O Α. Χατζηαντώνης γράφει τα πιο κάτω με αφορμή την εξάπλωση του κορωνοϊού.

Μα τι είναι όλα αυτά, που ακούμε καθημερινώς για την εξάπλωση αυτής της κατάρας, που ονομάζεται κορωνοϊός, φίλοι μου; Πού φτάσαμε, και σχεδόν όλος ο πλανήτης ευρίσκεται υπό το καθεστώς πανικού; Με την πόλη Ουχάν στην Κίνα, με 11 εκατομμύρια κατοίκους, να μοιάζει με πόλη-φάντασμα;
Απίστευτα πράγματα μεταδίδονται από τα δελτία Ειδήσεων. Ε, καλά. Είχαμε ακούσει ότι το κακό ξεκίνησε από τη ζωο-αγορά της πόλης, όπου νεκρά και ζώντα ζώα, ευρίσκονται όλα μαζί στοιβαγμένα σε κλουβιά. Σε απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και καθαριότητος. Μα τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί, που για λίγα γουάν (νόμισμα της Κίνας), βασανίζουν έτσι τα ατυχή αυτά πλάσματα, που είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια τους; Απάνθρωποι!
Τι θυμήθηκα τώρα. Θυμάμαι, είχαμε έναν Άγγλο γείτονα στην Κερύνεια, φίλο του ιατρού πατέρα μου. Δεκαετία του ’60. Ένα βράδυ, μας κάλεσε για φαγητό. Ο πατέρας μου, ως άνθρωπος καταδεκτικός και ευγενής, δεν μπορούσε να αρνηθεί. Πρώτο πιάτο, μια υπέροχη ντοματόσουπα. Χα! Την απολαύσαμε όλοι, θυμάμαι. Όταν όμως ρώτησε αργότερα τον Άγγλο ο πατέρας, πού οφειλόταν η τόση νοστιμιά της σούπας, γνωρίζετε τι απήντησε; «Μα, είναι ο συνδυασμός ντομάτας και ζουμί από… χελώνα, γιατρέ μου. Delicious, indeed».
Κοντέψαμε όλοι, να κάνουμε εμετό, θυμάμαι. Σηκωθήκαμε –με μια αόριστη δικαιολογία– και φύγαμε άρον-άρον.
Τρώνε λοιπόν, τα πάντα οι Ασιάτες αυτοί κάτοικοι, της χώρας του μεταξιού. Φίδια, βατράχους, νυχτερίδες, ακόμη και τις σιχαμερές κατσαρίδες τις κάνουν… σουβλάκι το οποίο αποτελεί νοστιμότατο έδεσμα, μας πληροφορούν οι ανταποκριτές. Ακόμη και γάτους! Άκουσα ότι τρώνε και τη μοσχο-γαλή. Γαλή=γάτα. Λέγω αστειευόμενος, στον γάτο μου, που ευρίσκεται στο κρεβάτι ασθενής, από δήγμα (δάγκωμα) όφεως: «Αν ήσουν στην Κίνα Jerry μου, πιθανόν να κατέληγες ψητός, με πατάτες στον φούρνο».
Ακούσατε, όσοι παρακολουθείτε και τις ειδήσεις στην ΕΡΤ και το άλλο απίστευτο; Ότι από τα περιττώματα ενός είδους ποντικού, παρασκευάζεται ένας πανάκριβος καφές; Δηλαδή, κάθεσαι σε μια καφετέρια στο Πεκίνο και αντί για capuccino ή espresso, λες: «Γκαρσόν… Έναν καφέ mouseshit, παρακαλώ». Το ανέβασα στον τοίχο μου προχθές και ο φίλος Μίκης –το γνωστό πειραχτήρι– μού γράφει: «Stick to your Turkish coffee, Antonis». Συμπληρώνοντας, ότι ο συγκεκριμένος «καφές», κοστίζει 500 ευρώ το κιλό.
