Σχολιάζοντας την «άποψη» του κ. Θεοχάρη Θεοχαρή στον «Φιλελεύθερο» της Τρίτης, 14 Νοεμβρίου 2017, με τίτλο «Οι σωστοί ήρωες και οι προδότες της Κύπρου», θα ήθελα να επισημάνω τα ακόλουθα: Ο κ. Θεοχάρης, με έναν σοφιστικό και επιπόλαιο συλλογισμό, υποπίπτει σε σοβαρό προκλητικό και προσβλητικό συμπέρασμα καταλογίζοντας ευθύνες μέχρι τον βαθμό της προδοσίας στους πρωτεργάτες της επανάστασης της 1ης Απριλίου 1955 για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, δικαιώνοντας κάποιους «σοφούς» που τότε διατύπωσαν διαφορετική άποψη και προειδοποίησαν τον Μακάριο ότι η ενέργεια αυτή (η εξέγερση) θα είχε κακά επακόλουθα για τον κυπριακό λαό.
Βέβαια είπαμε και άλλοτε ότι όταν κρίνεις ένα ιστορικό γεγονός από μια απόσταση πολλών χρόνων, πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός, και το πιο σημαντικό, οφείλεις να γνωρίζεις καλά τα δεδομένα της εποχής, τις συνθήκες, και κάτω από ποιες περιστάσεις και σκέψεις λήφθηκαν οι αποφάσεις.
Γνωρίζει ο κ. Σοφός (!) Θεοχάρης τις ιστορικές εξελίξεις; Τα διάφορα στάδια από τα οποία πέρασε το Κυπριακό από το 1878 που ήρθαν οι Άγγλοι μέχρι το 1955; Γνωρίζει ότι ο λαός εξέφρασε την επιθυμία του σε τρία ειρηνικά δημοψηφίσματα, το 1921, το 1930 και, το αποκορύφωμα, τον Ιανουάριο του 1950; Γνωρίζει την απάντηση του υφυπουργού Αποικιών Χένρι Χόπκινσον, με την οποία πληροφορούσε ωμά τον κυπριακό λαό (και όταν λέμε κυπριακό λαό εννοούμε τους Έλληνες, που αποτελούσαν το 82% του πληθυσμού) ότι το καθεστώς της Κύπρου δεν θα αλλάξει ποτέ;
Μπορεί να μας πει ποια επιλογή άφηναν στον λαό; Έπρεπε, κατά την άποψη των «σοφών» να επιλέξουν τη δουλεία και να υποταγούν στη μοίρα τους; Να αποδεχθούν την απόφαση των αποικιοκρατών; Να παραμείνουν σκλάβοι; Αυτοί είναι η σοφία τους; Να παραμείνουμε απαθείς για να ξεσκλαβωθούμε;
Ο λαός μας επέλεξε «Ελευθερία ή θάνατο» και περιέσωσε την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.
Κι αν φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, κ. Θεοχάρη, πρέπει να αναζητήσετε ποιοι φταίνε από το ’60 και μετά, χωρίς πάθος και φόβο. Η ΕΟΚΑ έπραξε το καθήκον της, έχυσε το αίμα της, αντίκρισε την αγχόνη, τα βασανιστήρια και τους σιδερόφρακτους Άγγλους στρατιώτες, υπέστειλε τη σημαία της σκλαβιάς και ύψωσε τη σημαία της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Κάποιοι δεν «κουμάνταραν».
Γιατί δεν λέτε στον λαό την αλήθεια, παρά μόνο προσπαθείτε ό,τι ωραίο, ό,τι μεγάλο, τη λεβεντιά και τη θυσία του λαού, να το εκμηδενίσετε; Μήπως προσπαθείτε να καλύψετε τις ενοχές κάποιων που απουσίασαν; Μήπως η ηττοπάθεια και ο ραγιαδισμός έγιναν σοφία; Αν όχι τίποτε άλλο, σκεφθείτε αυτούς που κάηκαν ζωντανοί, αυτούς που ανέβηκαν στην αγχόνη και ξεψύχησαν στα βασανιστήρια.
Και πρέπει να γνωρίζεις ότι το μικρό «κουνελάκι» (σύμφωνα με τους χαρακτηρισμούς σου) που τα έβαλε με το λιοντάρι, δεν νικήθηκε. Και ξέρεις γιατί; Επειδή αγωνιζόταν για το δίκαιό του και την ελευθερία του, με την ψυχή του, που όπως φαίνεται μερικοί «σοφοί» δεν διαθέτουν.
* Πρόεδρος Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ 1955–59.
