ΕΝΩ οι Διζωνικοί της Νήσου προσκολλημένοι στα ΜΟΕ τους πιέζουν ασφυκτικά τα περιθώρια υπομονής και αισιοδοξίας των ταλαιπωρημένων πολιτών,
καίρια και χρησιμότατη η υπόμνηση του Πρέσβη Ανδρέα Ιακωβίδη, που διετέλεσε πρεσβευτής της Κύπρου στην Ουάσιγκτον, Μόνιμος Αντιπρόσωπος στα Ηνωμένα Έθνη και Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών.
(Το 1975 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τσάτσο, με το ανώτερο παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα, εις αναγνώρισιν των υπηρεσιών του προς την Ελλάδα για το Δίκαιο της Θάλασσας)
Καθώς ο Πρέσβης Ανδρέας Ιακωβίδης είναι ο άνθρωπος ο οποίος υπέγραψε τη Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην Τζαμάικα το 1982, η αναφορά στο πρόσωπό του είναι άκρως επίκαιρη, λόγω της συνεχούς, παράνομης και προκλητικής, δράσης της Τουρκίας στις ΑΟΖ και της Κύπρου και της Ελλάδας.
Από την προσυπογραφή της Συνθήκης έχει αναγνωριστεί ότι με τη συμμετοχή ως συμβαλλόμενων μερών 168 κρατών-μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι πρόνοιές της έχουν αποκτήσει την ισχύ Εθιμικού Δικαίου και αναγνωρίζονται ως δεσμευτικές από όλα τα μέλη της Διεθνούς Κοινότητας.
Με τη διαδικασία εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της Κυπριακής Δημοκρατίας σε εξέλιξη, καθιστάται σαφές γιατί η Συμφωνία του 1982 πολεμήθηκε –και πολεμάται- λυσσαλέα από την Τουρκία.
Εξηγεί ο Πρέσβης Ιακωβίδης:
«Μέχρι σήμερα, σε κάθε ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η Τουρκία έχει σταθερά αρνητική θέση στο θέμα της ΑΟΖ, καθώς η Συνθήκη του 1982 μάς έδωσε το δικαίωμα και τη δυνατότητα να έχουμε κυριαρχικά δικαιώματα στην ΑΟΖ, πέραν της κυριαρχίας που έχουμε εντός των 12 ναυτικών μιλίων».
Και κατέληξε με σημαντική επισήμανση/εξήγηση ο έμπειρος και γνώστης Πρέσβης:
«Είναι πρωτάκουστο στο Διεθνές Δίκαιο να υπάρχει ο ισχυρισμός ότι κοινότητες ή εθνότητες εντός ενός κράτους δικαιούνται τους φυσικούς πόρους του κράτους αυτού… Ο φυσικός πλούτος ενός τόπου ανήκει στην Κυβέρνηση του αναγνωρισμένου κράτους».
