Φτάσαμε στο σημείο να χρειαζόμαστε διερμηνείς και επεξηγήσεις για το τι εννοεί ο Πρόεδρος. Ολόκληρο Εθνικό Συμβούλιο συγκλήθηκε για να αποκωδικοποιήσει μια δήλωση του Προέδρου και να μάθει προς τα πού πάμε, αλλά το τι θέλει να πει ο ποιητής παραμένει τελικά ελεύθερο προς κάθε ερμηνεία.
Τη μια ήταν η λύση των δύο κρατών, που πολλοί -συμπεριλαμβανομένου και του Αρχιεπισκόπου- μαρτυρούσαν πως άκουσαν τον Πρόεδρο να τη ρίχνει σε τετ α τετ συναντήσεις. Όπως, ωστόσο, εξήγησε ο διαπραγματευτής Ανδρέας Μαυρογιάννης, η αναφορά σε λύση δύο καρτών δεν ήταν παρά μια έκφραση απόγνωσης. «Μπορεί ο Πρόεδρος εμπιστευτικά να μίλησε με πολλούς ανθρώπους, εν είδει ιδεοθύελλας, εκφράζοντας την απόγνωση και τον σκεπτικισμό του και αναζητώντας διεξόδους».
Στο ίδιο πνεύμα (;) φαίνεται να έριξε αίφνης και την ιδέα για επιστροφή στο Σύνταγμα του ’60. Σχήμα λόγου, το χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών κληθείς να σχολιάσει τη ρηξικέλευθη δήλωση του Προέδρου, ενώ στον ΔΗΣΥ προσπαθούσαν για μέρες να αντιληφθούν από πού προέκυψε τόσο ντεζαβού. Ο κυβερνητικός Εκπρόσωπος όμως ήξερε καλύτερα. Ευθύς εξαρχής ξεκαθάρισε πως δεν ήταν σχήμα λόγου. «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κάνει μια πολύ σαφή και ξεκάθαρη πρόταση προς τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων. Tον καλεί να αποδεχθεί ουσιαστικά την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης».Το ίδιο επανέλαβε και χθες μετά την ολοκλήρωση του Εθνικού Συμβουλίου. «Είναι πρόταση/ απάντηση προς τον κ. Τατάρ» και ναι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βεβαίως θα αναφέρει ότι υπέβαλε ανάλογη πρόταση με αρνητική απάντηση από πλευράς των Τουρκοκυπρίων». (Φυσικά, οι Τουρκοκύπριοι δεν απάντησαν αφού δεν κατάλαβαν πως επρόκειτο περί πρότασης. Εδώ δεν κατάλαβε ούτε καν ο υπουργός μας των Εξωτερικών, ούτε οι κομματάρχες και χρειάστηκε να συζητήσουν το θέμα στο Εθνικό Συμβούλιο).
Τα ακούνε όλα αυτά η Λουτ, ο Γκιουτέρες κι όλοι οι υπόλοιποι και λένε «ας ασχοληθούμε με κάτι πιο σοβαρό. Αυτοί δεν ξέρουν τι θέλουν». Μόνο ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, υπό την επήρεια ίσως της νιρβάνας των διακοπών, προσπάθησε χθες να εκτονώσει το θέμα συστήνοντας όπως αποφεύγονται δηλώσεις που απομακρύνουν την προσοχή από τα σημαντικά ζητήματα. Και κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει μαζί του, αλλά να χρειάζεται πια τόση συζήτηση για να αντιληφθούμε τι εννοεί ο Πρόεδρος; Να χρειάζονται αστερίσκοι και υπότιτλοι; Καλά το «να πάρει ο δαίμονας τους δημοσιογράφους» ήταν αστείο, όπως εξήγησε ο τότε κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Τα υπόλοιπα πότε είναι αστεία, πότε σοβαρά, πότε σχήμα λόγου και πότε εν είδει ιδεοθύελλας;
