Αφορμή για το κείμενο αυτό μου έδωσε μια επιστολή στον Τύπο, του κ. Λ. Πουργουρίδη. Ο τακτικός, καλός αρθρογράφος με χιουμοριστική διάθεση, μας πηγαίνει πίσω, στην εποχή των παραμυθιών και με τον δικό του τρόπο λέει ότι τα παραμύθια άλλαξαν…
Π.χ., η Κοκκινοσκουφίτσα τα βρήκε με τον λύκο και του δίνει φαγητό, ο Κοντορεβιθούλης βρήκε τον δρόμο του μέσα στο δάσος, και ούτω καθεξής…
Θα προσπαθήσω και εγώ με τη δική μου ματιά να δω πού κατέληξαν και τι κάνουν σήμερα οι ήρωες των αγαπημένων μας παραμυθιών. Που μας διηγιόταν η γιαγιά δίπλα στο τζάκι τις κρύες νύχτες του χειμώνα…
Αρχίζοντας από την Κοκκινοσκουφίτσα, ναι, νομίζω δεν φοβάται πια τον λύκο. Νομίζω, τον ερωτεύτηκε, και σας θυμίζω το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπου το θύμα τελικά συνδέεται με ένα είδος ερωτισμού με τον θύτη… Αποφάσισαν να συζήσουν –όχι στο σπίτι της γιαγιάς στο δάσος, που δεν διέθεται όλες τις σύγχρονες ανέσεις, ούτε καν wifi– αλλά σε πολυτελές διαμέρισμα…
Ο Κοντορεβιθούλης, όχι, δεν νομίζω να βρήκε τα ψίχουλα και να βγήκε από το δάσος. Αντίθετα, έπεσε θύμα ληστείας, και του έκλεψαν, όχι μόνο το ψωμάκι του, αλλά και τα ρούχα και τα παπούτσια του. Βλέπε για παράδειγμα τι έγινε με τον Συνεργατισμό…
Η Σταχτοπούτα, τώρα. Αυτή, δεν έχασε κατά λάθος το γοβάκι της, τρέχοντας στη σκάλα του παλατιού για να προλάβει πριν το ρολόι χτυπήσει μεσάνυχτα και το όνειρο τελειώσει. Άφησε επίτηδες το γοβάκι, ελπίζοντας να το βρει ο πλούσιος νέος που την φλέρταρε και χόρεψαν και μαζί στη σάλα του παλατιού. Το σχεδίασε έτσι, ώστε να έρθει με την Porsche του –η άμαξα με τα ολόλευκα άλογα ανήκει στο παρελθόν και είναι ξεπερασμένη– να την ζητήσει σε γάμο, γονατίζοντας στα πόδια της με ένα μονόπετρο στο χέρι… Άφησε μέσα στο δήθεν ξεχασμένο γοβάκι και τον αριθμό του κινητού της για να μη δυσκολευτεί να την βρει το… σύγχρονο βασιλόπουλο.
Η Χιονάτη από την άλλη δεν παράτησε τους 7 νάνους, όπως ο κ. Πουργουρίδης γράφει. Ίσα – ίσα. Σκέφτηκε να ιδρύσει μια επικερδή επιχείρηση. Να γλυτώσει και από την κακιά βασίλισσα που την ζήλευε και ήθελε να την δηλητηριάσει με το μήλο… Άφησαν το σπιτάκι στο δάσος, πηγαίνοντας στην πόλη, όπου έφτιαξαν ένα τσίρκο, προσλαμβάνοντας ακροβάτες, ταχυδακτυλουργούς κ.λπ., και κάνουν χρυσές δουλειές.
Η Αλίκη έφυγε από τη Χώρα των Θαυμάτων και μετοίκησε στην Κύπρο. Προσαρμόστηκε πολύ εύκολα στο περιβάλλον, αφού τα… θαύματα εδώ στη χώρα μας είναι κατά πολύ πιο εκπληκτικά από εκεί που ήταν προηγουμένως. Τράπεζες καταρρέουν εν μια νυκτί, συνεργατισμοί ξεπωλούνται σε άλλες τράπεζες, αεροπορικές εταιρείες κλείνουν, αφήνοντας τους επιβάτες σύξυλους να περιμένουν σε ξένα αεροδρόμια με τις αποσκευές ανά χείρας και με τα μωρά τους να κλαίνε και λοιπά.
Η Ωραία δεν παράτησε το Τέρας… Όχι! Σε εποχές οικονομικής κρίσης δεν γίνονται τέτοια πράγματα. Τον κράτησε για να του τα παίρνει χοντρά, ενώ αυτή διάλεγε… ωραίους νέους στις ερωτικές της αναζητήσεις, και ούτε γάτα, ούτε ζημιά.
Ο μόνος που παρέμεινε ίδιος, και εδώ θα συμφωνήσω με τον αγαπητό επιστολογράφο του «Φ», είναι ο Πινόκιο. Ναι, αυτού η μύτη εξακολουθεί να μακραίνει όταν λέει ψέματα. Έτσι σκέφτηκε –παίρνοντας παράδειγμα από διάφορους πολιτικούς και ειδικά από έναν σύγχρονο πρόεδρο– να τα σταματήσει. Αντί για αυτά χρησιμοποιεί τη λέξη «δεσμεύομαι» και δεν έχει κανένα πρόβλημα!
