Σίγουρα η προσπάθεια της Κυβέρνησης είναι προς τη σωστή κατεύθυνση για να κρατήσει εν ζωή τους εναπομείναντες κατοίκους στα χωριά τους. Αν πρόκειται όμως οι κοινότητες αυτές να ζωντανέψουν πρέπει να εκπονηθούν ευφάνταστα προγράμματα, για να αυξηθεί και ο πληθυσμός, αν ποτέ, ήταν δυνατό.
Κάποια σκέψη θα ήταν, ίσως, άτομα ή και οικογένειες οικονομικών μεταναστών, που θα τους παραχωρηθεί άδεια παραμονής, να ενθαρρυνθούν με κίνητρα παραχώρησης κατοικίας ή και με μηνιαίο επίδομα για κάποια περίοδο, μέχρι της κανονικής τους απασχόλησης, σε αγροτικές περιοχές. Τι υπονοώ: Ας πάρουμε, ας πούμε, το Όμοδος, που είναι ένα αμπελοχώρι και με συναφείς άλλες καλλιέργειες. Μπορεί να εξευρεθούν ή και να παρακινηθούν άτομα για μετάβασή τους οικογενειακώς στο Όμοδος. Εκεί υπάρχουν και πολλά σπίτια ακατοίκητα. Σε συνεννόηση με τους κοινοτάρχες, είναι δυνατό να βρεθούν οι φόρμουλες για κατοίκηση από τους οικονομικούς μετανάστες. Η εκπαίδευσή τους μπορεί ίσως να αναληφθεί από το Τμήμα Γεωργίας και το Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Ίσως θα μπορούσε να βοηθήσει και η εταιρεία Οίνου Γη, αφού πρόσφατα είχε διοργανώσει και κάποιο συναφές συμπόσιο, στους χώρους της. Τι θα λέγατε, ακόμη, για μια Αμπελουργική – Οινολογική Σχολή, ανάλογη ενός Γεωργικού Σχολείου, στο επίπεδο Τεχνικού, διάρκειας ενός έτους, στο ήδη υφιστάμενο, Γυμνάσιο, Ομόδους. Πιστεύω, ότι όλα τα γύρω κρασοχώρια θα καλωσόριζαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Φαντασθείτε να πάνε σε αρκετά χωριά 10 – 20 πολυμελείς οικογένειες οικονομικών μεταναστών. Θα αναζωογονηθούν οι κοινότητες από τον καινούργιο κόσμο. Οι ίδιοι θα αισθανθούν ευτυχείς στη νέα τους πατρίδα. Δεν θα συνωστίζονται στα γκέτο των πόλεων, όπως έγινε με τους δικούς μας πρόσφυγες του 1974, θα αφομοιωθούν ευκολότερα. Οι μαθητές των σχολείων θα αυξηθούν. Σχολεία θα επαναλειτουργήσουν. Μπορεί ακόμη σε κάποιο στάδιο, να τους παραχωρηθεί δική τους γη. Μπορεί να αναληφθεί και προσπάθεια εκμάθησης των ηλικιωμένων ατόμων της ελληνικής γλώσσας. Σίγουρα, υπάρχουν δυσκολίες. Πιστεύω, όμως, πως ξεπερνιούνται. Μια πανομοιότυπη κίνηση μπορεί να γίνει, στην Παναγιά, στο εκεί Γυμνάσιο. Κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει στη Λεμύθου, διάρκεια ενός έτους, εκπαίδευση δασοφυλάκων – πυροσβεστών, σε επίπεδο Τεχνικού. Μπορεί να γίνει μια Πανεπιστημιακή Σχολή Γεωλογίας – Γεωγραφίας στην περιοχή Τροόδους. Μια περιβαλλοντική Σχολή στην Πόλη Χρυσοχούς.
Οι ίδιες οι ορεινές κοινότητες και οι απόδημοί τους έχουν, πιστεύω, πολλές ανάλογες ή και καλύτερες εισηγήσεις. Μας μένουν που μας μένουν πολλοί οικονομικοί μετανάστες. Τέτοια προγράμματα θα χρηματοδοτηθούν και από την ΕΕ, φαντάζομαι.
