Παίζοντας με τις αντιθέσεις –απλότητα/περιπλοκότητα, ευθραυστότητα/στερεότητα- οι αρχιτέκτονες Mathieu Forest και Zone Of Utopia, δημιούργησαν ένα κτίριο που νομίζεις πως είναι φτιαγμένο από πάγο. Όσο για τους ορόφους, δεν μπορείς να πεις με βεβαιότητα πόσοι είναι. Βρίσκεται στην Κίνα και είναι χώρος πολιτιστικού τουρισμού, όπως χαρακτηρίζεται.
Η παγωμένη του όψη δεν είναι εντελώς τυχαία. Η πόλη στην οποία βρίσκεται, Xinxiang, εξελίσσεται σε προορισμό για χειμερινά σπορ. Για αυτό και οι Γάλλοι αρχιτέκτονες των Mathieu Forest και Zone Of Utopia επέλεξαν να δημιουργήσουν ένα τοπίο με τεχνητές λίμνες ως φόντο ενός κτιρίου με γλυπτικές διαστάσεις που μοιάζει μονίμως παγωμένο. Η σύνθεση αποτελείται από εννιά κύβους, ακανόνιστα στοιβαγμένους ώστε να δημιουργούνται βεράντες που έχουν θέα στους υπαίθριους χώρους που περιβάλλουν το κτίριο. Οι κύβοι, ύψους 17 μέτρων ο καθένας, περιλαμβάνουν -ανάμεσα σ’ άλλα- εστιατόριο, καφετέρια, καταστήματα, βιβλιοθήκη, αναγνωστήρια για παιδιά καθώς και εσωτερική πίστα για σκι. Φιλοδοξία των αρχών είναι όπως το κτίριο αποτελέσει τον πυρήνα γύρω από τον οποίο θα αναπτυχθεί ένας ισχυρός πολεοδομικός ιστός.
Η πρωτότυπη εμφάνιση του επιτεύχθηκε με την χρήση τυπωμένων υαλοπινάκων, που συνδέονται με σκυρόδεμα και με ελάχιστες μεταλλικές ενώσεις ώστε να αποφευχθεί η ανάγκη για κουφώματα. Καμία δομή στήριξης δεν είναι ορατή. Εκτός από το παιχνίδι ευθραυστότητας και στιβαρότητας, τα γυάλινα πάνελ μετατρέπουν επίσης το κέντρο σε ένα αρχιτεκτόνημα φωτός. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, η εμφάνιση των υαλοπινάκων αλλάζει ανάλογα με τις συνθήκες, αποκαλύπτοντας ορισμένες περιοχές του εσωτερικού και κρύβοντας άλλες. Οι προσόψεις αιχμαλωτίζουν το φως του ουρανού, το οποίο ποικίλλει ανάλογα με την ώρα της ημέρας, την εποχή και τον καιρό, αντανακλώντας ανάλογες εικόνες. Μερικές φορές είναι λευκό και λαμπερό, άλλες σκοτεινό κι άλλες παγωμένο. Το κτίριο αλλάζει συνεχώς όψη ανάλογα με τον καιρό. Τη νύχτα, ο φωτισμός από το εσωτερικό δημιουργεί ένα λαμπερό αποτέλεσμα, μετατρέποντας το Κέντρο σε φάρο για την περιοχή. «Η υφή των γυάλινων προσόψεων αποτελείται από ένα πλήθος μπερδεμένων ημιδιαφανών κρυστάλλων που φιλτράρουν το φως από το εσωτερικό», εξηγούν οι αρχιτέκτονες.
Εκτός από το φως, στη διαφορετικότητα της εικόνας συμβάλλει και ο τρόπος που έχουν τοποθετηθεί οι κύβοι. Σε διαφορετική γωνία ο καθένας, δημιουργούν μια ποικιλία συνθέσεων ανάλογα με την κατεύθυνση προσέγγισης. Μερικοί είναι τοποθετημένοι με τρόπο που να δημιουργούν προβόλους πάνω από την πλατεία και άλλοι είναι τοποθετημένοι για να δημιουργούν μικρά κενά ώστε να περπατούν οι επισκέπτες ανάμεσα. Από τα βόρεια, που είναι η κύρια πρόσβαση των πεζών, οι κύβοι έρχονται πιο κοντά μεταξύ τους για να σχηματίσουν ένα κατακόρυφο κενό 34 μέτρων που καλεί τον επισκέπτη να μπει μέσα. Κι ενώ το φουαγιέ συγχωνεύει τους κύβους σε έναν ενιαίο χώρο στο επίπεδο του ισογείου, τα ανώτερα επίπεδά τους τέμνονται και προεξέχουν σε αυτό, δημιουργώντας χώρους μπαλκονιών που υποστηρίζονται από μεγάλες λευκές κολώνες. Ο επάνω κύβος, πιο διαφανής, στεγάζει ένα μέρος περισυλλογής και χαλάρωσης, αιωρούμενο στον ουρανό. Στην κορυφή, το Sky Lounge επιτρέπει την παρατήρηση του τοπίου σε 360 μοίρες. Δύο κύβοι βρίσκονται μακριά από την κεντρική περιοχή και συνδέονται μέσω πλακόστρωτων μονοπατιών πάνω από το νερό. Εκεί φιλοξενούνται ένα κατάστημα και εστιατόριο.
Όπως είναι αντιληπτό κι από τις φωτογραφίες, το έργο δεν μοιάζει με ένα κλασικό κτίριο. Είναι ένα γλυπτό εκτός κλίμακας, ένας όγκος καθαρός και μνημειακός.
Ελεύθερα, 19.6.2022.
