Αν το θέμα δεν ήταν σοβαρό, αν δεν αφορούσε την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος στην Κύπρο, τότε θα διασκεδάζαμε πράγματι με τα όσα λέγονται και γράφονται για το κατασκοπευτικό βαν στη Λάρνακα. Και τι δεν ακούστηκε… Παρακολουθούσαν Κύπριους πολιτικούς και πολίτες, μας είπαν. Κατάσκοπος, επικεφαλής ισραηλινής αίρεσης στην Κύπρο, είχε σχέση με τον Δημοκρατικό Συναγερμό και πρόεδρό του, μας λέχθηκε. Αφήστε που ξαφνικά έπηξε το δημόσιο προσκήνιο, με ειδικούς για τον εξοπλισμό που χρειάζεται για παρακολουθήσεις τηλεφώνων, ηλεκτρονικών ταχυδρομείων και λογαριασμών πολιτών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μεταξύ μας, εμείς οι απ’ έξω δεν είμαστε σε θέση να ξέρουμε τι απ’ αυτά είναι αλήθεια και τι όχι. Κι αυτό ισχύει και για τους συναδέλφους στα μέσα ενημέρωσης. Εκείνο που θα μπορούσε, σίγουρα, να αναδειχθεί απ΄ όλο αυτόν τον τραγέλαφο είναι η προχειρότητα και η απερισκεψία με την οποία χειρίστηκε το όλο θέμα το πολιτικό μας σύστημα, από την αξιωματική αντιπολίτευση μέχρι την Κυβέρνηση.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώην πράκτορας της Μοσάντ, της ισραηλινής υπηρεσίας πληροφοριών, διαφήμιζε στο Forbes τις υπηρεσίες παρακολούθησης και ασφαλείας που προσέφερε η εταιρεία του με έδρα τη Λάρνακα. Αφήνω κατά μέρος ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί με τις πράξεις του να θεωρηθεί σοβαρός. Το διαφημιστικό του Forbes μεταφράστηκε από τον «Φιλελεύθερο». Το θέμα ήταν πιασάρικο και τα μέσα ενημέρωσης έκαναν πάρτι. Αναπόφευκτα, η υπόθεση πήρε και πολιτικές διαστάσεις. Κι εδώ φάνηκε η ανεπάρκεια, με την οποία χειρίζονται ευαίσθητες υποθέσεις αυτού του είδους οι Κύπριοι πολιτικοί.
Αφέθηκε, αμέσως, να αιωρείται το ενδεχόμενο η εταιρεία των Ισραηλινών πρώην πρακτόρων να είχε στο στόχαστρο και Κύπριους. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ, αντί να σηκώσει το τηλέφωνο, να απαιτήσει συνάντηση με τον Πρόεδρο και να ζητήσει υπεύθυνη και ακριβή ενημέρωση, κάλεσε κάμερες και μικρόφωνα για να κάνει δηλώσεις. Λένε όλοι ότι θέλουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Κι αντί να σκεφτούν το αυτονόητο για πολιτικά πρόσωπα, ότι δηλαδή οι πράκτορες της Μοσάντ, ακόμα κι αν δεν έχουν ενεργό δράση, παραμένουν κομμάτι του ισραηλινού κράτους, οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήραν φόρα. Άρχισαν να θέτουν ερωτήματα, βασισμένα κυρίως σε διαρροές σε μέσα ενημέρωσης που ενδεχομένως είχαν γίνει κι από τους ίδιους. Αντί να βάλουν μπροστά την αξιοπιστία του κράτους στο οποίο λειτουργούν, βάλθηκαν να αποσπάσουν μικροπολιτικά οφέλη.
Αφέθηκε, αμέσως, να αιωρείται το ενδεχόμενο η εταιρεία των Ισραηλινών πρώην πρακτόρων να είχε στο στόχαστρο και Κύπριους. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ, αντί να σηκώσει το τηλέφωνο, να απαιτήσει συνάντηση με τον Πρόεδρο και να ζητήσει υπεύθυνη και ακριβή ενημέρωση, κάλεσε κάμερες και μικρόφωνα για να κάνει δηλώσεις. Λένε όλοι ότι θέλουν καλές σχέσεις με το Ισραήλ. Κι αντί να σκεφτούν το αυτονόητο για πολιτικά πρόσωπα, ότι δηλαδή οι πράκτορες της Μοσάντ, ακόμα κι αν δεν έχουν ενεργό δράση, παραμένουν κομμάτι του ισραηλινού κράτους, οι της αξιωματικής αντιπολίτευσης πήραν φόρα. Άρχισαν να θέτουν ερωτήματα, βασισμένα κυρίως σε διαρροές σε μέσα ενημέρωσης που ενδεχομένως είχαν γίνει κι από τους ίδιους. Αντί να βάλουν μπροστά την αξιοπιστία του κράτους στο οποίο λειτουργούν, βάλθηκαν να αποσπάσουν μικροπολιτικά οφέλη.
Η Κυβέρνηση, έχοντας από καιρό απωλέσει τα αντανακλαστικά της, βγήκε να μας πει ότι η άδεια στην εταιρεία των Ισραηλινών είχε δοθεί το 2011. Υπονοώντας ότι ήταν η κυβέρνηση Χριστόφια που τα είχε κάνει πλακάκια με τους Ισραηλινούς. Τέτοια υποτίμηση της νοημοσύνης μας. Λες και δεν ήταν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων αρκετών χρόνων που σχεδόν παρακαλούσαν για στενές σχέσεις με το Ισραήλ. Ο δε Δημοκρατικός Συναγερμός κυριολεκτικά αμόλησε αετό για μέρες. Αντί να βγει αμέσως και να πει ότι είχε αναθέσει σε μία από τις ισραηλινές εταιρείες να τοποθετήσει κάμερες ασφαλείας στο κτήριο της Πινδάρου και να κλείσει το ζήτημα, περίμενε να δημοσιευθούν τα τιμολόγια στα ΜΜΕ για να μιλήσει.
Και κάτι ακόμα. Αν το ισραηλινό βαν παρακολουθούσε συστηματικά Κύπριους πολιτικούς και πολίτες για λογαριασμό της Κυβέρνησης, θα έκανε διαφημιστικές παρουσιάσεις στο Forbes;
Είναι επιτέλους καιρός τα κόμματα να αντιληφθούν ότι οι σχέσεις και οι συνεννοήσεις με άλλες χώρες, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν μπορούν να είναι αντικείμενο μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Ξέρω, βέβαια, ότι ζητάω πολλά. Εδώ οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να συνεννοηθούν στο πώς θα χειριστούν το πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, την κατοχή και τη διαίρεση του νησιού. Στα κατασκοπευτικά βαν θα κολλήσουν;
