Οι ψύλλοι είναι από τα πιο ενοχλητικά και επικίνδυνα παράσιτα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα κατοικίδιο. Ζουν πάνω στο δέρμα του σκύλου ή της γάτας, τρέφονται με το αίμα τους και προκαλούν έντονο κνησμό, αλλεργίες ή ακόμα και σοβαρές ασθένειες.

Πολλοί πιστεύουν ότι οι ψύλλοι εμφανίζονται μόνο την άνοιξη και το καλοκαίρι. Ωστόσο, σε κλειστούς και θερμαινόμενους χώρους όπως σπίτια, διαμερίσματα ή αποθήκες, επιβιώνουν και αναπαράγονται όλο τον χρόνο. Γι’ αυτό και η αντιπαρασιτική προστασία πρέπει να εφαρμόζεται 12 μήνες τον χρόνο.

Παρά το γεγονός ότι είναι έντομα, οι ψύλλοι δεν έχουν φτερά και δεν πετούν. Είναι κόκκινα ή καφέ και μετακινούνται με άλματα. Το σώμα τους είναι λεπτό και επιτρέπει την εύκολη κίνηση μέσα στο τρίχωμα του ζώου, γεγονός που τους καθιστά δύσκολους στον εντοπισμό.

Οι ψύλλοι είναι εντυπωσιακοί «αθλητές». Μπορούν να πηδήξουν πάνω από 100 φορές το μήκος τους, καθιστώντας εξαιρετικά εύκολη την πρόσβασή τους σε ένα κατοικίδιο που περνά από κοντά. Χωρίς ξενιστή, ζουν από λίγες ημέρες μέχρι δύο εβδομάδες, όμως αυτό αρκεί για να μεταδώσουν ασθένειες και να ξεκινήσουν νέο κύκλο ζωής.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι τα αυγά τους. Ένας θηλυκός ψύλλος γεννά 40-50 αυγά την ημέρα, φτάνοντας μέχρι και 2.000 αυγά σε λίγες εβδομάδες. Τα αυγά δεν παραμένουν στο ζώο, αλλά πέφτουν στο περιβάλλον του — χαλιά, καναπέδες, κουβέρτες, κρεβάτια. Εκεί μπορούν να μείνουν αδρανή για εβδομάδες ή μήνες.

Η αναπαραγωγή των ψύλλων εξαρτάται από το αίμα. Αν και μπορούν να ζήσουν αρκετές ημέρες χωρίς να τραφούν, δεν μπορούν να αναπαραχθούν χωρίς γεύμα αίματος. Μόλις τραφούν για πρώτη φορά, αρχίζουν να γεννούν μέσα σε 36 έως 48 ώρες.

Ένα ακόμη στοιχείο που λίγοι γνωρίζουν είναι ότι οι ψύλλοι μπορούν να πίνουν έως και 15 φορές το βάρος τους σε αίμα την ημέρα. Αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, ιδίως για μικρά ή εξασθενημένα ζώα, καθώς μπορεί να προκαλέσει αναιμία με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία τους.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως ένας μόνο ψύλλος μπορεί να προκαλέσει αλλεργική δερματίτιδα, με συμπτώματα όπως έντονο ξύσιμο, απώλεια τριχώματος και ερεθισμούς.

Τέλος, οι ψύλλοι δεν αποτελούν μόνο κίνδυνο για τα ζώα, αλλά και για τον άνθρωπο. Στον Μεσαίωνα, ήταν υπεύθυνοι για τη μετάδοση της βουβωνικής πανώλης (Μαύρος Θάνατος), η οποία εξόντωσε πάνω από το 40% του πληθυσμού της Ευρώπης. Το βακτήριο Yersinia pestis μεταδιδόταν από ψύλλους που παρασιτούσαν σε αρουραίους.

Η προστασία των κατοικιδίων μας από τους ψύλλους δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαία φροντίδα. Οι ενήλικοι ψύλλοι είναι ορατοί με γυμνό μάτι, κυρίως σε περιοχές με λιγότερο τρίχωμα, όμως τα αυγά και οι προνύμφες τους συχνά κρύβονται στο περιβάλλον. Συνεπώς, η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για την κατάλληλη αντιπαρασιτική αγωγή και προστατεύστε τόσο το κατοικίδιο όσο και το σπίτι σας.