Ο Λεόντιος Θεοχάρους σχολιάζει και κατακρίνει τους χειρισμούς που έγιναν όσον αφορά στην οικονομική κρίση.
Χωρίς περιστροφές, ο οιοσδήποτε μπορούσε να χαρακτηρίσει ανεπιτυχείς τους πολιτικούς σχεδιασμούς από το 1960 μέχρι σήμερα. Τα ίδια αποτελέσματα προκύπτουν και σε πολύ χειρότερο βαθμό σ’ ό,τι έχει σχέση με την οικονομία. Αυτό που παρατηρώ είναι πως τις πρώτες δεκαετίες μετά το 1960, η Κύπρος κατατασσόταν μεταξύ των πρώτων χωρών παγκοσμίως σ’ ό,τι είχε σχέση με ποσοστά Κυπρίων με διπλώματα ανώτατης μόρφωσης.
Διερωτώμαι, μια χώρα με αυτό το επιστημονικό προσωπικό γιατί δεν είχε και γιατί δεν έχει τα ανάλογα αποτελέσματα για το καλό αυτού του τόπου. Πιστεύω ότι όταν η πιο πάνω ερώτηση απευθυνθεί στον απλό τον κόσμο, θα απαντηθεί. Όταν γίνει μια έρευνα για να διαπιστωθούν οι αιτίες της αποτυχίας, τόσο στο πολιτικό όσο και στο οικονομικό πρόβλημα, θα μεσολαβήσουν χίλιες δυο καταστάσεις για να μη γίνουν.
Οι προσοντούχοι σ’ αυτό τον τόπο είναι πρόβλημα, κανείς δεν πρέπει να ξεμυτίσει από τη μάντρα.
Στο Λουξεμβούργο, όταν οι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ άρχισαν να τους κάνουν το ίδιο σκηνικό που κατέστρεψε την οικονομία της Κύπρου, αντέδρασαν αποτελεσματικά σώζοντας την οικονομία της χώρας τους.
Το πιστόλι στον κρόταφο, τα κουρέματα, οι θεσμοί που ποτέ δεν λειτούργησαν στην Κύπρο, όπως κόμματα, υπουργείο Οικονομικών, κυπριακή Κεντρική Τράπεζα, η μη σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος από τον Κύπριο πολίτη, τους ακαδημαϊκούς και τους οικονομολόγους, με ορισμένες εξαιρέσεις, η μη ευθυγράμμιση της λειτουργίας των κυπριακών τραπεζών με τις ευρωπαϊκές τράπεζες έφεραν την καταστροφή στην κυπριακή οικονομία. Έπρεπε από το 2012 να μπουν εκκαθαριστές στο τραπεζικό σύστημα -δεν έγινε- και τα κόκκινα δάνεια έπρεπε να ξεκαθαρίσουν από το 2012 -επίσης δεν έγινε. Αυτό που έμεινε είναι τώρα να προσπαθήσουν να ξεπουλήσουν τους δανειολήπτες και την Κύπρο!
