Η στενή σχέση της Έλενας Κούμα με την φύση και οι φιλοσοφικές της μελέτες είναι στο επίκεντρο της νέας εικαστικής της πρότασης με τίτλο «Διάλογος σε δυο επίπεδα» η οποία φιλοξενείται στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Διάτοπος.

– Μεγάλωσες σε ένα σπίτι με τη ζωγράφο Ευανθία Κούμα. Τι επιρροές είχες από τη μητέρα σου; Από μικρή ηλικία θυμάμαι τη μητέρα μου να ζωγραφίζει. Ζωγράφιζε πάντα μετά εμποδίων, ανάμεσα στις δουλειές ,τις υποχρεώσεις της οικογένειας με τα τρία παιδιά. Στο σπίτι υπήρχαν πάντα καναβάτσα ακουμπισμένα στους διαδρόμους και σε ένα τραπέζι πινέλα και μπογιές. Θυμάμαι πάντα σκορπισμένη διάχυτη παντού τη μυρωδιά από νέφτι. Στο σπίτι μας ερχόντουσαν συχνά κάποιοι φίλοι ζωγράφοι για κουβέντα και συζήτηση. Εγώ καθόμουν πάντα εκστατική να ακούω τις κουβέντες αλλά και να διακόπτω για να λέω τα δικά μου. Κάποτε έπαιρνα τα παστέλ μου και καθόμουν με σοβαρότητα να τους κάμνω τα ποτραίτα τους. Επίσης με έπαιρνε στο Θέατρο, σε εκθέσεις και σε διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Γενικά η μητέρα μου έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να καλλιεργηθεί και αναδυθεί μέσα μου το ενδιαφέρον μου για την τέχνη.

– Ήξερες από μικρή ότι θα ακολουθήσεις αυτή την πορεία; Από μικρή ένιωθα έλξη για την τέχνη. Μου άρεσε να σχεδιάζω εκ του φυσικού αντικείμενα καθώς και πρόσωπα από το περιβάλλον μου. Η μητέρα μου καθώς και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας ήταν τα πρώτα μου μοντέλα. Στα 13 μου χρόνια άρχισα μαθήματα ζωγραφικής. Μαθήτευσα στα εργαστήρια Αντρέα Χαραλάμπους, Καίτης Στεφανίδη και Νίκου Κουρούσιη.

– Ποιοι άλλοι καλλιτέχνες επηρέασαν τη δουλειά σου; Τουλάχιστον συνειδητά δεν αισθάνομαι η δουλειά μου να έχει επηρεαστεί από κανένα συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Η προσωπική μου γραφή που χαρακτηρίζει την δουλειά μου, δηλαδή οι ψιλοδουλεμένες επιφάνειες που είναι καμωμένες από αμέτρητες λεπτές γραμμές ζωγραφισμένες με λεπτό πινέλο, είναι το αποτέλεσμα μιας προσωπικής ερμηνείας που θέλω να δώσω για την ενέργεια και τον παλμό που αναδύεται μέσα από κάθε φόρμα και σχήμα.

– Ποια θέματα πραγματεύεσαι στο εικαστικό σου έργο; Το εικαστικό μου έργο πραγματεύεται με υλικό – πνευματικές καταστάσεις. Η μυθολογία των έργων μου βγαίνει μέσα από τις επαφές μου μέσα στη φύση και τις φιλοσοφικές μου μελέτες και πρακτικές. Η πνευματική υπόσταση της ύλης, είναι ο βασικός πυρήνας στην τέχνη μου.

– Μοιράζεις το χρόνο σου μεταξύ Κύπρου και Νορβηγίας. Τι είναι αυτό που απολαμβάνεις ως καλλιτέχνης στη Νορβηγία; Η Νορβηγία για μένα ήταν ένα άνοιγμα που μου πρόσφερε και μου προσφέρει εμπειρίες σε πολλά επίπεδα. Είναι μία πανέμορφη χώρα με καταπληκτική φύση και καλά οργανωμένο κοινωνικό συστήμα. Ο κόσμος είναι φιλικός και υπάρχει απλότητα και ειλικρίνια στις σχέσεις. Οι καλλιτέχνες εκεί χαίρουν σεβασμού και βοήθειας από το κράτος. Υπάρχουν αξιόλογα Μουσεία Τέχνης και γκαλερί που φιλοξενουν ενδιαφέρουσες εκθέσεις. Γενικά υπάρχει έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα αλλά δυστυχώς πολλές φορές είναι δύσκολο να τα δεις όλα λόγω των μακρινών αποστάσεων.

– Στα πρόσφατα σου έργα αντλείς ερεθίσματα από την πόλη Βίκερσουντ όπου ζεις στη Νορβηγία; Το περιβάλλον στο οποίο ζω στη Νορβηγία με έχει επηρεάσει σημαντικά στη δημιουργία και θεματολογία των έργων μου. Το Βίκερσουντ είναι μία μικρή πόλη περίπου μία ώρα από το Όσλο. Το σπίτι μας και το εργαστήρι μου βρίσκονται λίγο έξω από την πόλη πάνω σε ένα ύψωμα που περιβάλλεται από δάσος και πυκνή βλάστηση. Απέναντι σε κάποια απόσταση υπάρχει μία μεγάλη λίμνη. Είναι ενδιαφέρον να παρακολουθείς κατά την διάρκεια της ημέρας μέχρι το βράδυ το φως πως επηρεάζει χρωματικά τα νερά. Το τοπίο γενικά είναι μαγευτικό ειδικά όταν είσαι παρόν και ζείς τις έντονες αλλαγές που φέρνουν οι τέσσερις εποχές. Καθημερινά συνηθίζω να κάμνω μακρινούς περιπάτους και να μελετώ όλες τις μικρές λεπτομέρειες του τοπίου.  Είναι οι στιγμές που απολαμβάνω την μοναχικότητα και την σιωπή του δάσους, ανάμεσα στα δέντρα που η παρουσία τους είναι τόσο ζωντανή. Η επαφή μου με την φύση με αναζωογονεί και μου χαρίζει την γαλήνη και την ηρεμία που τόσο με βοηθούν στην δουλειά μου.

– «Διάλογος σε δυο επίπεδα» είναι ο τίτλος της νέας σου έκθεσης. Ποια είναι αυτά τα δυο επίπεδα; Σαν ανθρώπινα όντα διαθέτουμε κάποια επίπεδα που απαρτίζουν την ψυχοπνευματική μας οντότητα. Τα έργα μου, εκφράζουν τα δύο επίπεδα τα οποία αναφέρονται στο νοητικό και συγκινησιακό μέρος του ευατού μας. Μεταξύ αυτών των δύο τάσεων συνήθως δημιουργείται αντιπαράθεσης και σύγκρουση, με αποτέλεσμα την δυσαρμονία . Μέσα από την δουλειά μου προσπαθώ να μεταδώσω την ιδέα της αρμονίας και ισορροπίας που πρέπει να υπάρχει μεταξύ της νόησης και του συναισθήματος. Στις συνθέσεις  μου επικρατούν δύο στοιχεία. Το γεωμετρικό που συμβολίζει το νοητικό μέρος του Ευατού μας και το συναίσθημα που εκφράζεται με το χρώμα και την ελευθερία των σχημάτων που συναντάς μέσα στη φύση. Αυτά τα δύο νόηση και συναίσθημα όταν ισσοροπούν επιτυγχάνεται η Αρμονία που είναι σημαντικό στοιχείο για ένα υγιή τρόπο σκέψης και δράσης σε ένα πιο οικουμενικό επίπεδο.