Χιλιάδες πολίτες οι οποίοι επιλέγουν τις πισίνες αντί τη θάλασσα για το μπάνιο τους, δυνατόν να βρεθούν εκτεθειμένοι ένεκα του ότι ανοίγει ο δρόμος να ανανεώνεται αυτομάτως η άδεια λειτουργίας τους, είτε ελεγχθούν υγειονομικά είτε όχι, ενώ, παράλληλα, σε κάποιες περιπτώσεις νομιμοποιείται η χρήση τους χωρίς ναυαγοσώστες και δίχως αποδυτήρια.
Το θέμα είχε συζητηθεί και το 2019, προκαλώντας αντιδράσεις, όταν κατέθεσε σχετική πρόταση νόμου ο βουλευτής της ΕΔΕΚ, Ηλίας Μυριάνθους και επανέρχεται σήμερα ενώπιον της κοινοβουλευτικής επιτροπής Εσωτερικών. Με βάση την πρόταση νόμου του κ. Μυριάνθους, όπως τουλάχιστον είχε υποδείξει η Πολεοδομία, τουριστικές και άλλες ενιαίες αναπτύξεις θα μπορούν να λειτουργούν πισίνες χωρίς αποχωρητήρια και αποδυτήρια.
Εκπρόσωπος του Τμήματος Πολεοδομίας, σχολιάζοντας την πρόταση νόμου, είχε υποδείξει και τα ακόλουθα: «Με βάση τις πρόνοιες νομοθεσίας, οι δημόσιες δεξαμενές θα πρέπει να διαθέτουν αποχωρητήρια και αποδυτήρια και να τηρούν συγκεκριμένες αποστάσεις από τα σύνορα. Με εξέλιξη/ διαφοροποίηση του όρου “κολυμβητικές δεξαμενές”, όπως περιλαμβάνεται στην πρόταση νόμου, στις ενιαίες οικιστικές αναπτύξεις, στην ουσία παρακάμπτεται η υποχρέωση να έχουν αποχωρητήρια – αποδυτήρια αλλά και να τηρούν αποστάσεις από τα σύνορα κ.λπ.».
Την αντίθεση του με πρόνοιες της πρότασης νόμου είχε εκφράσει και ο τότε προϊστάμενος Υγειονομικών Υπηρεσιών, Ροβέρτος Καρής, ο οποίος αναφερόμενος σε πρόνοια για αυτόματη ανανέωση της άδειας λειτουργίας των κολυμβητικών, είχε αναφέρει: «Διαφωνούμε με την αυτόματη ανανέωση της άδειας. Η ετήσια επιθεώρηση από την Υπηρεσία μας και η έκδοση βεβαίωσης (ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση της άδειας λειτουργίας) θεωρούμε ότι θα αποτελούν έναν ουσιαστικό μοχλό πίεσης για υλοποίηση τυχόν ελλείψεων/ παραλείψεων οι οποίες θα εντοπιστούν κατά τον έλεγχο».
Ο κ. Καρής, σχολιάζοντας τη διεύρυνση του όρου «κολυμβητική δεξαμενή», είχε αναφέρει, πως ο ίδιος υιοθετεί τον ορισμό που προέκυψε κατόπιν διαβούλευσης με όλους τους εμπλεκόμενους (στο πλαίσιο επεξεργασίας νέου νομοσχεδίου) και ο οποίος προνοεί ότι: «Δημόσια κολυμβητική δεξαμενή» σημαίνει δεξαμενή που προορίζεται γενικά για χρήση από το κοινό ή από ομάδες του πληθυσμού, όπως οι δεξαμενές σωματείων, ιδρυμάτων, συλλόγων, εκπαιδευτηρίων, γυμναστηρίων, αθλητικών και ιατρικών κέντρων, θεραπευτηρίων, ξενοδοχείων, τουριστικών καταλυμάτων κ.λπ., ανεξαρτήτως από την ιδιοκτησία ή την επιβολή τιμήματος εισόδου ή χρήσης».
