Η ΤΟΥΡΚΙΑ, όπως είναι γνωστό, έχει στείλει εκ νέου γεωτρύπανο στην κυπριακή ΑΟΖ. Το «Γιαβούζ» και το «Φατίχ» έχουν διενεργήσει ήδη γεωτρήσεις σε τέσσερις στόχους, σε διαφορετικές περιοχές της θαλάσσιας περιοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η τελευταία πειρατική, έκνομη ενέργεια της κατοχικής Τουρκίας είναι αυτή με την αποστολή του γεωτρύπανου «Γιαβούζ» στο θαλασσοτεμάχιο 8. Πρόκειται για ένα θαλάσσιο οικόπεδο, το οποίο έχει αδειοδοτηθεί στην κοινοπραξία εταιρειών, ΕΝΙ και Τotal. Αυτό, όμως, δεν έχει ποσώς επηρεάσει την Τουρκία. Δεν την ενδιαφέρει πού βρίσκεται το τεμάχιο, σε ποιους έχει παραχωρηθεί για να δραστηριοποιηθούν ενεργειακά. Αυτό που ενδιαφέρει την κατοχική δύναμη είναι να πετύχει τους στόχους και τις επιδιώξεις της. Εκείνο που επιδιώκουν οι Τούρκοι είναι η υλοποίηση ενός επεκτατικού σχεδιασμού, χρησιμοποιώντας τη στρατιωτική ισχύ. Χρησιμοποιεί η Άγκυρα επιθετική τακτική θέλοντας, προφανώς, να θέσει σε αμυντική θέση τους αντιπάλους της. Να τους εκφοβίσει και να πετύχει αυτό που θέλει.
ΕΙΝΑΙ προφανές πως η Τουρκία στρέφεται κατά πιο αδύναμων χωρών. Αν και δεν αποφεύγει να τα βάλει και με πιο δυνατούς, όπως έπραξε με τις Ηνωμένες Πολιτείες όταν προχώρησε και αγόρασε τους S-400 από τη Ρωσία. Παρά τις προειδοποιήσεις της Ουάσινγκτον, η Άγκυρα προχώρησε στην αγορά αυτή. Αλλά για να είμαστε σωστοί, οφείλουμε να αναφέρουμε πως οι ΗΠΑ αν και είναι υπερδύναμη, περιορίστηκε στις προειδοποιήσεις προς την Άγκυρα. Η τελευταία αντιλήφθηκε τελικά πως οι Αμερικανοί δεν θα τραβούσαν μέχρι τέλους το σχοινί. Τους χρειάζονται τους Τούρκους να παραμείνουν στο δυτικό «μαντρί» και θα πράξουν ό,τι είναι δυνατόν για να μην τους σπρώξουν στην αγκαλιά των Ρώσων. Από τη στιγμή κατά την οποία οι Τούρκοι το έχουν αυτό αντιληφθεί δεν πρόκειται να υποχωρήσουν. Ούτε σε σχέση με τους ρωσικούς πυραύλους ούτε και αναφορικά με τις έκνομες ενέργειες τους στην Ανατολική Μεσόγειο.
ΕΙΝΑΙ κατά την άποψη μας προφανές όσο αποθρασύνεται η κατοχική Τουρκία, τόσο περισσότερο θα προωθεί την επεκτατική της πολιτική. Πώς βρέθηκε η Τουρκία στη Λιβύη; Συνορεύουν; Αλλά κι εάν ακόμη συνόρευαν, νομιμοποιείται η Τουρκία να παρεμβαίνει στη Λιβύη και να ενισχύει στρατιωτικά και οικονομικά, πολιτικά, τη μια από τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές; Πώς και γιατί η κατοχική δύναμη διενεργεί παράνομες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ; Πώς και γιατί καθορίζει ΑΟΖ με το καθεστώς της Τρίπολης καταπατώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος;
Η ΤΟΥΡΚΙΑ για να σταματήσει αυτές τις προκλητικές, ακραίες ενέργειες πρέπει να έχει κόστος. Πολιτικό και στρατιωτικό. Θεωρούμε λάθος την προσέγγιση όλων εκείνων που επιμένουν να υιοθετούν την τακτική του κατευνασμού. Αυτή η τακτική έχει δοκιμαστεί πολλές φορές και απέτυχε. Η Τουρκία παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα αυτής της τακτικής πιο επιθετική. Αυτή η τακτική στρώνει χαλί στην Άγκυρα για να υλοποιήσει τους επεκτατικούς της σχεδιασμούς. Έστω και τώρα, θα πρέπει πρώτα να αλλάξει ο ελληνισμός πολιτική έναντι της Τουρκίας και στη συνέχεια να πείσουμε συμμάχους και εταίρους μας, να αντιμετωπίσουν σωστά και αποτελεσματικά την Τουρκία. Να την οδηγήσουν στο μονοπάτι του σεβασμού του διεθνούς δικαίου. Διαφορετικά, η επιθετικότητα της Τουρκίας δεν θα έχει τέλος. Κάποια στιγμή θα το συνειδητοποιήσουν και άλλες χώρες.
