Ο Νίκος Τινής υπενθυμίζει το ιστορικό της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ και τις θέσεις της στο Κυπριακό.

Ακολουθώντας τα βήματα και τις προσπάθειες της Βρετανίας για ένταξή της στην ΕΟΚ, η Κύπρος άρχισε τις διαπραγματεύσεις για την τελωνειακή ένωση με την ΕΟΚ τον Απρίλη του 1986. Οι αρχικές προσπάθειες έγιναν επί προεδρίας Μακαρίου και Σπύρου Κυπριανού. Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, ως το δέκατο μέλος, με τις άοκνες προσπάθειες του Γιάννου Κρανιδιώτη με τα συνεχή όχι για τα ενταξιακά κονδύλια που παρείχε η ΕΟΚ προς την Τουρκία, ο εκβιασμός της ελληνικής Βουλής προς την ΕΟΚ, ότι εάν δεν έμπαινε η Κύπρος καμιά άλλη χώρα από τις υπόλοιπες εννέα θα γίνονταν δεχτές από την ΕΟΚ. Άρα η ένταξή μας δεν ήταν εξολοκλήρου έργο του Γλαύκου Κληρίδη.
Κύριε Τορναρίτη, οι πολιτικές θέσεις της ΕΟΚ στο Κυπριακό είναι εκεί: Ευρωπαϊκό κεκτημένο. Αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Καταδίκη της ανακήρυξης του ψευδοκράτους 1983 και μη αναγνώρισή του. Υποστήριξη στις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα (ανώτερος διοικητικός λειτουργός) του ΟΗΕ για λύση του Κυπριακού.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση (EE) με την απόφασή της να θεωρήσει την Κύπρο σαν ενιαίο ευρωπαϊκό χώρο στις ευρωπαϊκές εκλογές (ένα άτομο, μια ψήφος) για την ανάδειξη Ευρωκοινοβουλίου, δείχνει ποια θα πρέπει να διέπει την τελική λύση του κυπριακού προβλήματος.
Η ΔΔΟ, κύριε Τορναρίτη, δεν απορρίφθηκε μόνο από το διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου, αλλά από το σύνολο σχεδόν του κυπριακού Ελληνισμού.
Υ.Γ. Την ένταξή μας στην ΕΟΚ την 1η του Μάη την υπέγραψε ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος.