Αγοραπωλησία τουρκοκυπριακής γης 180 σκαλών στην Γεροσκήπου από Ελληνοκύπριο μπλοκαρίστηκε από τον υπουργό Εσωτερικών που ενεργούσε ως Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, επειδή οι ιδιοκτήτες κατέχουν περιουσία που ανήκει σε Ελληνοκύπριο στα κατεχόμενα.
Το θέμα έφτασε μέχρι το Εφετείο αφού Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή τόσο της θυγατέρας του Τ/κ ιδιοκτήτη και κληρονόμου του, όσο και του Ε/κ αγοραστή, με την οποία αξίωναν δήλωση του Δικαστηρίου ότι δικαιούνται να εκμεταλλευτούν και μεταβιβάσουν την περιουσία του αποβιώσαντος Τουρκοκύπριου Djemil Cufi Suleyman και ότι οι πρόνοιες του Περί Τουρκοκυπριακών Περιουσιών νόμου, δεν είναι συμβατές με τις αρχές του κοινοτικού δικαίου όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα της περιουσίας, της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων, λόγω φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής.
Πρωτοδίκως, το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο Κηδεμόνας δεν στέρησε την περιουσία του Τ/κ από τους κληρονόμους, αφού αυτή συνεχίζει να τους ανήκει. Το αδιεκπεραίωτο της αγοραπωλησίας, αναφέρει το Εφετείο, δεν οφείλεται στο ότι η θυγατέρα του αποβιώσαντα είναι Τουρκοκύπρια αλλά στο ότι η ακίνητη ιδιοκτησία, συνιστά τουρκοκυπριακή περιουσία κατά το Άρθρο 2 του Νόμου 139/91, αλλά και ένεκα του ότι ο Κηδεμόνας ενεργώντας στο πλαίσιο του Άρθρου 3 του Νόμου, συνυπολόγισε πως ο Τουρκοκύπριος ιδιοκτήτης της περιουσίας ή οι κληρονόμοι ή οι διάδοχοί του στον τίτλο, ανάλογα με την περίπτωση, κατέχουν περιουσία που ανήκει σε Ελληνοκύπριο στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές (Άγιο Σέργιο).
Εναντίον της πιο πάνω πρωτόδικης απόφασης, η θυγατέρα του Τ/κ και ο Ε/κ αγοραστής, καταχώρισαν έφεση και παράλληλα αίτηση με την οποία ζητούν από το Εφετείο, την παραπομπή προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δ.Δ.Ε).
Το Εφετείο επικαλούμενο τη νομολογία, διαπιστώνει ότι η συμβατότητα της εθνικής νομοθεσίας με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Στο βαθμό που με την παρούσα αίτηση δεν επιζητείται η ερμηνεία κοινοτικών διατάξεων, αλλά αποκλειστικά η συμβατότητα τους με το εθνικό δίκαιο, το αίτημα δεν μπορεί να επιτύχει. Όπως έχει νομολογηθεί, τα ζητήματα συμβατότητας, μπορούν να εξεταστούν από το παρόν Δικαστήριο χωρίς να είναι αναγκαία η προδικαστική παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατέληξε το Εφετείο.
