Ο Χαράλαμπος Μερακλής γράφει για τη γάγγραινα ιδιωτικοποιήσεων στον σύγχρονο κόσμο.

Η έκθεση του Φίλιπ Άλστον, που διαβιβάστηκε εκ μέρους του Αντόνιο Γκουτέρες στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, καταμαρτυρεί πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια σύγχρονη γάγγραινα ιδιωτικοποιήσεων στον σύγχρονο κόσμο, που ξεκίνησε μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και η οποία επιβλήθηκε στο όνομα των περικοπών δαπανών και της λιτότητας.

 
Σύμφωνα με υπολογισμούς της Παγκόσμιας Τράπεζας, που παρακολουθεί τέτοιες διαδικασίες σε 139 χώρες στους τομείς: – Ενέργειας, μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, ύδρευσης, αποχέτευσης που αφορά 7.023 περιπτώσεις συνολικού ύψους επενδύσεων 1.8 τρισ. δολαρίων και ενώ από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην ΕΕ καταγράφηκαν 1.749 συνεργασίες δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, αξίας 336 δισ. ευρώ, στους τομείς μεταφορών, υγείας, εκπαίδευσης κ.λπ. εντούτοις, παρά τη μεγάλη καμπάνια που γίνεται εκ μέρους διαφόρων κρατικών και μη φορέων, για την ευστοχία των ιδιωτικοποιήσεων και την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, από το 2000 – 2015, παρατηρήθηκε σε 37 διαφορετικές χώρες, 235 περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης εταιρειών ύδρευσης, επίσης ενέργειας, συλλογής απορριμμάτων, εκπαίδευσης, υγείας σε 1.600 πόλεις. Η αποτυχία των ιδιωτικοποιήσεων οφείλεται στο γεγονός ότι οι εμπλεκόμενες εταιρείες παίρνουν τα κέρδη ενώ οι κυβερνήσεις παίρνουν τις ζημιές.
Η έρευνα του ελεγκτικού συνεδρίου του Ηνωμένου Βασιλείου καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα σχήματα της ιδιωτικής χρηματοδότησης αποδείχθηκαν υπερβολικά δαπανηρά και ελάχιστα αποδοτικά στους τομείς νοσοκομείων, σχολείων και διαφόρων δημόσιων δαπανών, όπου αναφέρονται συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα π.χ. σε Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία κ.λπ.
Η έκθεση του αναφερόμενου συνεδρίου καταλήγει στο συμπέρασμα πως οι ιδιωτικοποιήσεις χαρακτηρίζονται από ευρείες ελλείψεις και ελάχιστα οφέλη. Η έκθεση του ΟΗΕ κάνει μνημεία «για εξάλειψη της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την περαιτέρω περιθωριοποίηση των χαμηλών εισοδημάτων και όσων ζουν στη φτώχεια».
 
Ο διεθνούς φήμης καθηγητής της Νομικής, Φίλιπ Άλστον, στο twitter του σημειώνει πως «η φτώχεια είναι μια πολιτική επιλογή» και πως «οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν πάψει να παραβάλλονται στη βάση της χρηστικής τους πλευράς και έχουν μεταμορφωθεί σε μια ιδεολογία διακυβέρνησης». Έχουν μεταμορφωθεί σε ιδιωτικές οντότητες, αφοσιωμένες στη μεγιστοποίηση των δικών τους κερδών αγνοώντας τη σχέση με την προστασία των δικαιωμάτων των κοινοτήτων.
 
Χρέος και καθήκον των μη νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων είναι να μελετήσουν προσεκτικά την αναφερόμενη έκθεση του ΟΗΕ και να μην παρασυρθούν από τα μεγάλα λόγια και ωφελιμότητα γύρω από τις ιδιωτικοποιήσεις αλλά να προβούν στις ωφέλιμες εκσυγχρονιστικές μεταρρυθμίσεις, που έχουν ανάγκη οι δημόσιες επιχειρήσεις και δημόσιες υπηρεσίες προς περαιτέρω οφέλη για τις κοινότητές τους.