Σοκ, οργή, αηδία. Αυτά είναι μερικά από τα αισθήματα τα οποία διακατέχουν την κοινωνία από την περασμένη Τετάρτη, όταν ο «Φ» αποκάλυψε το νέο σκάνδαλο με την καταστροφή φαρμάκων από τις ακατάλληλες αποθήκες του υπουργείου Υγείας. Φληναφήματα, πομφόλυγες και ασυναρτησίες είναι αυτά τα οποία ακούμε από επίσημα χείλη από την ημέρα της αποκάλυψης. Τα ουσιώδη και συνάμα βασανιστικά ερωτήματα, κατά ένα περίεργο λόγο, όσοι εκπροσωπούν την εξουσία αποφεύγουν να τα απαντήσουν.

Ακούμε για παράδειγμα να προσπαθούν κάποιοι να παρουσιάσουν χρονικά τα γεγονότα. Ο στόχος εμφανής. Να επισημανθεί ότι οι ευθύνες επιμερίζονται σε πολλούς από όσους σε αυτή την τραγική για το συγκεκριμένο θέμα περίοδο βρίσκονταν στα υψηλά δώματα του υπουργείου Υγείας.

Ακούμε επίσης κάποιους άλλους να πασχίζουν να αμφισβητήσουν τα στοιχεία, τους αριθμούς και τα ποσά τα οποία η Ελεγκτική Υπηρεσία επικαλείται. Με προφανή στόχο να υποβαθμίσουν το μέγεθος της διασπάθισης δημοσίου χρήματος.

Και ακούμε και άλλους, που αγωνίζονται να καταδείξουν ότι τελικά δεν θα εμφανιστεί έλλειψη φαρμάκων από την αγορά. Περίπου, δηλαδή, σαν να μας λένε, τι ωρύεστε, αφού φάρμακα θα έχουμε. Παράλληλα, ο υπουργός Υγείας αναμένει έκθεση γεγονότων, αφού ο άνθρωπος δεν πρόλαβε καλά-καλά να μπει στο υπουργείο και συνειδητοποιεί ότι τα πράγματα είναι πολύ σκούρα.

Όσο, όμως, και αν επιμένουν κάποιοι να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από την ουσία, τα ερωτήματα είναι βασανιστικά. Και απαιτούν απαντήσεις.

Καταρχάς, ο υπουργός Υγείας οφείλει να μάθει και μετά να πληροφορήσει την κοινή γνώμη, ποιοι στο υπουργείο του πάσχιζαν από τις 18 Μαρτίου μέχρι τις 3 Απριλίου να κρατήσουν μυστική την καταστροφή στις αποθήκες φαρμάκων. Επειδή, επιτέλους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι οι καλοπληρωμένοι διευθυντές, πως κάθε καταστροφή αφορά τα χρήματα των φορολογουμένων και είναι υποχρεωμένοι να τους ενημερώνουν.

Αντί να αφηγούνται ημερομηνίες, συμβόλαια και ποσά, ας απαντήσουν ξεκάθαρα ποιος αποφάσισε να μετατρέψει σε αποθήκες φαρμάκων ένα εργοστάσιο αλουμινίου. Γιατί δεν μπορούσαν να βρεθούν άλλες κανονικές αποθήκες. Και γιατί δεν βρέθηκε κάποιος να αποφασίσει να κτιστούν με ταχύ ρυθμό αποθήκες από το κράτος. Χθες, ο κ. Λιμνιώτης, ο ιδιώτης που ενοικίασε το υποστατικό (το οποίο τελικά, ο ίδιος είχε ανεγείρει, διότι εκείνο που ενοικίαζε από το κράτος ήταν μόνο το τεμάχιο γης ως αντάλλαγμα λόγω της απώλειας περιουσίας στα κατεχόμενα) εξήγησε πως είναι το κράτος το οποίο τον προσέγγισε. Του ζήτησε, όπως δήλωσε, να ενοικιάσουν το υποστατικό διότι δεν είχαν αποθήκες φαρμάκων και κινδύνευαν με πρόστιμο από την ΕΕ.

Αντί να παίζουν με αριθμούς για τα ενοίκια, προσπαθώντας να αποδείξουν ότι δεν χάθηκαν τεράστια ποσά, όπως ισχυρίζεται η Ελεγκτική Υπηρεσία, καλύτερα να απαντήσουν ποιος είχε την ευθύνη για τη συνέχιση ενοικίασης μιας αποθήκης, που εδώ και πολλά χρόνια είχε πολλάκις επισημανθεί ότι ήταν ακατάλληλη. Δεν βρέθηκε ένας υπουργός, η γενική διευθύντρια, άλλοι διευθυντές να αναζητήσουν μια από τις επιλογές τις οποίες είχαν;

Μπορούσαν να αγόραζαν το υποστατικό από τον ιδιώτη (όπως ο ίδιος ομολόγησε στο Philenews, αντιμετώπιζε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και μια πώληση θα ήταν σωτήρια) και να το επισκευάσουν όπως απαιτούσε η χρήση του για ευαίσθητα υλικά, όπως είναι τα φάρμακα. Μπορούσαν να μετακινούνταν σε άλλο υποστατικό, που είχε άδεια και ήταν κατάλληλο. Μπορούσαν ακόμη, να αναλάμβαναν από χρόνια, τουλάχιστον την επισκευή του υποστατικού. Ούτως ή άλλως, όπως έγινε χθες γνωστό, τα τελευταία τρία χρόνια, τα ενοίκια πήγαιναν σε τράπεζα στην οποία το υποστατικό και το τεμάχιο ήταν υποθηκευμένα. Η τράπεζα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα.

Τα στοιχεία, όπως παρουσιάζονται στις εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, προκαλούν οργή. Από το 2004 μέχρι το 2019, το κράτος κατέβαλε €2,8 εκατ. Συνεπώς, μέχρι το 2024, το ποσό πρέπει να έχει ξεπεράσει τα €4 εκατ.

Στη σημερινή Κυβέρνηση, σαφώς και αναλογεί η μικρότερη ευθύνη ως προς τη διαχείριση του προβλήματος. Εκεί που έχει μεγάλη ευθύνη είναι στην στήριξη που πρόσφερε στην τεχνοκρατική ηγεσία του υπουργείου Υγείας έναντι της προηγούμενης πολιτικής προϊσταμένης. Διότι η γενική διευθύντρια σίγουρα γνώριζε την ακαταλληλότητα των αποθηκών. Ο ισχυρισμός ότι είχε αποφασιστεί η μετακίνηση αλλά τους πρόλαβε η καταστροφή είναι επιχείρημα για αμαθή παιδάρια. Είναι τόσο πολλά τα χρόνια (από το 2016) που ήταν γνωστή η ακαταλληλότητα, ώστε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία.

Η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη έχει μέγιστη ευθύνη σε κάτι άλλο. Να ριχθεί άπλετο φως και να καταλογιστούν ευθύνες. Η ατιμωρησία σε όσους επιφέρουν κόστος με την αμέλεια ή την ανικανότητά τους στο δημόσιο αποτελεί κορυφαίο πρόβλημα σε αυτό τον τόπο. Αλλαγή πνεύματος, όπως το ευαγγελιζόταν ο κύριος Χριστοδουλίδης, σε τέτοια καίριας σημασίας απαιτείται να υπάρξει. Όχι στα ήσσονος σημασίας. Ιδού η Ρόδος…