Φαίνεται από τις τελευταίες εξελίξεις ότι το Κυπριακό θα ακολουθήσει τον γόρδιο δεσμό του Μέγα Αλεξάνδρου «ό,τι δεν λύεται κόβεται». Δυστυχώς, παρά την εξέλιξη του ανθρώπου και την ίδρυση του ΟΗΕ, ακόμα και σήμερα έχουμε πολέμους διότι αρκετές χώρες δεν σέβονται τη διπλωματία, τον διεθνή νόμο και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Τρανταχτά παραδείγματα στην Κύπρο και στην Παλαιστίνη.
Από το 1948 όλες οι προσπάθειες για την Κύπρο απέτυχαν διαχρονικά ως κάτωθι:
Αυτοκυβέρνηση 1948. Δημοψήφισμα Ένωσης 1950. ΕΟΚΑ 1955. Σχέδιο Ράντκλιφ αυτοκυβέρνησης. Σχέδιο Μακμίλαν τριπλής συγκυριαρχίας. Σχέδιο Ζυρίχη/Λονδίνο. Σχέδιο Άτσεσον. Σχέδιο Γκάλο Πλάζα. Σχέδιο Πολυφερειακής/Διπεριφερειακής. Σχέδιο Αγγλοαμερικανικο-καναδικό. Σχέδιο Κουεγιάρ. Σχέδιο Γκάλι. Σχέδιο Ανάν.
Ο αριθμός 13, που ήταν ο τυχερός του Μακαρίου, δεν βοήθησε και με τα ανωτέρω 13 λάθος σχέδια συνεχίζεται η κατοχή.
Μετά το Σχέδιο Μακμίλαν το 1958 για τριπλή συγκυριαρχία (Αγγλία/Ελλάδα/Τουρκία) που εισήγαγε ρόλο στην Τουρκία έπρεπε να ξυπνήσουμε και να μη δεχτούμε νομιμοποίηση της παρουσίας της Τουρκίας το 1959 με τη Συνθήκη της Ζυρίχης/Λονδίνου. Αυτό ήταν αναμφίβολα το θανάσιμο λάθος Καραμανλή/Μακαρίου που μας κυνηγά μέχρι σήμερα.
Η επιμονή του Τσαβούσογλου (ο Ακιντζί δεν υπάρχει) για συνέχιση εγγυήσεων και τ/κ ψήφο σε όλα τα όργανα του κράτους έκλεισε την πόρτα στους Όρους Αναφοράς της Λουτ.
Έχουμε 4 όπλα και εάν τα χειριστούμε σωστά, θα έχουμε σωστό αποτέλεσμα, και αυτά είναι: α) ΚΔ β) Γεωπολιτική θέση γ) Μέλος ΕΕ, και δ) Φυσικό αέριο (εάν βρούμε αρκετό). Πολύ καλές οι τριμερείς συναντιλήψεις με Ισραήλ, Λίβανο, Αίγυπτο, Ιορδανία και ίσως Ιράκ αλλά τίποτα χειροπιαστό για ασφάλεια/Κυπριακό. Χρειαζόμαστε επειγόντως ασφάλεια με αμυντική συμφωνία με Ισραήλ ή Αμερική ή Ρωσία ή Γαλλί ή Κίνα γιατί χωρίς προστάτη αυτή η κουκκίδα της Μεσογείου Κύπρος δεν θα επιβιώσει. Προστάτης ή ισχυρότατη άμυνα είναι απαραίτητα εάν παραμείνει διχοτομημένη η Κύπρος.
Αντί να δώσουμε αναδρομικά στους κυβερνητικούς, θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο να επενδύσουμε αυτά τα λεφτά σε τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμούς για την Εθνική Φρουρά. Η Τουρκία εξοπλίζεται για επιθετικούς σκοπούς με S400, με patriot, με F5 και αναβαθμίζει συνεχώς την αεροπορία και το πολεμικό ναυτικό της και η Ελλάδα και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.
Στην έκθεση του 15/04/19 ο Γ.Γ. προς το ΣΑ παραδέχεται ότι δεν έγινε τίποτα με τους Όρους Αναφοράς αν και η Λουτ θα συνεχίσει, όμως δεν φαίνεται να υπάρχει προοπτική επιτυχίας λόγω των ακραίων θέσεων της Τουρκίας που έχει τον πρώτο λόγο και όχι των Τ/κ, αφού αυτοί έχουν πολύ ασήμαντο ή καθόλου λόγο στη λύση του Κυπριακού. Ο Γ.Γ. στην έκθεσή του αναφέρεται σε «συμφωνία εντός προβλέψιμου ορίζοντα», το οποίο σημαίνει «χρονοδιάγραμμα» αν και ο Πρόεδρος και πλείστοι πολιτικοί εθελοτυφλούν στο γεγονός ότι ο Γ.Γ. φαίνεται να υιοθετεί την τουρκική θέση. Επίσης ο Γ.Γ. επιμένει σε τετραμερή (τούρκικη θέση), όπως Κραν Μοντανά, ενώ η πολιτική μας είναι η συμμετοχή των 5 του ΣΑ. Δυστυχώς με την παρούσα στάση του Προέδρου και των κομμάτων δεν υπάρχει περίπτωση να ξεφύγουμε από το «αδιέξοδο» και δεν είναι μόνο το ΑΚΕΛ που θέτει το κόμμα υπεράνω της πατρίδας αλλά τα 7 από τα 9 κόμματα. Αγνοούν ή ξεχνούν οι πολιτικοί μας το «εν τη ενώσει η ισχύς». Τώρα έχουμε και το Πατριωτικό Κόμμα του Ρότσα που δεν καταλάβαμε την αναγκαιότητα ίδρυσής του υπό τας παρούσας συνθήκας και την περιρρέουσα πολιτική κατάσταση. «Όλα τα έχει η Μαριορή, ο φερετζές τής λείπει».
Αυτή είναι η Κύπρος.
