Ανοικτή επιστολή προς την υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ζέτα Αιμιλιανίδου, από τον πρώην ανώτερο αστυνόμο, Προκόπη Γεωργίου.
Κυρία υπουργέ,
Οι κατά συρροήν δολοφονίες αλλοδαπών οικιακών βοηθών, αθώων παιδιών, συγκλόνισαν όχι μόνο τον κυπριακό λαό αλλά τον κάθε φιλήσυχο πολίτη τής κάθε χώρας. Έφριξαν οι πάντες, βαρύτατη η οδύνη, εύλογη η οργή του Κύπριου πολίτη για τη βάρβαρη δολοφονία τόσων αλλοδαπών γυναικών, ακόμη και ανηλίκων παιδιών. Χώρια η δυσφήμιση της Κύπρου μας. Τι κρίμα! Προσωπικά δεν βρίσκω άλλο τρόπο να εκφράσω τη συμπάθειά μου και τη συμπαράστασή μου στους οικείους των θυμάτων. Τα αγαθά της τάξης, το ευ ζην, το δικαίωμα της ζωής, απαραίτητη πρώτη ύλη στον κάθε άνθρωπο. Αυτά τα αγαθά τούς τα στέρησε ένα κτήνος, ένας στυγνός δολοφόνος.
Οι κατά συρροήν δολοφονίες αλλοδαπών οικιακών βοηθών, αθώων παιδιών, συγκλόνισαν όχι μόνο τον κυπριακό λαό αλλά τον κάθε φιλήσυχο πολίτη τής κάθε χώρας. Έφριξαν οι πάντες, βαρύτατη η οδύνη, εύλογη η οργή του Κύπριου πολίτη για τη βάρβαρη δολοφονία τόσων αλλοδαπών γυναικών, ακόμη και ανηλίκων παιδιών. Χώρια η δυσφήμιση της Κύπρου μας. Τι κρίμα! Προσωπικά δεν βρίσκω άλλο τρόπο να εκφράσω τη συμπάθειά μου και τη συμπαράστασή μου στους οικείους των θυμάτων. Τα αγαθά της τάξης, το ευ ζην, το δικαίωμα της ζωής, απαραίτητη πρώτη ύλη στον κάθε άνθρωπο. Αυτά τα αγαθά τούς τα στέρησε ένα κτήνος, ένας στυγνός δολοφόνος.
Κυρία υπουργέ,
Ομολογουμένως ο τόπος μας διεσύρθη παγκοσμίως σε μεγάλο βαθμό. Ως εκ τούτου, άποψή μου είναι όπως εισηγηθείτε στο Υπουργικό Συμβούλιο, ως αρμόδια για θέματα κοινωνικής πρόνοιας, όλα τα ορφανά παιδιά των θυμάτων, υιοθετηθούν από το επίσημο κυπριακό κράτος ή να παραχωρηθεί σ’ αυτά κάποια οικονομική βοήθεια για να επιβιώσουν, μιας και ένας «Κύπριος» τους στέρησε το τίμιο μεροκάματο των μητέρων τους. Μόνο έτσι θα επουλωθεί μερικώς ο πόνος, η θλίψη των παιδιών, των οικείων τους. Σκέψη που αν υλοποιηθεί έστω και σε μικρό βαθμό, θα γίνει το βάθρο στο οποίο θα εδραιωθεί η πραγματική αλληλεγγύη στα θύματα της όποιας πράξης βίας. Και μόνο έτσι κάθε άνθρωπος θα οδηγηθεί σε μια εποχή με ανώτερες και ανώτατες αξίες σε υπόσταση, δημιουργικές ιδέες για τη μετέπειτα ζωή και εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, πάνω στον πλανήτη που ονομάζεται Γη, έλκοντας κοντά του ανθρώπους, υπάνθρωπους, αποτρέποντας το μίσος σε αρχές αμοιβαίου συμφέροντος, ανθρωπιάς, κατανόησης, αγάπης και ειρήνης.
Ομολογουμένως ο τόπος μας διεσύρθη παγκοσμίως σε μεγάλο βαθμό. Ως εκ τούτου, άποψή μου είναι όπως εισηγηθείτε στο Υπουργικό Συμβούλιο, ως αρμόδια για θέματα κοινωνικής πρόνοιας, όλα τα ορφανά παιδιά των θυμάτων, υιοθετηθούν από το επίσημο κυπριακό κράτος ή να παραχωρηθεί σ’ αυτά κάποια οικονομική βοήθεια για να επιβιώσουν, μιας και ένας «Κύπριος» τους στέρησε το τίμιο μεροκάματο των μητέρων τους. Μόνο έτσι θα επουλωθεί μερικώς ο πόνος, η θλίψη των παιδιών, των οικείων τους. Σκέψη που αν υλοποιηθεί έστω και σε μικρό βαθμό, θα γίνει το βάθρο στο οποίο θα εδραιωθεί η πραγματική αλληλεγγύη στα θύματα της όποιας πράξης βίας. Και μόνο έτσι κάθε άνθρωπος θα οδηγηθεί σε μια εποχή με ανώτερες και ανώτατες αξίες σε υπόσταση, δημιουργικές ιδέες για τη μετέπειτα ζωή και εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, πάνω στον πλανήτη που ονομάζεται Γη, έλκοντας κοντά του ανθρώπους, υπάνθρωπους, αποτρέποντας το μίσος σε αρχές αμοιβαίου συμφέροντος, ανθρωπιάς, κατανόησης, αγάπης και ειρήνης.
Κυρία υπουργέ,
Απολογούμαι γιατί ουδόλως θέλω να εκληφθεί η εισήγησή μου ως υπόδειξη στην εκτέλεση τού πολύ αξιόλογου έργου που επιτελείτε και τυγχάνει της καθολικής εκτίμησης του κυπριακού λαού.
Απολογούμαι γιατί ουδόλως θέλω να εκληφθεί η εισήγησή μου ως υπόδειξη στην εκτέλεση τού πολύ αξιόλογου έργου που επιτελείτε και τυγχάνει της καθολικής εκτίμησης του κυπριακού λαού.
Σας ευχαριστώ.
