Ο Χαράλαμπος Μερακλής, κάνει εισηγήσεις για να ξεφύγουμε από το πρόβλημα.
Όπως είναι γνωστό, το νησί μας μαστίζεται διαχρονικά από τη φυγή των νέων προς το εξωτερικό για αναζήτηση καλύτερων συνθηκών ζωής λόγω φυσικών αιτιών, οικονομικής κρίσης, πολιτικών καταστάσεων και ανώτερης εκπαίδευσης. Αυτή η φυγή των νέων και παραμονή στο εξωτερικό, αφυδατώνει το νησί και το αποστερεί από τους μυαλωμένους νέους (brain drain), να επιστρέψουν πίσω, οι οποίοι έχουν την κατάλληλη κατάρτιση και όρεξη να κτίσουν μια νέα δυναμική στην Κύπρο με όραμα προς το μέλλον και τον τόπο.
Τώρα που ξαναρχίζει η αναδίπλωση της οικονομίας και ανάπτυξης, είναι ανάγκη να αρχίσει ένας νηφάλιος διάλογος και ποιες πολιτικές θα πρέπει να εφαρμοσθούν για να σταματήσει αυτή η γάγγραινα που αιμορραγεί τον τόπο για δεκάδες χρόνια. Επιβάλλεται ένα σύγχρονο μοντέλο ανάπτυξης και παραγωγής, που θα παρασύρει στο πέρασμά του τις δημογραφικές αγκυλώσεις, τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος, τις οποιεσδήποτε στρεβλώσεις του πολιτικού συστήματος και της κοινωνίας. Αυτά, απαιτούν οι νέες συνθήκες που διαμορφώνονται από τη Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση, που είναι πάρα πολύ πιεστικές και ανταγωνιστικές σε όλους τους τομείς για τον τόπο μας.
Είναι ανάγκη να ξεφύγουμε από το στοιχείο της υποκειμενικότητας, παθογένειας, αναξιοκρατίας, μετριότητας, νεποτισμού, κομματικού κράτους, φατριασμού, επαρχιωτισμού, ομφαλοσκόπησης και της αδυναμίας να προσαρμοσθούμε στις διεθνείς τάσεις και εξελίξεις και προς τη λύση του κυπριακού προβλήματος, που ταλαιπωρεί για δεκαετίες τα νιάτα μας.
Δεν αρκεί να παπαγαλίζουμε πολιτικές που δεν λύνουν τα υπάρχοντα προβλήματα και να παραμένουμε αμπαρωμένοι πίσω από τους όγκους των άλυτων προβλημάτων και να αυτοσαρκαζόμαστε ότι είμαστε σημαντικός παράγοντας στην περιοχή λόγω ενεργειακού πλούτου.
Λόγω του έντονου ανταγωνιστικού περιβάλλοντος, που βρισκόμαστε, είναι ανάγκη μια γενικότερη αλλαγή νοοτροπίας με προώθηση του μη συμβατικού τρόπου σκέψης της καθολικής επικράτησης της αξιοκρατίας, της εκπαιδευτικής επανάστασης, με την επίτευξη ισορροπίας μεταξύ γνώσεων και δεξιοτήτων, με έμφαση στην ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και της ενθάρρυνσης της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της παροχής σοβαρών κινήτρων, για την προσέλκυση ξένων εταιρειών και της αναχαίτησης της παραμονής των προσοντούχων νέων μας στο εξωτερικό.
Η ανακοπή της παραμονής των νέων στο εξωτερικό, θα επέλθει διά της οικονομικής ανάπτυξης, της διατήρησης των δεσμών μας με τους απόδημους της παλιννόστησης, της προστασίας, ευημερίας, δημοκρατίας, της ανάπτυξης κέντρων έρευνας, καινοτομίας και μετάβασης στην οικονομία της γνώσης, μέσω της οποίας θα επιστρέψουν οι Κύπριοι επιστήμονες και πολύ περισσότερο οι επενδύσεις, καθώς και εκείνοι που ενδιαφέρονται γι’ αυτούς τους τομείς τους οποίους προσδοκούμε να αναπτύξουμε.
Ο αναπτυξιακός μετασχηματισμός του νησιού μας, εκτός από τα ενεργειακά θα πρέπει να αποτελέσει στρατηγικό εθνικό ζήτημα μακριά από μικροπολιτικές κραυγές.
Ο ενεργειακός πλούτος του νησιού θα πρέπει να επανενώσει το νησί, λαό, ανάπτυξη και οικονομία σε όλους τους τομείς και να συμβάλλει με ορθό προγραμματισμό και με καθορισμένες πολιτικές στη λύση των προβλημάτων, που παρουσιάζονται στους τομείς υγείας, παιδείας, πολιτισμού, στεγαστικής πολιτικής, φτώχειας, ιδρυματοποίησης προσώπων λόγω μιας σειράς προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, ανάπτυξης νέων υποδομών και υπηρεσιών, νέας τεχνολογίας, έρευνας και καινοτομίας, που θα είναι επωφελής για ολόκληρο τον κυπριακό λαό χωρίς διακρίσεις και μισόλογα. Πέραν αυτών, στόχος μας θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός αποθεματικού κατ’ έτος, από 40% για τη στήριξη των μελλούμενων γενιών και για νέες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες, όπου θα δίδουμε το «παρών» μας στον 21ο αιώνα.
Με αυτό τον τρόπο θα παύσουμε να είμαστε νησί ηλικιωμένων, ανειδίκευτων εργατών μεταναστών και χαμηλών προσόντων.
