Τραγουδοποιός. Θεωρεί ότι η ζωή είναι τοκογλύφος και δεν τον νοιάζει καθόλου η υστεροφημία του.
Έχουμε κάνει πολλά τραγούδια μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα. Έχει συμμετάσχει σε δίσκο μου, έχω πει τραγούδια σε δικούς του, αλλά δεν τα παίξαμε ποτέ ζωντανά. Ξεκινώντας με βάση τη «Σκόνη», που ήταν η πρώτη μας συνεργασία, το «Διδυμότειχο Blues», το «Παλιός στρατιώτης», τον «Νότο», φτιάξαμε ένα πρόγραμμα όπου λέει ο καθένας τα τραγούδια του άλλου, έχουμε κάποια ντουέτα και βάζουμε και τον κόσμο να τραγουδάει μαζί μας. Απλά πράγματα…
Θυμάμαι την πρώτη συνάντηση με τον Νταλάρα, όταν του ζήτησα να ακούσει το «Σκόνη». Πήγαμε με τα παιδιά στο σπίτι του, είχε πέσει μάλιστα και ο Παύλος (σ.σ. Κικριλής) με τη μοτοσικλέτα και έτρεχε να πάρει γάζες και φάρμακα. Όταν φτάσαμε τελικά, ο Γιώργος άκουσε τον δίσκο και ζήτησε να πει το «Ο ουρανός βρέχει αρκούδες». Του ζήτησα όμως να πούμε και τη «Σκόνη», που ήταν ένα τραγούδι εμπορικό, για να το ακούσει ο κόσμος και να γίνουμε και εμείς γνωστοί.
Δεν ξέρω ποια στοιχεία κάνουν ένα τραγούδι επιτυχία σήμερα. Κανείς δεν ξέρει.Τώρα πια βγαίνουν εκατομμύρια τραγούδια μέσω διαδικτύου, άλλα τα μαθαίνεις, άλλα όχι, ενώ παίζονται με λίστες στα ραδιόφωνα. Ανάλογα με το ποιος είναι στα πράγματα, κάνει και επιτυχίες. Αλλιώς θα κάνει μια επιτυχία η Μποφίλιου, για παράδειγμα, και αλλιώς μια κοπέλα που δεν την ξέρει κανείς. Μπορεί το ίδιο τραγούδι να το πουν μαζί και να φτάσει μόνο η εκδοχή της Μποφίλιου. Δεν έχει να κάνει πια μόνο με τα τραγούδια, αλλά είναι και ο άνθρωπος και οι συγκυρίες.
Ύστερα από 50 χρόνια θα έχω γίνει φτερό στον άνεμο. Δεν με ενδιαφέρει η υστεροφημία μου. Δεν έχω τόσο μεγάλη ματαιοδοξία. Ποιος είμαι, ο Μπετόβεν;
Έχω κάνει μια οικογένεια όμορφη, ένα παιδί εξαιρετικό, έχω δέκα φίλους και έφτιαξα και πέντε καλά τραγούδια. Αυτά μου είναι αρκετά και μου φτάνουν.
Τα πράγματα είναι δύσκολα πια. Κυνηγάμε το αυτονόητο, όχι την υπερβολή. Η γενιά η δική μου ό,τι ήταν να κάνει το έκανε.
Σκέφτομαι όμως τα νέα παιδιά. Φεύγουν απ’ την πατρίδα μας και δεν ξέρεις αν θα γυρίσουν ή αν θα βρουν ποτέ δουλειά. Και δεν είναι μόνο η κόρη μου. Έχω δει παιδιά, φίλους της μικρής και νέους ανθρώπους, που έρχονται και με ακούνε. Όλα σκέφτονται «Τι θα γίνει αύριο;». Ουσιαστικά τρία στα δέκα τακτοποιούνται και τα υπόλοιπα ψάχνονται.
Αν ο κόσμος δίπλα μου δεν είναι καλά, αν δεν έχει να φάει ο διπλανός μου, ούτε εγώ μπορώ να είμαι καλά. Αυτοί που έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση και έχουν τα πάντα αναρωτιέμαι πώς κοιμούνται ξέροντας ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τα βασικά που εξασφαλίζουν τη διαβίωσή τους. Τι σχιζοφρένεια είναι αυτή;
Η ζωή είναι τοκογλύφος. Ό,τι σου δίνει στο παίρνει κιόλας. Όλη μου η ζωή ήταν έτσι. Μου έδινε πράγματα, αλλά απ’ την άλλη έπαιρνε ανθρώπους.
Ξεκίνησα ως ένας άνθρωπος που ήθελε να γευτεί τη ζωή, χωρίς να είμαι διατεθειμένος να κάνω παραχωρήσεις και εκπτώσεις. Ήμουν λίγο τυχερός, είχα και ένα ψιλοταλέντο, και μου έκατσε. Δεν ήμουν οργανωμένος όμως. Δεν έχω χαραμίσει τη ζωή μου, και αυτό είναι ευλογία. Ήταν μεγαλόψυχη, τουλάχιστον στα επαγγελματικά μου. Στα προσωπικά πράγματα, μέχρι να φτάσω να βρω μια γυναίκα που γούσταρα πραγματικά, να ζήσω μαζί της και να κάνω ένα παιδί, η ζωή μου ήταν πολύ ταραγμένη με θανάτους και σκοτάδι.
Η οικογένεια μού έφερε ισορροπία. Πιο πριν σταματούσα να πίνω όταν δεν μπορούσα άλλο, έτρωγα όταν πεινούσα και ήμουν όπου γη και πατρίς. Έπαιρνα το τρένο και βρισκόμουν στη Νορβηγία κυνηγώντας διάφορα όνειρα και επέστρεφα ύστερα από δυο μήνες. Κοιμόμουν σε αμμουδιές και σε αντίσκηνα. Και βρέθηκε αυτή η γυναίκα στη ζωή μου, κάναμε ένα παιδί και ήθελα να είμαι μαζί τους, να κάνουμε κανονικές διακοπές. Αυτά είναι ανεκτίμητα για μένα.
* Ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας θα εμφανιστεί με τον Γιώργο Νταλάρα στις 15 Σεπτεμβρίου στο Κηποθέατρο Λεμεσού, και στις 16 Σεπτεμβρίου στο Αμφιθέατρο της Σχολής Τυφλών. Έναρξη 21:00. Εισιτήρια/πληροφορίες: tickethour.com.cy. Χορηγοί επικοινωνίας Φιλελεύθερος και Active 107,4 & 102.5 FM.
