Ο παράγοντας που εμποδίζει τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) να ζήσουν ισότιμα, είναι η ανεπάρκεια των πολιτικών του κράτους. Αυτό απάντησε το 62% των νέων της Κύπρου, σε έρευνα που διεξήγαγε για τις αντιλήψεις και τις στάσεις σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και ενσωμάτωσης ο Οργανισμός Νεολαίας Κύπρου (ΟΝΕΚ).
Άλλες αιτίες, σύμφωνα με τους νέους, που τα άτομα με αναπηρία δεν απολαμβάνουν τα ίδια κοινωνικά αγαθά είναι οι κοινωνικές προκαταλήψεις (54%), η στάση των οικείων τους (23%), η ίδια η αναπηρία/ χρόνια πάθηση που αντιμετωπίζουν (20%).
Ισχυρή ήταν η πεποίθηση των νέων, σχεδόν οι εννιά στους δέκα – 87%, ότι τα άτομα με αναπηρία δεν απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια και ευκαιρίες με τους υπόλοιπους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επίσης, ότι βρίσκονται σε δυσμενή θέση σε σύγκριση με άλλους πολίτες της ΕΕ (82%) ή ακόμα και με άτομα με αναπηρία από άλλες χώρες της ΕΕ (76%).
Παράλληλα, οι μισοί ερωτηθέντες (48%) πιστεύουν ότι τα άτομα με αναπηρία ζουν στο περιθώριο και ότι γίνονται συχνά (31%) αποδέκτες κοινωνικών διακρίσεων. Μόλις το 18% πιστεύει ότι συμμετέχουν ως ενεργοί πολίτες.
Οι νέοι πιστεύουν, ακόμη, ότι τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζονται με αμηχανία (38%), με αδιαφορία (34%), με συμπόνια (33%), με προκατάληψη (21%), με απόρριψη (13%), με θαυμασμό (3%). Πάντως, οι μισοί ερωτηθέντες (51%) σημείωσαν ότι νιώθουν πολύ άνετα όταν συναντούν κάποιο άτομο με αναπηρία, το 24% αρκετά άνετα, το 21% ούτε άνετα – ούτε άβολα, το 4% αρκετά άβολα.
Το 58% των νέων, πιστεύει ότι επικρατούν διακρίσεις σε βάρος ατόμων με αναπηρία. Μάλιστα το 3% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι βίωσαν διάκριση λόγω ασθένειας / αναπηρίας.
Όσον αφορά σε δράσεις για την εξάλειψη των κοινωνικών διακρίσεων, απάντησαν ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις διακρίσεις λόγω καταγωγής ή ιθαγένειάς (40%), στις έμφυλες διακρίσεις (37%), στις διακρίσεις στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα (34%) και στην τέταρτη θέση, στις διακρίσεις στα άτομα με αναπηρία (23%).
Η αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων και οι δράσεις που πρέπει να δρομολογηθούν από την πολιτεία, σύμφωνα με τους νέους, αφορούν στην αναδιαμόρφωση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων με τρόπο που να εξαλείφονται κοινωνικά στερεότυπα (36%). Επίσης, αναφέρθηκε η ενίσχυση των εκπαιδεύσεων σε θέματα συμπερίληψης (26%), η καθιέρωση της ποσόστωσης για την υποχρεωτική συμμετοχή ατόμων από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες σε θέσεις εργασίας (21%), η προώθηση σχεδίων για ενσωμάτωση ατόμων από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες (15%), η αυστηρότερη νομοθεσία (4%), η καθιέρωση ποσόστωσης για την υποχρεωτική συμμετοχή ατόμων από κοινωνικά ευάλωτες ομάδες στα κέντρα λήψης αποφάσεων, οι εκδηλώσεις με θέματα αποδοχής της διαφορετικότητας (3%).
Οι απαντήσεις των νέων διαμορφώνουν, στην πραγματικότητα, μια θλιβερή εικόνα για την κυπριακή κοινωνία, αφού σε αυτή φαίνεται να πρυτανεύουν η ανισότητα και οι διακρίσεις. Οι εννέα στους 10, δηλαδή το (88%), πιστεύουν ότι ζουν σε μια κοινωνία που οι πολίτες δεν απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα και ευκαιρίες εξαιτίας της εθνικής, κοινωνικής, οικονομικής ή πολιτικής τους προέλευσης.
Περισσότεροι από οκτώ στους 10, δηλαδή το 84% πιστεύουν ότι ζουν σε κοινωνία με αποκλεισμούς και διακρίσεις. Οι οκτώ στους 10, δηλαδή το 80%, πιστεύουν ότι ζουν σε μια άδικη κοινωνία.
Ας ελπίσουμε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας θα αξιοποιηθούν από το κράτος και από τους αρμόδιους φορείς, ώστε να χαράξουν πολιτικές που να εξαλείφουν τις διακρίσεις. Ότι θα εισακουστούν οι νέοι. Δεν είναι δυνατόν η ανεπάρκεια του κράτους να είναι ο μεγαλύτερος σκόπελος στην αναπηρία. Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό ότι ζούμε σε ένα ανάπηρο κράτος…
