Διάβασα με μεγάλη προσοχή τη συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου χθες στον «Φ». Η πρώτη του από την ημέρα που ξέσπασε το σκάνδαλο της Μονής Οσίου Αββακούμ. Σε μια από τις κρισιμότερες στιγμές της Εκκλησίας της Κύπρου τις τελευταίες δεκαετίες, κατά την οποία τα στοιχεία του σκανδάλου είναι τέτοια που έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των πιστών, η τοποθέτηση του προκαθήμενου έχει τεράστια σημασία. Ουσιαστικά, γεννά ή σκοτώνει κάθε ελπίδα για να υπάρξει κάθαρση. Έτσι ώστε να επανακτήσει η Εκκλησία δόση αξιοπιστίας και να μπορούν οι πιστοί να στηριχτούν σε αυτήν.
Ο Αρχιεπίσκοπος ομολογώ πως δεν επιδίωξε να κρυφτεί αλλά ούτε και να κρύψει το σοβαρότητα του σκανδάλου. Μίλησε με τόλμη. Καυτηρίασε τους τσαρλατανισμούς και τους απατεώνες. Επέκρινε όσους καπηλεύονται την πίστη και τον πόνο των ανθρώπων. Πριν υποδείξουμε τι απαιτείται μετά από τη χειμαρρώδη συνέντευξη του αξιοσέβαστου ιεράρχη, αξίζει να καταγράψουμε τις σημαντικότερες των τοποθετήσεών του. Επειδή πλείστες εξ αυτών, οριοθετούν από μόνες τους το πλαίσιο στο οποίο επί του πρακτέου οφείλει να κινηθεί η Ιερά Σύνοδος.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο δωδεκάλογος του Αρχιεπισκόπου τον οποίο η στήλη ξεχώρισε: 1. Αν καταδίκαζαν με συνοπτικές διαδικασίες τους δύο αρχιμανδρίτες και άφηναν την υπόθεση να ξεχαστεί, απλώς, θα έκρυβαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Έτσι θα επαναλαμβανόταν κάποια άλλη στιγμή, με άλλους πρωταγωνιστές.
2. Η Εκκλησία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός ώστε ο καθένας να κάνει ανεξέλεγκτα ό,τι θέλει. Ήθελε να δείξει στους πιστούς ότι υπάρχει έλεγχος στα λεφτά τους και ότι θα αξιοποιούνται για αγαθοεργούς σκοπούς.
3. Θέλει να δείξει στους πιστούς ότι οι ηθικές παρεκτροπές στους κόλπους της Εκκλησίας δεν γίνονται αποδεκτές. 4. Θέλει να διαβεβαιώσει τους πιστούς ότι τσαρλατανισμοί και απάτες με δήθεν θαύματα δεν βρίσκουν πια έδαφος και ανοχή από την ποιμένουσα Εκκλησία.
5. Παραδέχτηκε πως όσες μεθόδους και αν βρει κάποιος για να εμποδίσει μιαν απάτη, οι απατεώνες θα σοφίζονται κάποιαν άλλη. Ως εκ τούτου, πρέπει να έχουν διαρκώς τα μάτια τους ανοικτά. 6. Ομολόγησε την ωμή αλήθεια, πως η εικόνα της Εκκλησίας δεν τους τιμά. 7. Χωρίς περιστροφές υπογράμμισε: «Θεωρώ αδιανόητο άνθρωποι που εγκατέλειψαν τις χαρές του κόσμου για κάτι το πνευματικότερο, να δελεάζονται από χρήματα, απάτες και ανηθικότητες».
8. Αναγνώρισε ότι κάποιοι μοναχοί έχουν προσωπικές επιδιώξεις και αυτό λειτουργεί σε βάρος της Εκκλησίας, των πιστών αλλά και των ιδίων, έστω και αν προσωρινά πιστεύουν ότι επωφελούνται. 9. Τόνισε ότι η Εκκλησία δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και ομολόγησε πως η ατιμωρησία, η ανοχή και η υπέρμετρη επιείκεια έχει παρεξηγηθεί και τυγχάνει εκμετάλλευσης.
