Gold 

Βλέποντας την οικογενειακή επιχείρηση εξόρυξης μεταλλευμάτων να φτάνει στα όρια της χρεοκοπίας, ο Κένι Γουέλς ταξιδεύει στην Ινδονησία και μαζί με έναν γεωλόγο αναζητούν χρυσό στη μέση της ζούγκλας. Αν υπάρχει κάτι που λάμπει στο βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα “Gold” είναι αναμφίβολα ο Μάθιου ΜακΚόναχι σε μια ακόμα εκπληκτική μεταμόρφωση. Ο Τεξανός γόης εγκαταλείπει μπράτσα και κοιλιακούς για μια περισσότερο ταιριαστή εμφάνιση του καράβλαχου τυχοδιώκτη ήρωα που υποδύεται: τεράστια μπάκα, αραιά μαλλιά, προσθετικά δόντια και μια αλλόκοτη λάμψη στα μάτια κάθε φορά που είναι σίγουρος ότι θα πιάσει την καλή. Και την πιάνει, όταν με τον χρυσοθήρα συνεργάτη του (Έντγκαρ Ραμίρεζ) χτυπάνε φλέβα χρυσού στη ζούγκλα της Ινδονησίας. Το “Gold” είναι κλασική πτώση-άνοδος-πτώση αφήγηση τύπου “American Hustle” και “The Wolf of Wall Street”, ακόμα μία (αληθινή) ιστορία ενός τυχάρπαστου που έζησε την απόλυτη ενσάρκωση του Αμερικανικού (καπιταλιστικού) ονείρου πριν αυτό μετατραπεί σε εφιάλτη (ό,τι ανεβαίνει κατεβαίνει και μάλιστα με φόρα) επιτρέποντας στον ΜακΚόναχι να μετατραπεί σε έναν ερμηνευτικό τυφώνα που παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του – ακόμα και τα ίδια τα γεγονότα που φαντάζουν αποστασιοποιημένα και ασύνδετα με τους χαρακτήρες. Δεν ξέρω κατά πόσο όλα αυτά που βλέπουμε συνέβησαν στ’ αλήθεια και πόσες ελευθερίες πάρθηκαν για χάρη της δραματουργίας, όμως δεν μπορείς να μην χαμογελάσεις συγκαταβατικά με τις πάμπολλες σεναριακές ευκολίες που σπρώχνουν την πλοκή μέχρι το μάλλον γελοίο τελικό twist που θα σε κάνει να αμφισβητήσεις έντονα (κι εύλογα) όσα είδες νωρίτερα. Όμως στα στόρι σε κρατάει, ο ΜακΚόναχι είναι μαγνήτης και το φιλμ κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στον χρυσό και τον τενεκέ. Μ.Ν.