Η Γεωργία εκφράζει τον προβληματισμό της σχετικά με το αν οι πεπαλαιωμένες διαδικασίες του συστήματος θα λυθούν με το ΓεΣΥ. 
Τις τελευταίες εβδομάδες η προσοχή όλων είναι στραμμένη στο περιβόητο ΓεΣΥ. Έχουν αρχίσει οι εγγραφές δικαιούχων και υπάρχει ικανοποιητικό ενδιαφέρον ένταξης στο σύστημα από αρκετούς γιατρούς. Ανήκω και εγώ στη μερίδα των πολιτών που θεωρεί πως το ΓεΣΥ αν εφαρμοστεί αποτελεσματικά, θα είναι μια από τις καλύτερες παροχές αυτού του κράτους προς τους πολίτες του. Τι κατάσταση επικρατούσε στη δημόσια υγεία, όμως, πριν από το ΓεΣΥ και πόσο έτοιμο είναι το υφιστάμενο σύστημα να προσαρμοστεί στη μεγάλη αυτή αλλαγή;

Πρόσφατα χρειάστηκε να μεταφέρουμε το 30 ημερών βρέφος μας στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού για νοσηλεία. Το μωρό παρουσίαζε κακή κλινική εικόνα, βαριά λοίμωξη και υποψία σηψαιμίας. Να σημειώσω πως έγινε παραπομπή από ιδιώτη παιδίατρο, ο οποίος τηλεφώνησε εκ των προτέρων και ενημέρωσε την παιδίατρο που εφημέρευε στο νοσοκομείο για τη σοβαρότητα του περιστατικού. 

Πήγαμε αρχικά στις πρώτες βοήθειες όπως μας υπέδειξε ο παιδίατρός μας για εγγραφή. Από εκεί μας έστειλαν απευθείας στο παιδιατρικό τμήμα χωρίς να μας εγγράψουν. Μας υποδέχεται η παιδίατρος του τμήματος που εφημέρευε εκείνο το βράδυ, η οποία επιμένει πως πρέπει πρώτα να κάνουμε εγγραφή στις πρώτες βοήθειες πριν μπορέσει να εξετάσει το μωρό. Επιμένει επίσης πως πρέπει να κατεβάσω ξανά το μωρό (το οποίο κινδύνευε από σηψαιμία τη δεδομένη εκείνη στιγμή) στις πρώτες βοήθειες για να «το δουν» γιατί έτσι είναι η διαδικασία. Υπενθυμίζω πως η παιδίατρος ήταν ενήμερη για τη σοβαρότητα του περιστατικού που αντιμετώπιζε. Εν μέσω διαμαρτυριών μας και σύγχυσης του προσωπικού στο παιδιατρικό τμήμα που ήθελε απεγνωσμένα τον ροζ φάκελο του παιδιατρικού πριν εξετάσει το κατεπείγον περιστατικό, τελικά δέχτηκαν να εξετάσουν το μωρό, ενώ ο άντρας μου κατέβηκε ξανά στις πρώτες βοήθειες για εγγραφή. 

Κάπου σε αυτό το σημείο αντιλήφθηκα πως το μωρό μας έπαψε να είναι ένα βρέφος 30 ημερών που αντιμετώπιζε κίνδυνο σηψαιμίας και επικείμενου θανάτου και έγινε ξαφνικά ένας ροζ φάκελος του παιδιατρικού τμήματος. Περισσότερη σημασία είχε η γραφειοκρατική διαδικασία παρά η ιατρική πράξη για να σωθεί μια ζωή. 

Εν τέλει, μετά από πολλές διαφωνίες μεταξύ του παιδιατρικού και των πρώτων βοηθειών, αποφάνθηκαν πως για παραπομπές από ιδιώτες παιδιάτρους θα πρέπει να κάνει την εγγραφή το παιδιατρικό τμήμα και έτσι και έγινε. 

Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα πρέπει να προβληματιστούμε. Αν ένα σύστημα το οποίο υπάρχει εδώ και δεκαετίες, λειτουργεί κατ αυτόν τον τρόπο, τι θα γίνει όταν εφαρμοστεί το ΓεΣΥ; 

Θέλω να τονίσω πως στο νοσοκομείο υπάρχουν πολλοί εξαίρετοι παιδίατροι και νοσηλευτές, οι οποίοι προσπαθούν υπό τις περιστάσεις να ασκήσουν ένα λειτούργημα. Ωστόσο, από το πιο πάνω περιστατικό, είναι προφανές πως το υφιστάμενο σύστημα έχει καλλιεργήσει μια δημοσιο-υπαλληλική νοοτροπία εντός των νοσοκομείων και δεν έχει θέση μια τέτοια νοοτροπία σε ένα περιβάλλον όπου δίνονται καθημερινά μάχες για να σωθούν ζωές. Το υφιστάμενο σύστημα με τις πεπαλαιωμένες διαδικασίες του έχει δέσει τα χέρια των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού. Το ΓεΣΥ πρόκειται να τα λύσει; Θα αποκτήσει επιτέλους περισσότερη σημασία η ανθρώπινη ζωή από τον ροζ φάκελο;