Την 1η Νοεμβρίου 1974, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε ομόφωνα το Ψήφισμα 3212, το πρώτο από μία σειρά ψηφισμάτων, που ζητά τον σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και του αδέσμευτου της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και την άμεση αποχώρηση από το νησί όλων των ξένων στρατευμάτων. H Γενική Συνέλευση, το Συμβούλιο Ασφαλείας και η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και το Κίνημα των Αδεσμεύτων, η Κοινοπολιτεία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης και άλλοι διεθνείς οργανισμοί, ζήτησαν κατ’ επανάληψη με ψηφίσματά τους την άμεση επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους με ασφάλεια και την πλήρη αποκατάσταση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού. Αντί τούτου, πώς φθάσαμε σήμερα, 44 χρόνια μετά, στη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, που αναιρεί όλα τα πιο πάνω; Ποιες οι ευθύνες των ακριβοπληρωμένων εκάστοτε κυβερνώντων της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ’ 16/08/1959 – 03/08/1977, Σπύρος Κυπριανού 03/09/1977 – 21/02/1988, Γιώργος Βασιλείου 21/02/1988 – 14/02/1993, Γλαύκος Κληρίδης 14/02/1993 – 16/02/2003, Τάσσος Παπαδόπουλος 16/02/2003 – 24/02/2008, Δημήτρης Χριστόφιας 24/02/2008 – 28/02/2013, Νίκος Αναστασιάδης 01/03/2013 – μέχρι σήμερα * (Νίκος Σαμψών 15 – 23/7/1974). Το 1974 κάποιοι άνοιξαν τις κερκόπορτες και έδωσαν γη και ύδωρ στους Tούρκους. Χιλιάδες νεκροί, αγνοούμενοι, πρόσφυγες. Ο Κληρίδης συμφώνησε κι έγινε μεταφορά των Τ/κ που βρίσκονταν στις ελεύθερες περιοχές στα κατεχόμενα εδάφη μας. Έγινε ντε φάκτο ανταλλαγή πληθυσμών δηλαδή! Τι δεν έκαναν οι εκάστοτε κυβερνώντες, η αντιπολίτευση και η Εκκλησία της Κύπρου. 1) Δεν εκμεταλλεύτηκαν το ισχυρότερο Ψήφισμα 3212 και άφησαν την Τουρκία και τους συμμάχους της να ξεφύγουν από αυτό. 2) Δεν κατήγγειλαν εντονότατα τον εποικισμό ως έγκλημα πολέμου (οι έποικοι σήμερα υπολογίζονται σε 600.000). 3) Η Τουρκία παραχωρεί τεράστιες εκτάσεις ε/κ περιουσιών σε ξένους επενδυτές είτε δωρεάν ή άλλως πως – προκαλώντας ακόμη και συλλαλητήριο αντίδρασης των Τ/κ στα κατεχόμενα. Καμία αντίδραση από την κυπριακή Κυβέρνηση, την αντιπολίτευση ή την Εκκλησία. 4) Δεν διώκουν νομικώς τις χιλιάδες Ευρωπαίους και άλλους κλεπταποδόχους (υπολογίζονται σε 70.000 – 100.000) που μαίνονται τις περιουσίες των προσφύγων μας, αντίθετα μάλιστα τους προσφέρουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (μια επίσκεψη στο κατεχόμενο χωριό Κάρμι θα τους πείσει). 5) Δεν διώκουν ή έστω να ενημερώνουν τα ξένα πανεπιστήμια και τους χιλιάδες φοιτητές από πολλές χώρες ότι φοιτούν σε πανεπιστήμια που βρίσκονται σε ξένα κατεχόμενα εδάφη (Οι φοιτητές υπολογίζονται σε 100.000 – 120.000). 6) Δεν διώκουν ή έστω να ενημερώνουν τους χιλιάδες Ευρωπαίους και άλλους τουρίστες των κατεχόμενων εδαφών μας, αντιθέτως τους προωθούν στις κλεμμένες περιουσίες των προσφύγων μας, απευθείας από το Αεροδρόμιο Λάρνακας στην κατεχόμενη Κερύνεια μας για διαμονή. 7) Δεν σταματούν να στρουθοκαμηλίζουν και να βαφτίζουν αμφιβόλου ποιότητας τουρκικά προϊόντα σε κυπριακά, εις βάρος του Κύπριου παραγωγού και της υγείας του Κύπριου καταναλωτή λόγω άγνοιάς του. Και επικαλούνται τον κανονισμό της πράσινης γραμμής και κάποιοι ημέτεροι πλουτίζουν. 8) Αναγνωρίζουν σιωπηλά την επιτροπή αποζημιώσεων των κατεχομένων, και δεν καθοδηγούν τον λαό, και αφήνουν ο θύτης να δικάζει το θύμα. Και το εξευτελίζει, για μια πενιχρή αποζημίωση. Τι κάνει η Γενική Εισαγγελία; 9) Δεν αντιδρούν όταν δισεκατομμύρια ευρώ επενδύονται στα κατεχόμενα σε ε/κ περιουσίες από την Ευρωπαϊκή Ένωση για λεωφόρους (βλέπε Λευκωσίας – Μόρφου), για πεζοδρόμους, για πλατείες, στη γεωργία, στην κτηνοτροφία, για αγωγούς νερού, για αποχετευτικά, για τουριστικές αναπτύξεις και πολλά άλλα. 10) Πώς θα μπορεί να εξηγήσει κανείς στον 18χρονο στρατιώτη που καλείται να φυλάξει την ημικατεχόμενη Κύπρο ότι σιτίζεται με τουρκικά, αμφιβόλου ποιότητας τρόφιμα (κοτόπουλα, πατάτες, ντομάτες κ.λπ.) και ότι τα άρβυλα και οι στολές που φορά προέρχονται από τον ίδιο τον «εχθρό»; Κάτι τέτοιο μάλλον μόνο στο νησί μας θα μπορούσε να συμβαίνει… Την πραγματικότητα αυτή δεν την επιβεβαιώνει, αλλά ούτε την διαψεύδει το Υπουργείο Άμυνας. 11) Γιατί η κυπριακή Κυβέρνηση, η αντιπολίτευση, η Εκκλησία μας βλέπουν μόνο την παράνομη προμήθεια με καύσιμα και φάρμακα από τα κατεχόμενα και θίγεται ο πατριωτισμός τους; 12) Γιατί δεν καταγγέλλεται ο παράνομος αγωγός μεταφοράς νερού στα κατεχόμενα της Κύπρου και οι παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου; 13) Ποιες άλλες πληροφορίες και μυστικές συμφωνίες μας κρύβουν, ποια «μυστικά κονδύλια» χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα; Η ημικατεχόμενη πατρίδα μας δεν σηκώνει δικαιολογίες. Πότε θα αναλάβουν επιτέλους την ευθύνη της ενημέρωσής μας; Ποια η αλήθεια; Και ποια ψέματα μάς σερβίρουν καθημερινά; Τα ιστορικά γεγονότα δεν παραγράφονται, δεν ξεχνιόνται.
