Ο Χαράλαμπος Μερακλής, γράφει για την αύξηση των λαϊκιστών και το τι φταίει για την άνοδό τους.
Ενώ ο 20ός αιώνας χαρακτηρίσθηκε ως ο αιώνας της Αμερικής, λόγω του συγκεντρωμένου πλούτου και ισχύος της και ως ο αιώνας της φιλελεύθερης δημοκρατίας και του ανθίσματος της δημοκρατίας σε ολόκληρο τον κόσμο και της αποστροφής της δικτατορίας, λόγω της οικονομικής και γεωπολιτικής επιτυχίας που σημείωσαν, όπως αναφέρουν στο βιβλίο τους: «The people vs. Democracy: why our Freedom is in Danger and how to save it», οι συγγραφείς Yascha Mounk και Roberto Stefan Foe, εντούτοις με τα όσα συμβαίνουν σήμερα, το σκεπτικό έχει αλλάξει ριζικά λόγω της υπάρχουσας κρίσης, επειδή οι φιλελεύθερες δημοκρατίες έγιναν χειρότερες στο να βελτιώνουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών τους, ενώ τα λαϊκίστικά κινήματα από Βρυξέλλες – Βραζιλία – Πολωνία – Ουάσιγκτον, αποδίδουν λιγότερη σημασία στη ζωή σε μια δημοκρατία και ο αριθμός των πολιτών από το 1995 – 2017 ευνοεί μια στρατιωτική διακυβέρνηση στις πλείστες χώρες. Αυτό το φούσκωμα του αισθήματος κατά του κατεστημένου συνέβαλε στην αύξηση των λαϊκιστών που έχουν σημειώσει μεγάλες επιτυχίες στις εκλογικές αναμετρήσεις και οι αναρχικοί κυβερνώντες ακυρώνουν τις δημοκρατικές προόδους σε Ασία και Ανατολική Ευρώπη.
Παρά την τεράστια επιτυχία που είχαν οι δυτικές χώρες σε όλους τους τομείς και είναι εκείνες που διαχειρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου ΑΕΠ, εντούτοις τώρα το μερίδιό τους στο αναφερόμενο ΑΕΠ, σύμφωνα με προβλέψεις του ΔΝΤ, θα μειωθεί στο 1/3 από το ½ που βρίσκεται τώρα. Μέσα στα επόμενα 5 χρόνια το μερίδιο του παγκόσμιου εισοδήματος των μη «ελεύθερων χωρών» (Κίνα, Ρωσία, Σ. Αραβία κ.λπ.) θα ξεπεράσει το μερίδιο που κατέχουν οι δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες και λόγω της πρωτοφανούς οικονομικής αδυναμίας που έχουν, θα χάσουν την καρδιά της φιλελεύθερης δημοκρατίας και θα οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε δύο σενάρια: (α) οι αυταρχικές χώρες να οδηγηθούν στη φιλελεύθερη δημοκρατία, ή (β) να οδηγηθούμε σε μια νέα εποχή αγώνα μεταξύ αμοιβαία εχθρικών πολιτικών συστημάτων.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις των επιστημόνων Adam Preworski και Fermata Limong, μόνο οι δημοκρατικές χώρες που έχουν άνω των 14.000 δολαρίων κατά κεφαλή ΑΕΠ θα είναι ασφαλείς. Ο παραχθείς πλούτος τις βοήθησε να έχουν οικονομική ισχύ, σταθερότητα πολιτισμό, προηγμένες βιομηχανίες, αναγνωρισμένα πανεπιστήμια, πολιτική επιρροή, συμμαχίες, στρατιωτική παρουσία σε τρίτες χώρες, δημοκρατικά συντάγματα και άνοιξε τον δρόμο στις μετααποικιακές χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους. Αυτή η επιτυχία των δημοκρατικών χωρών του παρελθόντος, βασίσθηκε επίσης στην ισότητα, τα αυξανόμενα εισοδήματα και στο γεγονός ότι οι αυταρχικοί αντίπαλοι ήταν τότε λιγότεροι, ενώ σήμερα η ικανότητα των αυταρχικών καθεστώτων να ανταγωνίζονται τις οικονομικές επιδόσεις των φιλελεύθερων δημοκρατιών, είναι μια σημαντική και καινοτόμος εξέλιξη.
Εικονογράφηση: lp2020.com/press
