Η είδηση ότι συντελείται μια τεράστια οικολογική καταστροφή σε έναν από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της ανατολικής Μεσογείου, την Αλυκή Ακρωτηρίου, είναι σοκαριστική και θλιβερή. Η μανία με τις μεγάλες αναπτύξεις κατά ανεξέλεγκτο τρόπο έχει προκαλέσει φοβερή ζημιά. Η Αλυκή αντί να αποξηρανθεί το καλοκαίρι και να στραγγίσει από το αλμυρό νερό, καλύπτεται από μεγάλο όγκο γλυκού νερού, το οποίο κατέληξε εκεί από τις μεγάλες αναπτύξεις που κατασκευάζονται στην περιοχή του καζίνο. Μάλιστα, όπως αναφέρουν ειδικοί, το πρόβλημα όχι μόνο εκτιμάται ότι θα συνεχίσει αλλά και θα διογκωθεί περισσότερο εξαιτίας της συνεχιζόμενης κατασκευής αναπτύξεων στην περιοχή. Ως εκ τούτου, το υδάτινο νερό θα συνεχίσει να καταλήγει στην Αλυκή με αποτέλεσμα να απειλήσει έως και τον πλήρη αφανισμό της.
Όσο σοκαριστική είναι όμως η θλιβερή είδηση, άλλο τόσο σοκαριστική είναι και η συνειδητοποίηση ότι το έγκλημα αυτό είχε προβλεφθεί, ο κίνδυνος είχε δημοσιοποιηθεί αλλά οι αρμόδιοι επαναπαύτηκαν στις προειδοποιήσεις. Ουδέν μέτρο ελήφθη. Αναπόφευκτα η καταστροφή επήλθε.
Ένα χαρακτηριστικό δείγμα της αμέλειας και της ανεπάρκειας του κράτους κραυγάζει μέσα από σειρά δημοσιευμάτων του «Φ» τα προηγούμενα χρόνια. Στις 28 Απριλίου 2018 με τίτλο «Aνακατεύονται οι Βάσεις στο Καζίνο – Τι απαιτούν», καταγράφεται το αίτημα του Τμήματος Περιβάλλοντος το οποίο ζητούσε Δέουσα Εκτίμηση Επιπτώσεων στο Περιβάλλον (ΔΕΕΠ) για το πολυθεματικό καζίνο-θέρετρο και τις αναπτύξεις στο Ζακάκι. «Το Τμήμα Περιβάλλοντος τονίζει όπως στη ΔΕΕΠ δοθεί έμφαση στις επιπτώσεις που θα έχει το έργο στα είδη και τους οικοτόπους της Αλυκής Ακρωτηρίου, που είναι ο κυριότερος υγροβιότοπος του νησιού, καθώς και στην περιοχή Ramsar που βρίσκεται 300 περίπου μέτρα μακριά», αναφερόταν σχετικά.
Ένα χρόνο μετά, στις 10 Αυγούστου 2019, ο «Φ» επανήλθε στο θέμα με δημοσίευμα με τίτλο, «Αλλάζει χαρακτήρα η περιοχή Ακρωτηρίου». Το Τμήμα Περιβάλλοντος είχε εγείρει εκ νέου ανησυχίες για τα μεγάλης κλίμακας έργα ανάπτυξης στην περιοχή. «Εκφράζονται επιφυλάξεις κατά πόσο η περιοχή είναι έτοιμη να δεχτεί επιπλέον αναπτύξεις για διαχωρισμό οικοπέδων που θα υπερδιπλασιάσουν τον πληθυσμό της περιοχής, ενώ παράλληλα θα επιφέρουν συσσωρευτικές πιέσεις στο φυσικό περιβάλλον και τη διαχείριση των φυσικών πόρων», αναφερόταν.
Την 1η Ιουνίου 2020 ο «Φ» σε νέο δημοσίευμα με τίτλο «Κλοιός αναπτύξεων στις Αλυκές Ακρωτηρίου», έκανε αναφορά στην εκρηκτική ανάπτυξη στην περιοχή. Τότε το Τμήμα Περιβάλλοντος σημείωνε πως η ευρύτερη περιοχή χρειαζόταν κάποιες πρόσθετες υποδομές που θα στηρίζουν τις ενεργές πολεοδομικές ζώνες, και θα διασφάλιζαν την ολοκληρωμένη προστασία του περιβάλλοντος. Μάλιστα, αυτές οι διαπιστώσεις για τις οποίες το Τμήμα Περιβάλλοντος καυχιόταν ότι τις εντόπισε έγκαιρα, είχε ενημερώσει και το Τμήμα Πολεοδομίας, ωστόσο, δεν έγινε τίποτα. «Παρά το γεγονός ότι η περιοχή διέπεται από πολεοδομικές ζώνες που βρίσκονται σε ισχύ και επιτρέπουν τις εν λόγω αναπτύξεις, εκφράζονται επιφυλάξεις εκ μέρους του Τμήματος Περιβάλλοντος κατά πόσο η περιοχή είναι έτοιμη να δεχτεί επιπλέον αναπτύξεις για διαχωρισμό οικοπέδων που θα υπερδιπλασιάσουν τον πληθυσμό της περιοχής», αναφερόταν.
Σήμερα, με το οικολογικό έγκλημα να έχει κρυστάλλινα διαγνωσθεί πλέον, σαφώς εκείνο που επείγει είναι η λήψη άμεσων μέτρων ώστε το πρόβλημα να περιορισθεί, όσο αυτό είναι δυνατό. Ουδόλως, όμως, μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στις ευθύνες. Που στην περίπτωση αυτή είναι εξόφθαλμες. Αφορούν εκείνους οι οποίοι αδειοδοτούσαν τις τεράστιες αναπτύξεις στην περιοχή χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις προειδοποιήσεις και τους κινδύνους.
Σήμερα, περιβαλλοντική Αρχή, πολεοδομική Αρχή και τοπική Αρχή (Δήμος Λεμεσού), που εξέταζαν τις αναπτύξεις στην περιοχή και άναβαν το πράσινο φως, είτε ποιούν την νήσσα είτε αναζητούν με θρασύτητα αποδιοπομπαίο τράγο. Εκείνοι, όμως, είχαν στα χέρια τους τις τεράστιες αναπτύξεις. Εκείνοι εκτιμούσαν ότι υπήρχαν κίνδυνοι. Εκείνοι αμέλησαν να εκτιμήσουν αθροιστικά τις συνέπειες μέσω της διενέργειας μιας ολοκληρωμένης μελέτης συσσωρευτικών επιπτώσεων στην περιοχή.
Αυτός ο τόπος βασανίζεται και πληγώνεται επί μακρόν από την ανεπάρκεια διαφόρων κρατικών υπηρεσιών. Επιτέλους, κάποια στιγμή, πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύστημα απονομής πραγματικής δικαιοσύνης. Υπό την έννοια του καταλογισμού ευθυνών, με παράλληλη τιμωρία των ενόχων. Μόνο έτσι θα μπορέσει αυτός ο τόπος να κάνει βήματα μπροστά. Όταν οι κρατικοί αξιωματούχοι και λειτουργοί αποκτήσουν υποχρεωτικά υπευθυνότητα! Οι υποψήφιοι που… θέλουν να αλλάξουν τον τόπο, έχουν κάτι να προτείνουν;
