Εν έτει 2019, οι πρόσφυγές μας, διά των εκλελεγμένων δημάρχων τους, ενθυμήθηκαν ότι είναι πολίτες «δεύτερης κατηγορίας», καθότι οικονομικά δεν έτυχαν της αναγκαίας στήριξης από το κράτος, ως να έγινε η τουρκική εισβολή προ μερικών μηνών. Οι δήμαρχοι των κατεχόμενων δήμων καλούν σε συσκέψεις τους πρόσφυγες, σε μια προσπάθειά τους να τους κινητοποιήσουν. Άκουσον-άκουσον, ακούστηκαν και φωνές για ίδρυση νέου κόμματος από τον προσφυγικό κόσμο για δυναμικές διεκδικήσεις των δικαιωμάτων τους, ως τα υφιστάμενα πολιτικά κόμματα δεν εξυπηρετούν τους ίδιους!
Τόσο οι κινητοποιήσεις των προσφύγων, όσο και η ιδέα για ίδρυση κόμματος, κατ’ εμέ, είναι καταδικασμένες σε αποτυχία. Δημόσια ρωτώ, πού ήτο ο νους όλων αυτών των νεοφανών αμυντόρων των προσφυγικών προβλημάτων; Γιατί δεν κινητοποιήθηκαν την επαύριον της τουρκικής εισβολής; Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο πρόσφυγας της Κύπρου είναι κατάφωρα αδικημένος. Η τουρκοκυπριακή περιουσία στις ελεύθερες περιοχές δεν κατανεμήθηκε ισομερώς στους πρόσφυγες, επωφελήθηκαν κάποιοι άλλοι μη πρόσφυγες. Ο πρόσφυγας που κατέχει ένα κατάστημα τ/κ περιουσίας πληρώνει ενοίκιο ίσο με το ενοίκιο που πληρώνει μη πρόσφυγας, αγνοώντας ότι ο πρόσφυγας έχασε τα πάντα με την προσφυγιά.
Κάποτε, ένας βέρος μεσαρίτης, βρακοφόρος, μεγαλοκτήμονας, επισκέφθηκε την αρμόδια Αρχή και ζήτησε να του δοθεί ένας κλήρος γεωργικής τουρκοκυπριακής γης για καλλιέργεια. Και ήταν τότε που ο μεσαρίτης γεωργός έγινε «Χότζιας» από τον θυμό του, όταν τον πληροφόρησαν ότι δεν εδικαιούτο κλήρο, γιατί δεν ήταν γεωργός, γαιοκτήμονας! Επισκέφθηκε το παρακείμενο γραφείο αξιωματούχου της Αστυνομίας να καταγγείλει όλα τα διαδραματισθέντα. Γνώστης των πάντων, ο αξιωματούχος της Αστυνομίας προμήθευσε τον επισκέπτη του με μια βεβαίωση, ενσφράγιστη, ότι ο φορέας της ήταν μεγαλοκτήμονας, με πλήρη γεωργικά μηχανήματα, τρακτέρ, κομπάιν κ.λπ. και του υπέδειξε να πάει πίσω στην επιτροπή και να τους τη ρίξει στα μάτια τους. Έτσι κι έγινε. Απολογήθηκαν οι επίτροποι και του παρεχώρησαν γη για καλλιέργεια. Έλα που ο μεσαρίτης γαιοκτήμονας είχε ένα γνωστό και δικαιώθηκε, πόσοι τόσοι άλλοι δεν δικαιώθηκαν; Μα, μήπως ο κάτοχος εκατοντάδων στρεμμάτων από χωριό της επαρχίας Αμμοχώστου έτυχε καλύτερης μεταχείρισης; Όταν διαμαρτυρήθηκε, οι επίτροποι κάλεσαν την Αστυνομία και τον συνέλαβε για διασάλευση της… τάξης! Έτσι, κατ’ αυτόν τον τρόπο διανεμήθηκαν οι τουρκοκυπριακές περιουσίες. Τώρα καλείται ο υπουργός Εσωτερικών να αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι», ένα άχαρο έργο που θα ξεσηκώσει θύελλες, γιατί κανένας δεν θα ήθελε να του στερηθούν ή να του μειωθούν τα κεκτημένα!
Και κάτι άλλο: Ξεσηκώθηκαν τώρα και οι Συνεργατιστές και ζητούν όπως τους επιστραφούν όλες οι ακίνητες περιουσίες του Συνεργατισμού, όπως οικήματα, κτήματα, αποθήκες, σιλό, γιατί αποκτήθηκαν από τον ιδρώτα τους, ιδιαίτερα των γεωργών και υπαλλήλων και τώρα είτε πωλήθηκαν στην Ελληνική Τράπεζα είτε περιήλθαν στην ιδιοκτησία του Κράτους. Κατ’ εμέ, το αίτημά τους απόλυτα δίκαιο. Όμως, ρωτώ, πού ήταν ο νους τους τόσα χρόνια; Ο Συνεργατισμός κρατικοποιήθηκε εδώ και πολλά χρόνια. Μέρος της ακίνητης περιουσίας του πωλήθηκε στην Ελληνική Τράπεζα και είναι δυνατόν η τράπεζα να αλλάξει τα συμφωνηθέντα και να επιστρέψει πίσω στο κράτος, μέρος της ακίνητης περιουσίας που περιήλθε στην κατοχή της; Η μεγαλοψυχία του κράτους καλά κρατεί, θα επιστραφούν έστω και καθυστερημένα μέρος των ακινήτων στους πρώην ιδιοκτήτες τους.
Ας είναι, η αδιαφορία, η κωλυσιεργία, το ραχάτι, βασικά χαρακτηριστικά του Κυπραίου. Όλα γίνονται την τελευταία στιγμή, υπάρχουν όμως πράγματα που δεν σηκώνουν καθυστέρηση. Το καθετί στην ώρα του.
