Για την Αμμόχωστο και τις διαπραγματεύσεις αναφέρεται ο Δημήτρης Δημητρίου.
Διάβασα το άρθρο της Α. Μαραγκού για την Αμμόχωστο όπου περιγράφει εν συντομία ιστορικά γεγονότα του 17ου αιώνα και καταλήγει λέγοντας: «Σήμερα-αύριο χάνουμε την Αμμόχωστο γιατί δεν θέλουν να συνομιλήσουμε, δεν θέλουν συμβιβασμούς, δεν θέλουν το κοινό καλό». Με αυτά υπονοεί ότι η δική μας πλευρά δεν θέλει να συνομιλήσει με την τουρκική πλευρά για την παράδοση της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της όπως προνοούν τα ψηφίσματα του Σ.Α. για την Αμμόχωστο. Θα ήθελα η Α. Μαραγκού να ξαναδιαβάσει τον ιστορικό Θουκυδίδη. Εκείνος μας δίδαξε από το 440 π.Χ. ότι όποιος έχει την στρατιωτική ισχύ επιβάλλει στις διαπραγματεύσεις και το δικό του δίκαιο, εκείνο του ισχυρού. Από την αρχαιότητα έως σήμερα υπάρχουν πληθώρα παραδειγμάτων που επαληθεύουν τον Θουκυδίδη. Θα σταθώ στις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο παρελθόν και πάλιν για την πόλη της Αμμοχώστου. Αναφέρομαι στην πιο γνωστή που έγινε από τον τότε διοικητή της πόλης Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο με τους Οθωμανούς πολιορκητές το 1571. Σε εκείνη τη συμφωνία οι πολιορκούμενοι θα παρέδιδαν την πόλη αλλά θα επιτρεπόταν στον Βραγαδίνο να επιστρέψει πίσω στη Βενετία. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο στυγνά έγκληματα που έγιναν από τους Τούρκους με την κυρίευση της Αμμοχώστου και ολόκληρου του νησιού. Ο Μαρκαντώνιος Βραγαδίνος αφού παρέδωσε την πόλη συνελήφθη και γδάρθηκε ζωντανός στην πλατεία της Αμμοχώστου. Και ένα δεύτερο παράδειγμα διαπραγμάτευσης από τα πρόσφατα γεγονότα. Τον Αύγουστο του 1974 έγιναν στη Γενεύη διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός και την παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων στις θέσεις που κατείχαν έως τότε. Οι Τούρκοι όμως προχώρησαν αδιαφορώντας για τις συμφωνίες και επέβαλαν τον δεύτερο Αττίλα. Από το 1974 έως σήμερα η ιστορία του κυπριακού είναι μια συνεχής άνιση διαπραγμάτευση που δεν έχει οδηγήσει σε καμία λύση ούτε για την Αμμόχωστο ούτε στη συνολική λύση του κυπριακού. Γιατί αυτή που δεν ενδιαφέρεται για τη λύση είναι η Τουρκία, αυτή δεν θέλει το κοινό καλό της Κύπρου.
