Οι προσπάθειες του υπουργού Ενέργειας να ανοίξει δίαυλο συνεννόησης με τον πρέσβη της Κίνας στην Κύπρο και μέσω αυτού να διευκολύνει την προώθηση των έργων στο Βασιλικό από την κινεζική εταιρεία CPP ήταν καλοδεχούμενες, έτυχαν θετικών σχολίων, αλλά δυστυχώς… μηδέν από μηδέν.

Ο κ. Παπαναστασίου αναγνώρισε χθες, μιλώντας στο Πρωινό Δρομολόγιο, κάτι που είχε γραφτεί στην στήλη πριν από μέρες. Ότι οι άνθρωποι της CPP έκαναν κάποιες συγκολλήσεις στην υποδομή για την αποθήκευση φυσικού αερίου, αλλά στην προβλήτα, όπου καταγράφονται οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις και οι πιο δαπανηρές διαφωνίες του εργολάβου με την ΕΤΥΦΑ, δεν έγινε απολύτως τίποτα από εκείνη τη μέρα της συνάντησης του υπουργού με αξιωματούχους της εταιρείας.

Η CPP εμφανίζεται έτοιμη και πρόθυμη να μας παραδώσει την πλωτή μονάδα αποϋγροποίησης (FSRU), ανκαι εκκρεμούν κάποια διαδικαστικά (;) για την τελική πιστοποίηση του πλοίου από τους Lloyds. Έως πριν μερικές εβδομάδες πιστεύαμε πως η CPP θα κρατούσε λάφυρο το πλοίο μέχρι να πληρώσουμε όσα αξιώνει επιπλέον του αρχικού συμβολαίου ή μέχρι να βγάλει απόφαση το Διαιτητικό Δικαστήριο.

Τελικά, οι Κινέζοι έδειξαν περισσότερο ενδιαφέρον για να κλείσουν με τις εκκρεμότητες και να μας παραδώσουν το μεγαθήριο.

Τι θα το κάνουμε, όμως; Εκτός από το να πληρώνουμε τις ασφαλιστικές εταιρείες και κόσμο για να το προσέχει με φυσική παρουσία, το FSRU Προμηθέας θα αράξει κάπου αναξιοποίητο, αφού ούτε και οι αρχικές σκέψεις να ενοικιαστεί σε κάποια εταιρεία που ασχολείται με LNG προχώρησαν.
Αν παραλάβουμε το πλοίο Μάιο – Ιούνιο φέτος, όπως είχε λεχθεί πρόσφατα από κυβερνητικής πλευράς, μάλλον η περίοδος της εγκληματικής αδρανοποίησής του θα πάρει έως και δύο χρόνια.

Οι άνθρωποι της CPP (ή ο πρέσβης;) μάς είχαν πει μετά την επαναπροσέγγιση πως τέλη του 2024 θα είναι έτοιμο το τερματικό στο Βασιλικό. Όμως, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα για κάτι τέτοιο.
Κι αφού χθες ο υπουργός Ενέργειας επιβεβαίωσε πως στην προβλήτα δεν γίνονται έργα, αφού η CPP τα χάλασε με τον Κύπριο εργολάβο και δεν τον αντικατέστησε (πάει και το plan b μας…), μπορούμε άνετα να μεταθέσουμε τις όποιες θετικές εξελίξεις για την ολοκλήρωση του τερματικού προς τα τέλη του 2025. Με πολλά «αν και εφόσον». Αν βρουν λεφτά, αν βρουν εργολάβο, αν φέρουν προσωπικό από την Κίνα, αν επισπεύσουν, αν τα βρούμε μεταξύ μας για την τεχνολογία που θα εφαρμοστεί στην προβλήτα, αν, αν, αν.

Και αν, βέβαια, κάποια στιγμή καταφέρουμε να προσλάβουμε σύμβουλο να κάνει τις μελέτες για το σύστημα προμήθειας φυσικού αερίου στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής. Θυμάστε εκείνη τη γελοία υπόθεση που πηγαινοερχόταν από ΔΕΦΑ σε Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών; Δεν ξεκαθάρισε ακόμα πού πάει το πράγμα. Τώρα περιμένουμε να αποφασίσει το σεβαστόν Δικαστήριο. Αν κερδίσει κάποτε κάποιος αυτή την καταραμένη προσφορά, θα πρέπει να βρούμε μετά κάποιον να κατασκευάσει τις σωληνώσεις, χωρίς να χάσουμε άλλα 2-3 χρόνια μέσω διαγωνισμών που θα αξιολογούνται και θα κατακυρώνονται και μετά θα πέφτουν. Και ξανά πάλι.

Με όλα αυτά που έγιναν και γίνονται, είναι να απορεί κανείς πώς πίστεψε ο ΑΔΜΗΕ πως μπορούσε να κάνει μια επιτυχή επένδυση στην Κύπρο, για την ηλεκτρική διασύνδεση, χωρίς να μπορεί (εξ όσων φαίνεται) να στηριχθεί αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις και στα δικά του λεφτά. Καλοί μας φίλοι, είναι από το 2017 που ζητήθηκε να ξεκινήσουν διαδικασίες για μια απλή διασύνδεση μεταφοράς φυσικού αερίου, λίγων εκατοντάδων μέτρων, από εκεί που σπάει το κύμα στο Βασιλικό μέχρι την ΑΗΚ και λίγο πιο κάτω, και ακόμα είμαστε στην κατακύρωση των προσφορών για τους συμβούλους, όχι στον διαγωνισμό για τις κατασκευές. Κι εσείς πιστέψατε πως θα διασυνδέσετε την Κύπρο με την Κρήτη μέχρι το 2030; Με εμάς μέσα στα πόδια σας;