Ο Ανδρέας Παπαλυσάνδρου, συνταξιούχος δάσκαλος, εξηγεί τι συμβαίνει με τον εν λόγω δρόμο και πόσα προβλήματα δημιουργούνται.

Φαίνεται πως ο καθορισμός ημερομηνίας αποπεράτωσης ενός έργου στην πατρίδα μας, σχολείου, νοσοκομείου, δρόμου, λιμανιού, και άλλων, δεν επαληθεύεται ούτε και με παράταση άλλου λογικού χρόνου. Αποτέλεσμα, περισσότερα έξοδα, ταλαιπωρίες, δικαστήρια και άλλα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον «Δρόμο Λάρνακας – Δεκελείας» και συγκεκριμένα με τη Β’ φάση Λειβάδια – Ναυτικός Όμιλος.

 
Το έργο άρχισε το 2005. Κάναμε αρκετές εισηγήσεις, επιστολές σε διάφορα τμήματα. Ήρθαν αρκετοί υπεύθυνοι και είδαν το έργο και στις περισσότερες εισηγήσεις μας συμφώνησαν. Δυστυχώς, το έργο έμεινε ημιτελές μέχρι σήμερα –2018. Παρακαλούμε όπως βοηθήσετε για να ολοκληρωθεί το έργο. Είναι ίσως το πιο σπουδαίο κομμάτι κατά μήκος του οποίου βρίσκονται σχεδόν όλα τα σπίτια της περιοχής Αρκολείβαδα.
 
Α) Να μετακινηθούν οι βράχοι που βρίσκονται ακόμη στη μέση του δρόμου όπως έγινε στο άλλο μέρος. Εγκλωβίζουν τους κατοίκους της περιοχής Αρκολείβαδα. Είναι ντροπή να βλέπεις γέρους, γυναίκες, παιδιά να στέκουν στο πεζοδρόμιο, να τρέχουν να περάσουν την πρώτη λωρίδα, να σκαρφαλώνουν τους βράχους, να τρέχουν να περάσουν την άλλη λωρίδα, γιατί ο δρόμος αυτός έχει γίνει και για ράλι σε πολλούς οδηγούς. Ο πετρώδης χώρος, γεμάτος χόρτα, αγκάθια, σου θυμίζει ζούγκλα.
 
Β) Στάσεις λεωφορείων. Κατά μήκος της λωρίδας προς Δεκέλεια από τον σταθμό της πετρολίνας έως το τέλος του δρόμου, κοντά στου Γκρέκορι, κάπου ενάμισι χιλιόμετρο δεν υπάρχει στάση λεωφορείου, παρόλο που η περιοχή είναι κατοικημένη.
 
Γ) Λόγω της στενότητας των λωρίδων δεν μπορεί ένα όχημα να προσπεράσει άλλο, ούτε το προηγούμενο να δώσει μέρος στο επόμενο όχημα να προσπεράσει. Κι όταν κάποιο όχημα ακινητοποιηθεί για οποιονδήποτε λόγο γίνεται χάος. Ο δρόμος κλείνει.
 
Δ) Τα ασθενοφόρα, η Πυροσβεστική, η Αστυνομία παίζουν τις σειρήνες, άδικα όμως. Πώς να τους δώσει χώρο να προσπεράσουν ο προηγούμενος οδηγός. Μπορεί να πεθάνει κάποιος όταν το όχημα που προηγείται καθυστερήσει το ασθενοφόρο έστω και μερικά λεπτά. Στην άλλη λωρίδα υπάρχει μια στάση. Τα μόνα φωτά που υπάρχουν τις περισσότερες φορές δεν ανάβουν. Δεν είναι αυτή στάση λεωφορείου.
 
Έτσι ένας κάτοικος της περιοχής που έρχεται από τη Λάρνακα πρέπει να κατέβει στη στάση κοντά στα φωτά Λευκαρίτη και να διανύσει περίπου μισό χιλιόμετρο, να έρθει περίπου στη μέση του δρόμου και από εκεί ίσως ακόμη μισό χιλιόμετρο για να πάει στο σπίτι του. Στην άλλη λωρίδα προς τη Λάρνακα υπάρχουν διέξοδοι προς τη θάλασσα και στάσεις λεωφορείων. Γιατί στη λωρίδα προς Δεκέλεια δεν υπάρχει ούτε μια στάση λεωφορείων;
 
Ε) Κυκλικός κόμβος περιοχής. Έχω την εντύπωση πως έχει λάθη. Ένα όχημα που έρχεται από Δεκέλεια και θα πάει στα Αρκολείβαδα πρέπει στον κόμβο να κρατεί την αριστερή διαδρομή. Ένα άλλο όχημα, που έρχεται από Λάρνακα στον κόμβο για να πάει στα Αρκολείβαδα και πρέπει να πηγαίνει και αυτό στο αριστερό μέρος, κινδυνεύει να συγκρουστεί με το άλλο. Στο πιο κάτω μέρος πολύ κοντά στον Κόμβο για να πας στα Αρκολείβαδα στρέφοντας στην οδό Παναγούλη κρατάς την ψύχη σου στα χεριά σου, γιατί το επόμενο όχημα που ακολουθεί είναι έτοιμο να σε χτυπήσει. Τρέχει σχεδόν πάνω σου γιατί ίσως να νομίζει πως θα πας κατευθείαν προς Δεκέλεια, ενώ εσύ θα στρίψεις αριστερά στην κάθετη οδό Παναγούλη που οδηγεί στα Αρκολείβαδα.
 
Στ) Να συνεχιστούν οι προσπάθειες για τη μεταφορά των γκαζιών και των πετρελαιοειδών δεξαμενών, που αποτελούν καρκίνωμα και τεράστιο κίνδυνο για την περιοχή και τη Λάρνακα. Να απομακρυνθούν οι βράχοι που έμειναν.
 
Ζ) Βλέπουμε στην τηλεόραση και στις εφημερίδες να γίνονται διάφορα έργα. Πολλά με μεγάλο κόστος και εδώ στην περιοχή μας που λέγεται Αρκολείβαδα, έχει τόσα χρόνια και δεν γίνεται τίποτε. Γιατί; Γιατί ένα μισοτέλειωτο έργο δεν τελειώνει;