Ο Γιώργος Τζαμπανάκης, ιδιωτικός υπάλληλος, προγραμματιστής Η/Υ, αναφέρεται στο πρόβλημα που δημιουργείται κάθε βράδυ στους δρόμους της Λευκωσίας οι οποίοι μετατρέπονται σε πίστες ταχύτητας.
Είναι λάθος να περιμένουμε να ψέξουμε την Αστυνομία μόνο όταν συμβαίνουν σπανιότατα περιστατικά όπως η υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου. Μια τέτοια προσέγγιση επιβραβεύει τον ωχαδερφισμό και την ανεπάρκεια. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει ο δημοσιογραφικός έλεγχος να γίνει συχνότερος και να αγγίζει θέματα της καθημερινότητας, ώστε οι ιθύνοντες να αναγκαστούν να επαγρυπνούν. Παράδειγμα: Κάθε νύχτα όλοι οι δρόμοι της Λευκωσίας γίνονται πίστες ταχύτητας από μοτοσυκλέτες μεγάλου κυβισμού εκ των οποίων η συντριπτική πλειονότητα είναι χωρίς πινακίδες εγγραφής. Είναι ευνόητο ότι σε περίπτωση πρόκλησης ατυχήματος απλά θα απομακρυνθούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Επίσης, η οχληρία που προκαλείται είναι τεράστια, με ολόκληρες περιοχές να χάνουν αξία απλά και μόνο επειδή περνά ένας μικρός δρόμος ο οποίος δεν διαθέτει κυρτώματα.
Έχουμε αναφέρει το ζήτημα στις Αρχές δεκάδες φορές. Δεν γίνεται απολύτως καμία ενέργεια. Συνομιλώντας με την αστυνομικό της γειτονιάς μου είπε ότι η Αστυνομία έχει πολιτική να μην κάνει τίποτα για το θέμα αυτό, γιατί «είναι επικίνδυνο να κυνηγηθούν αυτά τα άτομα». Σημείωσα τότε ότι ο οποιοσδήποτε στην Κύπρο μπορεί να αγοράσει μια τέτοια μοτοσυκλέτα, να αφαιρέσει τις πινακίδες και να βρίσκεται κατόπιν εκτός κάθε νόμου και ελέγχου!
Στις 2/5/2019 το μεσημέρι εντόπισα μια τέτοια μοτοσυκλέτα, χωρίς πινακίδες, σταθμευμένη σε πεζοδρόμιο. Τηλεφώνησα στο 112 το οποίο με συνέδεσε στον οικείο αστυνομικό σταθμό. Όταν τους ανέφερα ότι υπάρχει μια τέτοια μοτοσυκλέτα σταθμευμένη με ρώτησαν «εμποδίζει;» Αφού έμεινα άναυδος για λίγο, τους είπα ότι φυσικά και εμποδίζει αφού είναι πάνω σε πεζοδρόμιο, αλλά ο κύριος λόγος που κάλεσα ήταν για την έλλειψη πινακίδων. Στο σημείο εκείνο ρωτήθηκα το όνομά μου, σε μια εμφανή στρατηγική να αρνηθώ να το δώσω έτσι ώστε να κλείσουν το παράπονο με την αιτιολογία ότι ήταν ανώνυμο. Φυσικά όμως δεν είχα πρόβλημα να δώσω το όνομά μου και έτσι το παράπονο καταγράφηκε. Διερχόμενος όμως από το ίδιο σημείο τρεις ώρες μετά, είδα ότι η επίμαχη μοτοσυκλέτα όχι μόνο εξακολουθούσε να είναι παρκαρισμένη στο ίδιο σημείο, αλλά ότι είχε προστεθεί και δεύτερη μοτοσυκλέτα στην παρέα, και εκείνη χωρίς πινακίδες.