10. Με το χέρι στην καρδιά υπέδειξε πως θέλει όσοι, πέραν των αρχιμανδριτών της συγκεκριμένης μονής, εμπλέκονται σε παρόμοια αδικήματα, να αποκαλυφθούν. Ακόμη και ο ίδιος αν ευθύνεται να του αποδοθούν ευθύνες. Μόνο έτσι θα σταλεί ξεκάθαρο μήνυμα πως η ανοχή σε τέτοιες θλιβερές καταστάσεις παρήλθε ανεπιστρεπτί.
11. Με τόλμη και παρρησία υπογράμμισε: «Εκείνο το οποίο αρνούμαστε και καταγγέλλουμε είναι η εκμετάλλευση λειψάνων και άλλων αντικειμένων για οικονομικό όφελος. Να τα περιφέρουν από χωριό σε χωριό και από εκκλησία σε εκκλησία για είσπραξη χρημάτων είναι απαράδεκτο. Οδηγούμε αλλού το λαό και όχι στην πνευματικότητα». 12. Συμφώνησε πως με την επιστράτευση ρούχων και παπουτσιών αγίων υποβαθμίζεται η πίστη μας και δεν φοβήθηκε να υποδείξει: «Όταν λένε ρούχα και παπούτσια δεν σημαίνει πως αυτά φορούσαν οι Άγιοι. Το να υπάρχουν εκεί και να τιμάς τον Άγιο είναι διαφορετικό από αυτό που συμβαίνει με την περιφορά τους από εκεί και από εδώ. Αυτό αποτελεί εκμετάλλευση της πίστης μας».
Ο δωδεκάλογος του Αρχιεπισκόπου αγγίζει το σκάνδαλο σε βάθος. Μάλιστα, διευρύνει την ανάγκη πλήρους ξεκαθαρίσματος σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις. Η αναγνώριση της διαφθοράς στους κόλπους της Εκκλησίας και της μπόχας που αναδύεται εξαιτίας διαφόρων τσαρλατάνων και απατεώνων οι οποίοι καπηλεύονται το σχήμα τους για ίδιον όφελος, προσφέρει ελπίδα για κάθαρση εις βάθος.
Πέρα από τις φραστικές παραδοχές, όμως, αξία έχουν οι ενέργειες και οι αποφάσεις. Η κοινή γνώμη αναμένει πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Να διαχυθεί άπλετο φως και στην τελευταία πτυχή του σκανδάλου. Να υπάρξει παραδειγματική τιμωρία όλων ανεξαιρέτως όσων έχουν μικρή ή μεγάλη ευθύνη. Και όταν λέμε όλων, εννοείται και από τις δύο πλευρές των καταγγελλόντων.
Η κοινωνία απαιτεί, επιτέλους, κάθαρση στους κόλπους της Εκκλησίας. Δεν μπορεί οι αδύναμοι μοναχοί να τιμωρηθούν, αν βρεθούν ένοχοι, αλλά ο ισχυρός Μητροπολίτης να τη γλυτώσει, αν όντως υπάρξουν στοιχεία που να τον εμπλέκουν καθοιονδήποτε τρόπο. Ο κ. Ησαΐας πρέπει να κληθεί να καταθέσει στοιχεία. Πόσα χρήματα πήρε τα τελευταία χρόνια από τη Μονή; Κατατέθηκαν όλα επισήμως, με αποδείξεις στο λογαριασμό της Μονής; Γιατί περίμενε τόσο καιρό για να καταγγείλει τους μοναχούς; Δεν είχε αντιληφθεί την καπηλεία της πίστης και τα «θαύματα» με το δήθεν μύρο;
Η χθεσινή συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου ανέβασε ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων. Από τη δική του απολύτως δίκαιη και αποφασιστική στάση θα κριθεί κατά πόσο η Εκκλησία θα κάνει επανεκκίνηση σε πιο υγιείς βάσεις.