Η πρόταση Μυριάνθους για τον ορισμό της κολυμβητικής δεξαμενής περιλαμβάνει εγκαταστάσεις, με έναν ή περισσότερους χώρους που χρησιμοποιούνται για κολύμβηση, αναψυχή ή άλλες φυσικές δραστηριότητες.
Υπέρ της πρότασης νόμου είχαν ταχθεί οι ξενοδόχοι, μέσω του τότε προέδρου του ΠΑΣΥΞΕ. Οι ξενοδόχοι είχαν υποστηρίξει, επίσης, πως για κολυμβητικές δεξαμενές 8-10 τετραγωνικών μέτρων δεν πρέπει να απαιτείται έγκριση από την Ηλεκτρομηχανολογική Υπηρεσία.
Επιφυλάξεις στις πρόνοιες της πρότασης νόμου είχαν εκφράσει οι εκπρόσωποι του υπουργείου Εσωτερικών και της Ένωσης Δήμων. Η εκπρόσωπος της Ένωσης Δήμων είχε αναφέρει, πως υπάρχουν σοβαρές παρατηρήσεις και πρόσθεσε, πως με τον νέο ορισμό που δίνεται, δεν είναι ξεκάθαρο τι είναι δημόσια κολυμβητική δεξαμενή. Διαφώνησε, επίσης, με την αυτόματη ανανέωση της άδειας λειτουργίας.
Ο εκπρόσωπος του ΚΟΑ είχε συμφωνήσει με την πρόταση νόμου, αλλά, παράλληλα, τάχθηκε υπέρ της θέσης του προϊσταμένου Υγειονομικών Υπηρεσιών ότι νομοθετικά χρειάζεται κάτι πιο ολοκληρωμένο.
Εκφράστηκε, επίσης, διαφωνία με την πρόνοια που δίνει όχι μόνο στους εμπλεκόμενους αλλά και σε οποιονδήποτε (μη επηρεαζόμενο) να ασκεί ιεραρχική προσφυγή, όταν δεν εγκρίνεται άδεια λειτουργίας πισίνας.
Σημειώνεται, πως το θέμα του εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας που αφορά τις κολυμβητικές δεξαμενές άρχισε να συζητείται από το 2010, όταν είχε συνεδριάσει ad/hoc επιτροπή. Ακολούθησε (29 Ιουλίου) σύσκεψη παρουσία του τότε υπουργού Εσωτερικών, όπου αποφασίστηκε τροποποίηση της νομοθεσίας και διαχωρισμός των πισινών σε κατηγορίες. Στις 21 Μαΐου, λειτουργός του υπουργείου Εσωτερικών έστειλε το νομοσχέδιο στη Νομική Υπηρεσία. Στις 13 Δεκεμβρίου 2017 οι Υγειονομικές Υπηρεσίες έστειλαν επιστολή στο υπουργείο Εσωτερικών ζητώντας ενημέρωση ως προς το πού βρίσκεται το όλο θέμα. Ακολούθησαν επιστολές στο 2018 και 2019 προς το υπουργείο Εσωτερικών. Ύστερα από αρκετές προσπάθειες, οι Υγειονομικές Υπηρεσίες ενημερώθηκαν ότι το υπουργείο παρέπεμψε το θέμα στη Νομική Υπηρεσία, η οποία επέστρεψε το νομοσχέδιο στο υπουργείο για διευκρινίσεις. Τότε γνωστοποιήθηκε ότι κάποιοι φάκελοι που αφορούσαν το θέμα, είχαν χαθεί.
Τέλος αναφέρεται, πως η εν ισχύι νομοθεσία για τις δημόσιες κολυμβητικές δεξαμενές χρονολογείται από το 1992, ενώ οι σχετικοί κανονισμοί χρονολογούνται από το 1996.