Αλλά, αυτό που μας συγκίνησε όλους, είναι η είδηση ότι ένας 33χρονος οφθαλμίατρος, ο Λι Ουελγιάγκ, είχε προειδοποιήσει ότι επίκειται εμφάνιση ενός επικίνδυνου, θανατηφόρου ιού, παρόμοιου με τον SARS, που είχε προκαλέσει εκατοντάδες θανάτους παγκοσμίως. Οι Αρχές της χώρας –που δεν νομίζω ότι είναι και τόσο δημοκρατική τελικά– τον προειδοποίησαν, να μη διασπείρει ανυπόστατες ειδήσεις και να προκαλεί πανικό στους πολίτες. Ιδού όμως, που δικαιώθηκε ο άνθρωπος. Και όχι απλά δικαιώθηκε, αλλά προσεβλήθη και ο ίδιος από τον κορωνοϊό και κατέληξε. Απέθανε! Τώρα, τον ανακήρυξαν σε ήρωα.
Εν πάση περιπτώσει. Αυτά τα γεγονότα, κατά τη γνώμη μου, αποτελούν σημεία των καιρών. Προειδοποίηση από τον Δημιουργό. Διότι ξεφύγαμε από κάθε λογικό όριο. Σε πολλά θέματα. Μήπως η εξάπλωση του HIV, δεκαετία του ’80, δεν ελέχθη ότι ξεκίνησε, ή μάλλον, εξαπλώθηκε, από κάποιους που παρεξέκλιναν από την καθιερωμένη ή αποδεκτή, σεξουαλική συμπεριφορά; Και πάλι είχε να κάνει με ζώα. Δικαίωμά τους βέβαια, αυτά δεν είμαι εγώ που θα τα κρίνω. Δηλαδή, τι είναι νορμάλ και τι όχι. Αλλά, σίγουρα ήταν κάτι που κάποιοι, θρησκόληπτοι ενδεχομένως, το θεώρησαν ως θεία τιμωρία για τον αχόρταγο, ηδονοθήρα άνθρωπο, που ξεπέρασε κάποια όρια.
Εκείνη η ασθένεια, έμεινε γνωστή ως AIDS. Δεν είχαν ανακαλύψει οι επιστήμονες, ότι προήλθε από δάγκωμα πιθήκου προς κυνηγούς, κάπου στην Κεντροδυτική Αφρική; Έμεινε γνωστός και με το όνομα Simian immunodeficiency Virus. Αργότερα, άλλοι ερευνητές, απέδωσαν την πανδημία αυτή, σε αλογόμυγα, Stomoxys calcitrans, η οποία μετέδιδε τον ιό στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τότε, για όσους το θυμούνται, είχαμε πανδημία. Από το 1981 που ταυτοποιήθηκε ο ιός, ίσαμε το 2009, προκάλεσε 30 εκατομμύρια θανάτους. Συνάγοντας. Δεν είμαι θρησκόληπτος, ούτε έχω τίποτε με τους ούτω καλούμενους, transexual, gay και λοιπά. Είναι συνάνθρωποί μας και ίσοι προς εμάς, που αυτο-αποκαλούμεθα normal. Καλώς, ή κακώς. Ζούμε σε δημοκρατίες, όπου ο καθένας μπορεί ελεύθερα να επιλέγει τον ερωτικό προσανατολισμό του. Και να ορίζει ο ίδιος το σώμα του. Εδώ, τελειώνει ο ανθρώπινος νόμος.
Υπάρχει ωστόσο και ο υπέρτατος νόμος της Φύσης. Που, κατά την ταπεινή μου άποψη, υπερτερεί όλων των άλλων. Που δεν τίθεται σε πλαίσια, δεν είναι καταγεγραμμένος σε ατέλειωτους τόμους νομικών βιβλίων σε τεράστιες βιβλιοθήκες, κ.λπ.
Η παράβαση αυτού του υπέρτατου νόμου δεν σε παραπέμπει σε αίθουσες δικαστηρίων. Όπου θα έχεις το δικαίωμα υπεράσπισης του εαυτού σου, με έναν δικηγόρο. Απλά, σε τιμωρεί με την εσχάτη των ποινών. Τον θάνατο.