί για την απαλλοτρίωση της περιουσίας της στη βάση της τιμής της αξίας του ακινήτου, την ημέρα που έγινε η γνωστοποίηση της απαλλοτρίωσης, το 2002. Η περιοχή ήταν ακόμη οικιστική.
Η τότε κυβέρνηση, για να αποφύγει την καταβολή αποζημίωσης, προέβη το 2012 σε ανάκληση της απαλλοτρίωσης, με αποτέλεσμα η ιδιοκτήτρια να προσφύγει στο Δικαστήριο, το οποίο αποδέχθηκε το αίτημα της ότι παράνομα η κυβέρνηση προβαίνει στην ανάκληση της απαλλοτρίωσης.
Αναφέρεται ακόμη ότι το Υπουργείο Εσωτερικών, με επιστολή 2/6/2014, απηύθυνε προς το Κτηματολόγιο επιστολή, στην οποία αναφερόταν ότι υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, μετά από δική σας εισήγηση αλλά και με την σύμφωνο γνώμη του Υπουργείου Εσωτερικών και του Υπουργείου Οικονομικών, αποφασίστηκε η πλήρης ανάκληση της απαλλοτρίωσης.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο αναφέρει στην απόφαση ότι «το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε πως η επίδικη ανάκληση «αποσκοπούσε, σαφώς, αποκλειστικά και μόνο στην καταστρατήγηση της δικαστικής διαδικασίας παραπομπής για την επιδίκαση αποζημίωσης στην ιδιοκτήτρια του τεμαχίου αιτήτρια και κανέναν άλλο σκοπό είχε και, ως εκ τούτου, συνιστά κατάχρηση εξουσίας».
Αποφάσισε, επίσης, ότι η ανάκληση «…έγινε αποκλειστικά για το οικονομικό συμφέρον της απαλλοτριούσας αρχής (σ.σ. κράτος) και ενάντια στις αρχές της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης…».
Στην απόφαση σημειώνεται επίσης ότι «στην κρινόμενη περίπτωση, το Εφετείο, αφού κατέγραψε τα συμπεράσματα του, έκρινε πως «εν προκειμένω, υπό τα περιστατικά της περίπτωσης Περατικού, διαπιστώνεται καταχρηστική συμπεριφορά της διοίκησης…».
Έλαβε υπόψη το διαρρεύσαν χρονικό διάστημα των δώδεκα ετών από τη δημοσίευση του διατάγματος απαλλοτρίωσης, την αντίθεση του Τμήματος Περιβάλλοντος για την ανάκληση και ότι ο λόγος που οδηγήθηκε η Διοίκηση στην ανάκληση του Διατάγματος Απαλλοτρίωσης ήταν το οικονομικό όφελος της απαλλοτριούσας αρχής, ήτοι η μη καταβολή του ποσού που διεκδικούσε η καθ’ ης η αίτηση».
Την υπόθεση για την ιδιοκτήτρια χειρίστηκε το δικηγορικό γραφείο Δειλινός και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε
Ο κ. Δειλινός ανέφερε ότι δεν γίνεται το κράτος να προσπαθεί να εκπληρώσει τις διεθνείς του υποχρεώσεις χωρίς να καταβάλει τις δίκαιες αποζημιώσεις στους ιδιοκτήτες που επηρεάζεται η ακίνητη τους ιδιοκτησία.
Το ιστορικό της υπόθεσης ξεκινά όταν η Κυπριακή Δημοκρατία εξέδωσε στις 25-7-2014 διάταγμα ανάκλησης του διατάγματος απαλλοτρίωσης ακινήτου της καθ’ης η αίτηση /εφεσίβλητης, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή Καμάρων, του δήμου Λάρνακος. Το ανακληθέν διάταγμα απαλλοτρίωσης είχε δημοσιευτεί στις 6-12-2002.
Η απαλλοτρίωση των ακινήτων, μεταξύ των οποίων και εκείνο της εφεσίβλητης, κρίθηκε αναγκαία για σκοπούς δημόσιας ωφέλειας, ήτοι για προστασία των εκεί υφιστάμενων οικοτόπων και οικοσυστημάτων. Ακολούθησε στις 21-3-2003 η δημοσίευση του αναθεωρημένου τοπικού σχεδίου Λάρνακας το οποίο ενέταξε το τεμάχιο στη ζώνη προστασίας της αλυκής Λάρνακας, με χαμηλότερο συντελεστή δόμησης.
Σημειώνεται επίσης στην απόφαση ότι η εφεσίβλητη /ΕΜ δεν αποδείχθηκε το προσφερθέν, από την αιτήτρια, ποσό αποζημίωσης και καταχώρησε παραπομπή (3/2009) στο επαρχιακό δικαστήριο Λάρνακας για καθορισμό της αποζημίωσης η οποία εκκρεμούσε προς εκδίκαση κατά τον επίδικο χρόνο. Επίσης αναφέρεται ότι εναντίον της απόφασης για ανάκληση του διατάγματος απαλλοτρίωσης ασκήθηκε προσφυγή, η οποία είχε επιτυχή κατάληξη.
