ΟΙ  επέτειοι της κυπριακής τραγωδίας, το επόμενο καλοκαίρι, θα έχουν μια ιδιαιτερότητα. Θα συμπληρωθούν πενήντα χρόνια από τότε. Μισός αιώνας από το προδοτικό πραξικόπημα της χούντας και της ΕΟΚΑ Β, την τουρκική εισβολή και τη συνεχιζόμενη κατοχή. Πέντε δεκαετίες κατοχής. Πέντε δεκαετίες μιας ανοικτής πληγής στην καρδιά της πατρίδας μας, της Κύπρου.

ΤΟ Κυπριακό, που ως πρόβλημα κατοχής προκλήθηκε από το 1974 και εντεύθεν από την Τουρκία, με την εισβολή την 20η Ιουλίου παραμένει άλυτο επειδή η κατοχική πλευρά επιχειρεί να καταστήσει το νησί ένα πολιτικό και στρατηγικό προγεφύρωμα  της. Κοντολογίς, η Άγκυρα τα θέλει όλα, γι αυτό και δεν μπαίνει σε μια λογική να αποδεχθεί οτιδήποτε λιγότερο από την ικανοποίηση όλων των αξιώσεων της.

ΕΙΝΑΙ προφανές πως η Τουρκία εμποδίζει την όποια προοπτική συζήτησης του Κυπριακού προβλήματος επειδή ακριβώς δεν κινείται σε μια λογική, που οδηγεί σε συζητήσεις, που έχουν στόχο την επίτευξη συμφωνίας. Η Άγκυρα δεν επιθυμεί να συζητήσει οτιδήποτε αμφισβητεί τους σχεδιασμούς της, πολύ περισσότερο μια συμφωνία να τους ανατρέπει.

ΕΙΝΑΙ από την πλευρά μας σαφές πως δεν μπορούμε να συζητούμε σε καμία περίπτωση τις τουρκικές αξιώσεις, όπως διατυπώνονται και με ένταση τίθενται την τελευταία περίοδο. Πρόκειται μεν για διαχρονικές αξιώσεις πλην όμως αυτή την περίοδο τίθενται από τουρκικής πλευράς με έντονο τρόπο και χωρίς να συζητείται οτιδήποτε άλλο.

ΕΧΟΥΜΕ πολλές φορές αναφέρει στο παρελθόν ότι  για να μπορεί μια συμφωνία στο Κυπριακό να επιτευχθεί και να είναι βιώσιμη πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Να οδηγεί στην αποκατάσταση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους.

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ το περιεχόμενο πρέπει να συνάδει με το διεθνές δίκαιο, τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το κοινοτικό δίκαιο, καθώς και με τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.  Πρέπει πρωτίστως να προνοεί την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων. Και να μην προβλέπει εγγυήσεις και εγγυητές.
ΕΙΝΑΙ πεποίθησή μας πως αυτές οι αρχές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν τα βασικά χαρακτηριστικά μιας ολοκληρωμένης συνολικής συμφωνίας στο Κυπριακό.

ΟΛΑ αυτά, που έχουν περιγραφεί είναι τα αυτονόητα. Είναι όλα αυτά που ισχύουν σε όλες τις δημοκρατικές χώρες, ευρωπαϊκές και μη. Κι αυτό το γνωρίζει προφανώς και η απεσταλμένη των Ηνωμένων Εθνών, Μαρία Άνχελ Ολγκίν Κουεγιάρ. Συνεπώς πρέπει σε αυτή τη βάση να λειτουργήσει.