Με τέσσερις συν μία προκλήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες οι τράπεζες, σε μία περίοδο που προσπαθούν να σταθεροποιήσουν τα κέρδη τους και να κάνουν μεγάλα βήματα εκσυγχρονισμού στις δομές και τις υπηρεσίες τους. Δύο εκ των προκλήσεων είναι άμεσα συνδεδεμένες με το χαρτοφυλάκιο των δανείων τους και οι άλλες δύο αφορούν εργαζόμενους και πελάτες. Ωστόσο και οι τέσσερις οδηγούν στην πέμπτη μεγάλη πρόκληση που είναι η κερδοφορία και πώς εξελίσσεται το ισοζύγιο εσόδων και εξόδων.
 
Πρώτον, οι τράπεζες ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν εποπτικές προκλήσεις, εν μέσω της διαφαινόμενης αποτυχίας του σχεδίου Εστία και τις επιπτώσεις που θα έχει στους ισολογισμούς. Το σχέδιο μπορεί να πήρε παράταση μέχρι τέλος του έτους αλλά δεν υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες ότι θα επιτευχθεί ο αρχικός στόχος για μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Mέχρι στιγμής οι ευάλωτοι δανειολήπτες έχουν γυρίσει την πλάτη στο σχέδιο Εστία και δεν αναμένεται σημαντική διαφοροποίηση το διάστημα που απομένει.
 
 
Αυτό που τρομάζει τις τραπεζικές διοικήσεις είναι η αντίδραση των εποπτικών Αρχών στη Φρανκφούρτη ως προς την ανάγκη επίσπευσης μείωσης του ποσοστού των κόκκινων δανείων που είναι το δεύτερο υψηλότερο στα κράτη μέλη της Ευρωζώνης. Οι εποπτικές πιέσεις αναμένεται να ενταθούν σε σχέση με τις προσπάθειες των τραπεζών για πώληση δανείων σε επενδυτικά ταμεία. Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι τράπεζες που έχουν μεγάλο αριθμό μη εξυπηρετούμενων δανείων και επιβαρύνουν τους ισολογισμούς τους. Οι τράπεζες για να μειώσουν τα προβληματικά δάνεια θα αναγκαστούν να πωλήσουν μεγάλος μέρος του χαρτοφυλακίου σε επενδυτικά ταμεία.
 
 
Το θέμα είναι ότι οι τράπεζες δεν μπορούν τόσο εύκολα να συμπεριλάβουν και τα δάνεια που είναι συνδεδεμένα με την πρώτη κατοικία προς πώληση. Από την άλλη το θέμα είναι σε ποια τιμή θα πωληθούν στο επενδυτικό ταμείο, δηλαδή πόση έκπτωση θα υπάρχει στην τιμή. Τα τραπεζικά ιδρύματα πρέπει να μελετήσουν πώς επηρεάζονται οι κεφαλαιακές τους βάσεις κυρίως από την τιμή πώλησης, αν και οι αυξημένες προβλέψεις που έχουν καταγράψει τούς δίδουν τη δυνατότητα να αποδεχτούν χαμηλότερες τιμές.
Οι πιέσεις στην εισοδηματική βάση των τραπεζών και ενδεχομένως στα κεφάλαια γίνεται σε μια περίοδο που οι διοικήσεις θα πρέπει να βρουν τη χρυσή τομή με την ΕΤΥΚ για τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου αμοιβών των τραπεζικών υπαλλήλων. 
 
Υπάρχει ανοιχτό το θέμα της ανανέωσης των συλλογικών συμβάσεων στον τραπεζικό τομέα για παραχώρηση αυτόματων προσαυξήσεων στους τραπεζικούς υπαλλήλους. Η συντεχνία προβάλλει ως επιχείρημα τη σταδιακή αποκατάσταση των μισθών, πριν από τις αποκοπές που και η ίδια η ΕΤΥΚ αποδέχθηκε στην περίοδο της οικονομικής και τραπεζικής κρίσης. Οι τραπεζικές διοικήσεις θέλουν η ανελαστική δαπάνη του μισθολογίου να συγκρατηθεί και θέτουν στο τραπέζι θέμα αναθεώρησης των συστημάτων αμοιβών με κατάργηση των οριζόντιων αυξήσεων και αλλαγής του συστήματος προαγωγών. 
Την ίδια ώρα, οι τράπεζες στην προσπάθεια να αυξήσουν τα έσοδά τους προχωρούν σε αύξηση των χρεώσεών τους για να ωθήσουν τους πελάτες στην ηλεκτρονική τραπεζική. Οι ενέργειές τους, ωστόσο, προκαλούν θύελλα αντιδράσεων από οργανωμένους φορείς και κόμματα, με αποτέλεσμα προς το παρόν οι αυξήσεις να «παγώνουν».