Νέα επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η πολλαπλή σκλήρυνση μπορεί να εκδηλώνεται αθόρυβα δεκαπενταετία πριν από τη διάγνωση, μέσω ήπιων συμπτωμάτων και συχνότερης επαφής με το σύστημα υγείας. Η διαπίστωση αυτή έρχεται από μελέτη του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας (UBC), η οποία δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open.
Η ομάδα ανέλυσε τα ιατρικά δεδομένα άνω των 12.000 ατόμων, εντοπίζοντας αυξημένη χρήση υπηρεσιών υγείας έως και 15 χρόνια πριν την επίσημη διάγνωση. Οι επισκέψεις περιλάμβαναν γενικούς ιατρούς, ψυχιάτρους, νευρολόγους και οφθαλμίατρους, ενώ τα συμπτώματα περιλάμβαναν κόπωση, πόνο, ζάλη, άγχος και κατάθλιψη.
Η προδρομική φάση –όπως χαρακτηρίζεται– φαίνεται να περιλαμβάνει μη ειδικά συμπτώματα, τα οποία όμως μπορεί να αποτελούν πρώιμα σημάδια της νόσου. Ενδεικτικά:
- 15 χρόνια πριν: Επαφές με γιατρούς για γενικά συμπτώματα (κόπωση, άγχος, πόνος).
- 12 χρόνια πριν: Επισκέψεις σε ψυχίατρο.
- 8–9 χρόνια πριν: Επαφές με νευρολόγο και οφθαλμίατρο.
- 3–5 χρόνια πριν: Αυξημένη επίσκεψη σε επείγοντα και απεικονιστικό έλεγχο.
- 1 χρόνο πριν: Έντονη χρήση υπηρεσιών πολλών ειδικοτήτων.
Η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια νευρολογίας Dr. Helen Tremlett, ανέφερε ότι τα ευρήματα ανατρέπουν τη μέχρι σήμερα αντίληψη για το πότε ξεκινά η πάθηση και ενδεχομένως να βοηθήσουν στην πρώιμη αναγνώριση και παρέμβαση.
Παρότι τα συμπτώματα αυτά δεν οδηγούν απαραίτητα σε σκλήρυνση κατά πλάκας, η χαρτογράφηση της “σιωπηλής” φάσης μπορεί να βελτιώσει στο μέλλον τη διάγνωση και θεραπεία.
Η μελέτη ενισχύει την άποψη ότι, όπως και στη νόσο Πάρκινσον, έτσι και στην πολλαπλή σκλήρυνση, η νευροεκφυλιστική διαδικασία ξεκινά πολύ νωρίτερα, με σημάδια που δεν αναγνωρίζονται ως ενδεικτικά της νόσου.
