Εξήντα δύο τρούλλους και έξη μιναρέδες έχει το νέο τζαμί έξω από την κατεχόμενη Λευκωσία! Και έπεται συνέχεια. Εκείνοι τον χαβά τους και εμείς τον μακροχρόνιο, ανάθεμα κι αν γύρω μας η ανθρώπινη υπόσταση δεν έχει πια καμία σημασία.
Μένω άλαλη όταν ακούω στις ειδήσεις τις μεταδόσεις των ισραηλινών πολεμικών ανακοινωθέντων. «Εξόντωσαν, ανάμεσα σε άλλους και τριάντα ηγέτες…»! Με μιαν απίστευτη άνεση της χρήσης του ρήματος εξοντώνω, ως να είναι αναφαίρετο και απόλυτα νόμιμο δικαίωμα – οποιουδήποτε- η εξόντωση ανθρώπων!
Άλαλη και για τις εξελίξεις και επιπτώσεις των επιθέσεων λίγο πιο πέρα, των Χούθι, των συγχρόνων πειρατών στην πάλαι ποτέ γη της Ευδαίμονος Αραβίας, τη σημερινή Υεμένη. Επικίνδυνες αλυσιδωτές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, στην κοινωνία, στους πληθυσμούς, στην οικονομία, στη φύση, στα πετρέλαια…
Πόλεμος δια αντιπροσώπων, και ποιος αντιπροσωπεύει ποιόν;
Ανελέητη εξόντωση και ανατροπή της ανθρωπογεωγραφίας πανάρχαιων κοιτίδων ιστορίας και πολιτισμού, στις εσχατιές της μνήμης, όπως τις αποκαλεί η Μαριάννα Κορομηλά στα πρόσφατα και πολύ ενδιαφέροντα ιστορικά της αφηγήματα [από τα οποία το κείμενο τούτο δανείστηκε πολλά και ενδιαφέροντα], που αποκαλύπτουν πέρα για πέρα τη μαγεία της ιστορίας και τη σχέση της με τον σύγχρονο κόσμο! Τότε από τα Βαλκάνια στη Λεβαντίνη, και την Αραβία, στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Περσικό Κόλπο, εκεί στις νοτιότερες επαρχίες της βυζαντινής Ανατολής που βρέχονταν από τα κύματα της Μεσογείου θαλάσσης, για να θυμηθούμε μόνον χάριν της αλήθειας και της ιστορίας την Παλαιστίνη Πρώτη, την Παλαιστίνη Δευτέρα, και την Παλαιστίνη Τρίτη, ή όπως αποκαλείται Palaestina Salutaris.
Διαβάστε ιστορία για να εμπεδώσετε ότι το κέντρο που μας αφορά άμεσα είναι περισσότερο η Ανατολική Μεσόγειος και η Εγγύς Ανατολή που ευθέως και προκλητικά παραγνωρίζουμε και υποτιμούμε! Ουδείς νοήμων και γνώστης της ιστορίας ξεχνά τον Τεύκρο, τον Ονήσιλλο, τον Ευαγόρα… Ρέπουμε προς την Ανατολή, είναι συστατικό της ύπαρξής μας, εκεί ανήκουμε περισσότερο, εκεί ανήκαμε παλαιόθεν, από εκεί προερχόμαστε και οι συχνές τρικυμίες και αναταραχές, τα ρεύματα, και οι άνεμοι που δεν είναι πάντα ευνοϊκοί, ούτε πάντα δυτικοί μας παρασέρνουν «ως χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος».
Ταξιδέψετε μαζί μου στην τότε ρωμαϊκή-πρωτοβυζαντινή αυτοκρατορία του 5ου και 6ου αιώνα, που έλεγχε απόλυτα την είσοδο του κόλπου της Άκαμπα, το πέρασμα δηλαδή ανάμεσα στη μύτη του Σινά και την Αραβική Χερσόνησο και μπορούσε ανά πάσα στιγμή να στείλει στόλο ή να χρησιμοποιήσει τοπικές ή ληστρικές ομάδες «κάνοντας και τότε πόλεμο δι’ αντιπροσώπων». Σκεφτείτε: ποιον αντιπροσωπεύουν οι Χούθι σήμερα;
Μια μέρα του 473, όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο πεθερόπληκτος – άλλη ιστορία αυτή- και γνωστότατος σε μας τους Κύπριους, Ζήνων, μια ομάδα Σαρακηνών πειρατών που προέρχονταν από την πάλαι ποτέ Ευδαίμονα Αραβία της βασίλισσας του Σαβά [τη σημερινή Υεμένη] έκανε ρεσάλτο στην Ιωτάβη (το αρχαίο Τιράν, το ένα από τα δυο νησιά που βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου της Άκαμπα) και πέταξε στη θάλασσα τους Βυζαντινούς υπαλλήλους που έλεγχαν τις άκρες της αυτοκρατορίας.
