Ο Αδάμος Κόμπος επισημαίνει τη σοβαρότητα με την οποία πρέπει να αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα που δημιουργεί το κάπνισμα.
Πολύ τακτικά τελευταία ακούμε για θανάτους επωνύμων στην Ελλάδα, μετά από σύντομη πάλη με τον καρκίνο. Η σύντομη πάλη μπορεί να είναι από τους 10 μέχρι τους 715 μήνες, για τον καρκίνο που προέρχεται από το κάπνισμα. Όμως αυτοί οι μήνες είναι ένα φοβερό μαρτύριο και δεν είναι μια απλή περίπτωση όπου ο ασθενής φεύγει εύκολα από τη ζωή. Οι πόνοι είναι τρομεροί και δεν μπορούν τα αναλγητικά φάρμακα, όσον ισχυρά και αν είναι, να τους εξαλείψουν, ιδίως τον τελευταίο μήνα.
Ακούσαμε για θανάτους τραγουδιστών, ηθοποιιών, δημοσιογράφων, συνθετών, συγγραφέων, όπου στις ανακοινώσεις αναφέρονται ότι ο τάδε, τραγουδιστής π.χ., απεβίωσε μετά από σύντομη ασθένεια. Θα πρέπει, όταν ακούμε αυτές τις ανακοινώσεις μ’ αυτό το περιεχόμενο, να πηγαίνει το μυαλό μας σε καρκίνο που προήλθε από το τσιγάρο ή, ακόμη χειρότερα, από το τσιγάρο και το αλκοόλ. Είναι πολύ γνωστό ότι όλοι αυτοί που προανέφερα καπνίζουν συνεχώς, παίζοντας τη ζωή τους κορώνα-γράμματα. Είναι σαν μια ρώσικη ρουλέτα όπου δεν γνωρίζει κάποιος που καπνίζει πότε θα κάτσει πάνω του η «τύχη» να πληγεί από τον καρκίνο. Πάντως οι πιθανότητες να πληγεί κάποιος που καπνίζει, από τον καρκίνο ή το πιο ήπιο από καρδιακή προσβολή, είναι πολύ μεγάλες. Να μην προσπαθούν οι καπνιστές να ψάχνονται να βρίσκουν άλλοθι για την κακή τους συνήθεια, ότι δήθεν ο παππούς τους, π.χ., κάπνιζε 4 πακέτα τσιγάρα την ημέρα μέχρι τα 90 του χωρίς να πάθει τίποτε ή ότι ο καρκίνος προέρχεται από το άγχος και τα καυσαέρια.
Ο κανόνας όμως είναι ξεκάθαρος, το κάπνισμα είναι καρκίνος και καρδιοπάθεια, σ’ αυτό τον κανόνα υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις, άρα να μην επικαλούνται οποιαδήποτε άλλοθι, απλά για να αυτοϊκανοποιούνται.
Το κράτος όμως τι έχει να μας πει που αφήνει σχεδόν το σύνολο της νεολαίας μας, αγόρια και κορίτσια, να αυτοκαταστρέφεται μ’ αυτή την πολύ διαδεδομένη κακή συνήθεια;
Οι νεαροί και ιδίως τα κορίτσια που ακολουθούν τη «μόδα» του καπνίσματος ας σκεφτούν ότι πολύ τακτικά χάνουμε αυτούς τους επώνυμους στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο από τον πολύ επώδυνο καρκίνο του τσιγάρου.
Ακούσαμε για θανάτους τραγουδιστών, ηθοποιιών, δημοσιογράφων, συνθετών, συγγραφέων, όπου στις ανακοινώσεις αναφέρονται ότι ο τάδε, τραγουδιστής π.χ., απεβίωσε μετά από σύντομη ασθένεια. Θα πρέπει, όταν ακούμε αυτές τις ανακοινώσεις μ’ αυτό το περιεχόμενο, να πηγαίνει το μυαλό μας σε καρκίνο που προήλθε από το τσιγάρο ή, ακόμη χειρότερα, από το τσιγάρο και το αλκοόλ. Είναι πολύ γνωστό ότι όλοι αυτοί που προανέφερα καπνίζουν συνεχώς, παίζοντας τη ζωή τους κορώνα-γράμματα. Είναι σαν μια ρώσικη ρουλέτα όπου δεν γνωρίζει κάποιος που καπνίζει πότε θα κάτσει πάνω του η «τύχη» να πληγεί από τον καρκίνο. Πάντως οι πιθανότητες να πληγεί κάποιος που καπνίζει, από τον καρκίνο ή το πιο ήπιο από καρδιακή προσβολή, είναι πολύ μεγάλες. Να μην προσπαθούν οι καπνιστές να ψάχνονται να βρίσκουν άλλοθι για την κακή τους συνήθεια, ότι δήθεν ο παππούς τους, π.χ., κάπνιζε 4 πακέτα τσιγάρα την ημέρα μέχρι τα 90 του χωρίς να πάθει τίποτε ή ότι ο καρκίνος προέρχεται από το άγχος και τα καυσαέρια.
Ο κανόνας όμως είναι ξεκάθαρος, το κάπνισμα είναι καρκίνος και καρδιοπάθεια, σ’ αυτό τον κανόνα υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις, άρα να μην επικαλούνται οποιαδήποτε άλλοθι, απλά για να αυτοϊκανοποιούνται.
Το κράτος όμως τι έχει να μας πει που αφήνει σχεδόν το σύνολο της νεολαίας μας, αγόρια και κορίτσια, να αυτοκαταστρέφεται μ’ αυτή την πολύ διαδεδομένη κακή συνήθεια;
Οι νεαροί και ιδίως τα κορίτσια που ακολουθούν τη «μόδα» του καπνίσματος ας σκεφτούν ότι πολύ τακτικά χάνουμε αυτούς τους επώνυμους στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο από τον πολύ επώδυνο καρκίνο του τσιγάρου.
