Τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός για λόγους αναψυχής, οι μετακινήσεις πολιτών από χώρα σε χώρα για επαγγελματικούς λόγους είναι ένα σύνηθες φαινόμενο. Η αρχαία ελληνική κοινωνία, καλλιεργημένη πνευματικά, απονέμει τιμές στους ξένους και σέβεται τους θεούς που θεωρούνται προστάτες των ξένων. Ο Δίας, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων, σύμφωνα με την πίστη της εποχής, ήταν ο κατεξοχήν προστάτης των ξένων και τιμωρός κάθε αφιλόξενου. Ο ίδιος ο Δίας βρισκόταν ανάμεσα στους ανθρώπους είτε για να τιμωρήσει την έλλειψη φιλοξενίας, είτε για να ανταμείψει τους φιλόξενους. Όχι μόνο οι θεοί, αλλά και εξέχουσες ηρωικές μορφές συνδέονται στην αρχαιοελληνική παράδοση με τα ιερά θέσμια της φιλοξενίας. Οι Διόσκουροι επισκέπτονται συχνά σπίτια στη Σπάρτη και άλλα μέρη για να διαπιστώσουν τα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων. Έτσι, εξαφανίζουν την κόρη του Σπαρτιάτη Φορμίωνα, γιατί δεν τους άφησε να κοιμηθούν στο σπίτι του. Η προσφορά όμως της φιλοξενίας και η προστασία των ξένων θεωρείτο με την εξέλιξη των ηθικών παραδόσεων κοινωνικό καθήκον. Με τα όσα κατέγραψα πιο πάνω αποδεικνύεται ότι στην ιστορική εποχή που συνηθίζεται να την ονομάζουν κλασική αρχαιότητα στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο, έζησαν άνθρωποι που τις καταβολές τους στον πολιτικό και κοινωνικό τομέα των δημοκρατικών-διανθρώπινων σχέσεων μέχρι σήμερα χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες της σύγχρονης ζωής, αλλά φευ! Σε προγενέστερο άρθρο μου στην εφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος», 12/4/2019, κάτω από τον τίτλο «Το εθνικό συμφέρον», έκανα μια σύγκριση μεταξύ ανθρώπων της αρχαιότητας και των ανθρώπων του σήμερα. Θα επαναλάβω μερικά σημεία. Είπα ότι εκείνο που χαρακτήριζε τους παλιούς καλούς καιρούς είναι ότι οι πολίτες αντίκριζαν τον νόμο σαν κάτι πιο πάνω από όλους. Αυτός ο ανώτατος άρχοντας του κράτους και η αρχοντιά για τον απλό πολίτη, ένα σχολείο. Στη σημερινή εποχή πόσο άλλαξαν οι καιροί, ανένδοτη επιδίωξη του κομματικού οικονομικού συμφέροντος, καταβαράθρωση των πάντων, εξαθλίωση, ηθική κατάπτωση. Δεν θα προχωρήσω άλλο επ’ αυτού, όμως θα αναφερθώ στα πρόσφατα που συγκλονίζουν τον κυπριακό λαό: Τις κατά συρροή δολοφονίες αριθμού γυναικών και παιδιών από ένα αδίστακτο χέρι «Ελληνοκύπριου». Στην αρχαιότητα η προστασία των ξένων ήτο θεϊκή εντολή, οι θεοί κατέβαιναν στη γη για να προστατεύσουν τους ξένους, οι αρχαίοι ίδρυσαν το Σώμα των «Επιμελητών των Ξένων» του οποίου η έγνοια και η φροντίδα ήταν η προστασία τους. Έλα τώρα που ένα κάθαρμα, ένας υπάνθρωπος, όχι μόνο αμαύρωσε τον πολιτισμό της πατρίδας, τον κατακρεούργησε σκοτώνοντας αριθμό γυναικών και παιδιών. Ως κράτος είμεθα εκτεθειμένοι και οφείλουμε να λάβουμε τέτοια μέτρα που να επουλώσουμε στο μέτρο του δυνατού τον πόνο, τη θλίψη των οικείων των θυμάτων. Ως κράτος διαθέτουμε τους θεσμούς και τα μέσα που με την κατάλληλη αξιοποίηση και τη συντονισμένη εφαρμογή τους μπορεί να αποφευχθεί η επανάληψη τέτοιων στυγερών εγκλημάτων.
Υ.Γ.
1. Τυχόν υιοθέτηση του «Σώματος των Επιμελητών των Ξένων» τούτο να είναι τμήμα της Τουριστικής Αστυνομίας, υπηρεσία που στερείται αδικαιολόγητα τόσα χρόνια γιατί προ ετών έτσι θεώρησαν ορθό κάποιοι «αστυνομολόγοι».
2. Υιοθέτηση των ορφανών των θυμάτων από το κράτος και το θεάρεστο έργο που επιτελούν οι φιλανθρωπικές οργανώσεις να επεκταθεί στη διαβίωση των ορφανών.