Εγκαταστάθηκαν οι Σαρακηνοί στο νησί για να ελέγχουν το πέρασμα από την Ερυθρά θάλασσα στον κόλπο της Άκαμπα και κυρίως για να εισπράττουν τους φόρους και δασμούς από τα διερχόμενα πλοία. Αναταραχή δημιουργήθηκε στην εσχατιά της βυζαντινής αυτοκρατορίας και μετά από καμμιά εικοσαριά χρόνια ο Ρωμανός, ο δούκας των τριών Παλαιστίνων κατάφερε και πήρε πίσω το νησί Ιωτάβη χρησιμοποιώντας Σαρακηνούς «καταδρομείς» αυτή τη φορά! Δια αντιπροσώπου δηλαδή, πήρε πίσω ο Ρωμανός την Ιωτάβη. Κι όταν ξαναπήραν το νησί οι άνθρωποι του Ρωμανού, το 498 ή 500-501/2, ο δούκας είχε την ευφυή ιδέα να το παραδώσει σε «αυτονόμως» διοικούμενους «πραγματευταίς», μία μικρή ομάδα σκληροτράχηλων εμπόρων που δρούσαν εκτός των βυζαντινών συνόρων, αλλά στην επέκταση της Παλαιστίνης Τρίτης, και έδιναν ένα μέρος των εσόδων στο βυζαντινό κράτος.
Για να γίνει βέβαια αυτό, αναγκαία προϋπόθεση ήταν η ύπαρξη συμμαχιών και ικανών διπλωματών και βέβαια η γνώση, το μέτρο και η αντίληψη των γεγονότων πέρα από τη μύτη του ηγέτη ή τα ορατά ή αόρατα σύνορα.
Επιστρέφοντας στη σημερινή επικίνδυνη πραγματικότητα που μας περιβάλλει και εξελίσσεται πέριξ και άνευ ημών, συμπεραίνει κανείς αβίαστα ότι τα απαραίτητα συστατικά στοιχεία για να επιβιώσουμε της μέγιστης και επαπειλούμενης θαλασσοταραχής και επικρέμεται, ως Δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι μας, είναι η εγρήγορση, η πρόβλεψη, η ειλικρίνεια των προθέσεων, η αναγνώριση των συμφερόντων και κυρίως η αντικειμενική ανάγνωση των τεκταινομένων!
Τα δελτία ειδήσεων που προτάσσουν την «έγκαιρη και αντικειμενική ενημέρωση», να καλύπτουν και να ενημερώνουν πρωτίστως για τα σημαντικά που μας αφορούν! Είπαν οι ίδιοι πολλές φορές ότι ο σωστός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης. Όχι πρώτη είδηση ο υπόκοσμος και ο ανταγωνισμός των νεοαφιχθέντων υπουργών ή το έγκλημα και τα ναρκωτικά, οι ατασθαλίες του Πεντάκωμου, οι πολλαπλές συντάξεις και οι τρύπιοι νόμοι, οι αμφισημίες μελλοντικών δημοτικών αρχόντων και κυρίως οι κομματικές κόξες. Αυτά ουδόλως θα πάψουν να εμφανίζονται στη νήσο των Αγίων και όχι μόνον.
Όχι λοιπόν στην αποκλειστική και ανώφελη ομφαλοσκόπηση αγαπητοί κυβερνώντες του μικρού και ενοχλητικού νησιού που νομίζει ότι αποτελεί το επίκεντρο των γειτονικών ηπείρων, αν σκεφτώ το αποτέλεσμα της ξεχασμένης ιστορίας με τον πομπώδη τίτλο «Αμάλθεια»!
Ελεύθερα, 21.1.2024
