Οι ΗΠΑ απείχαν από το πρώτο ψήφισμα για εκεχειρία στη Γάζα, που υιοθέτησε το Συμβούλιο Ασφαλείας από της ενάρξεως του πολέμου κι αυτό τσάντισε τον Νετανιάχου. Ήθελε η Ουάσινγκτον να ασκήσει βέτο. Στη συνέχεια, ως μέτρο αντίδρασης ακύρωσε το ταξίδι αντιπροσωπείας της χώρας του στην Ουάσινγκτον.
Την ίδια ώρα, η εκεχειρία δεν ίσχυσε ποτέ καθώς το Ισραήλ συνεχίζει τις επιθέσεις στην όση απέμεινε Λωρίδα της Γάζας ενώ στοχεύει στη Ράφα. Η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας έμεινε στα χαρτιά. Όπως έμενε και το 1974 στην Κύπρο, όταν σε περιόδους εκεχειρίας ο τουρκικός κατοχικός στρατός προέλαυνε. Οι αποφάσεις, ως γνωστό, είναι για να εφαρμόζονται από τους αδύνατους! Οι Αμερικανοί, που έχουν τσαντίσει τον Νετανιάχου, στο πλαίσιο του κατευνασμού δηλώνουν, πάντως, ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν έχει «κανένα λόγο να πιστεύει ότι το Ισραήλ διέπραξε πράξεις γενοκτονίας στη Γάζα». Δήλωση που έγινε για να «κατακεραυνώσει» την έκθεση ειδικής εισηγήτριας των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την οποία υπάρχουν «βάσιμοι λόγοι» να πιστεύει πως το Ισραήλ διέπραξε πολλές «πράξεις γενοκτονίας» σε βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, κάνοντας λόγο και για «εθνοκάθαρση».
Εάν ήταν άλλη περίπτωση, αφορούσε άλλη χώρα, προφανώς και θα επιβάλλονταν ήδη κυρώσεις. Για το Ισραήλ δεν εξετάζονται κυρώσεις. Εάν ήταν από άλλη χώρα ο Νετανιάχου, θα κατηγορείτο για εγκλήματα πολέμου.
Ο Nader Jerada, 33 ετών, μιλώντας σε παλαιστινιακό-ισραηλινή ιστοσελίδα, την www.972mag.com, ανέφερε πως «είμαστε εξαντλημένοι από την πείνα. Θέλω να ουρλιάξω ότι δεν έχουμε φαγητό. Έχω έξι παιδιά: έξι στόματα να ταΐσω. Χθες η κόρη μου έκλαιγε από την πείνα… Πριν από τον πόλεμο, βοηθούσα τους πάντες και τάιζα τους πάντες, αλλά κοιτάξτε μας τώρα: τρώμε ωμό σιτάρι και κριθάρι, ακόμη και ζωοτροφές για πτηνά που, όπως όλα τα άλλα, εξαντλούνται από την αγορά…» Ένας άλλος, ο Said Sweirki, ανέφερε πως «έχουμε γίνει σαν τα ζώα. Οι ζωές μας δεν έχουν νόημα και κανείς δεν νοιάζεται για εμάς. Ουρλιάζουμε, πεινάμε και πεθαίνουμε μόνοι. Γνωρίζει ο κόσμος ότι τρώμε ζωοτροφή; Ζούμε χωρίς τις βασικές ανάγκες της ζωής: χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς καύσιμα. Μαζεύουμε καυσόξυλα για ώρες από τους δρόμους και κατεστραμμένα σπίτια. Επιστρέψαμε στη Λίθινη Εποχή». Ένας άλλος, ο Bashir, στεκόταν μέρα και νύχτα για να πάρει αλεύρι, πλην όμως δεν είχε τύχη. Οι δυο γιοι του σκοτώθηκαν στη διάρκεια αεροπορικών βομβαρδισμών από το Ισραήλ, με αποτέλεσμα να έχει αναλάβει τη φροντίδα των εγγονών του. Σε ένα πλήθος απελπισμένων και πεινασμένων ανθρώπων, οι πιθανότητες να πάρει μια χούφτα αλεύρι είναι μικρές.
Η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας, με βάση και τις περιγραφές των Ηνωμένων Εθνών, εθελοντών γιατρών που βρέθηκαν στην περιοχή, είναι τραγική. Γίνεται λόγος για λιμό. Η ανθρωπιστική βοήθεια, πέραν από αυτή διά θαλάσσης από την Κύπρο, που πρόσφατα ξεκίνησε, η υπόλοιπη ρίχνεται από αέρος, με αλεξίπτωτα, δείχνοντας και τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το θέμα το Ισραήλ. Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Ζοζέπ Μπορέλ, κατά τη διάρκεια τοποθέτησής του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στα μέσα Μαρτίου, έφθασε στο σημείο να καταγγείλει τη χρήση της πείνας από το Ισραήλ ως «πολεμικού όπλου» στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο Νετανιάχου με τον πόλεμο προσπαθεί να σώσει το τομάρι του και την παρουσία του στην πολιτική. Παρασύρει τη χώρα του σε ένα διαρκή πόλεμο. Δεν μπορεί να εξολοθρεύσει, να εξαφανίσει τους Παλαιστίνιους. Και να σκοτώσει όλους τους κατοίκους της Γάζας. Και να ισοπεδώσει τη Δυτική Όχθη, όσοι Παλαιστίνιοι μείνουν, είτε εντός της Παλαιστίνης είτε εκτός, δεν πρόκειται να ησυχάσουν ποτέ μέχρι και την απελευθέρωση. Αυτό προφανώς θα το γνωρίζουν.
Είναι σαφές πως η διεθνής υποκρισία, τα κλαψουρίσματα, δεν έχουν κανένα αντίκρισμα, εάν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής. Με τον τρόπο που τυγχάνει αντιμετώπισης ο πόλεμος στη Γάζα, η γενοκτονία, η εθνοκάθαρση, επιτρέπει στην κατοχική δύναμη να συνεχίζει. Κι αυτό είναι έγκλημα.
