Οι εικόνες από τα σύνορα της Ελλάδας, χερσαία και θαλάσσια, είναι τραγικές. Χιλιάδες άνθρωποι, για άλλους μετανάστες και πρόσφυγες, για άλλους εισβολείς, προσπαθούν να εισέλθουν σε ελληνικό έδαφος. Η Ελλάδα έκανε αυτό που θα έπραττε κάθε στοιχειωδώς οργανωμένο κράτος και δεν επέτρεψε την παράνομη είσοδο στην επικράτειά της. Οι ελληνικές Αρχές δηλώνουν αποφασισμένες να λάβουν μέτρα και να εμποδίσουν τις ανεξέλεγκτες ροές.
Το τελευταίο πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να κατηγορήσει την Αθήνα για τη στάση της αυτή. Αν και στην πλειονότητά τους πρόκειται για απελπισμένους ανθρώπους, που αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον, εντούτοις η Ελλάδα δεν μπορεί να φορτωθεί ένα πρόβλημα που δεν είναι δικό της, καθώς ήδη έχει σηκώσει πολύ μεγαλύτερο βάρος της προσφυγικής κρίσης από ό,τι της αναλογεί. Εγκλωβισμένη από τον Κανονισμό του Δουβλίνου, δέχτηκε χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, φέρνοντας στα όριά τους τις τοπικές κοινωνίες, την οικονομία της, τις δομές και τις υπηρεσίες του κράτους. Πλήρωσε και συνεχίζει να καταβάλλει πολύ μεγαλύτερο κόστος από αυτό που της αναλογεί.
Το τελευταίο προσφυγικό μεταναστευτικό κύμα είναι καθοδηγούμενο από την Τουρκία. Εκδικητικά, ο Ταγίπ Ερντογάν, με την πλάτη στον τοίχο εξαιτίας της πολιτικής του στη Συρία, παίζει ένα βρόμικο παιχνίδι εις βάρος κυρίως της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διακίνηση είναι οργανωμένη και στοχευμένη, αφού αφενός ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να στείλει το μήνυμα πως η Αθήνα είναι αυτή που δεν σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και αφετέρου να εκβιάσει τις Βρυξέλλες αποσπώντας περισσότερα χρήματα και υποστήριξη στο συριακό.
Η Ελλάδα θα κάνει ό,τι μπορεί για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της. Και σε αυτό τον αγώνα δεν πρέπει να μείνει αβοήθητη. Η διαχείριση του προσφυγικού δεν αφορά μόνο στις χώρες της πρώτης γραμμής, αλλά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία πρέπει να δείξει έμπρακτα τη συμπαράστασή της. Δυστυχώς, για την Αθήνα τα μηνύματα που παίρνει είναι αρνητικά. Η ΕΕ και ειδικά η Γερμανία δεν δείχνουν διατεθειμένες να ρισκάρουν τις σχέσεις τους με την Άγκυρα και να πάρουν δυναμικά μέτρα που θα σταματήσουν την Τουρκία. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να λειτουργεί ως ανάχωμα, για όλη την Ευρώπη, με τις ελάχιστες δυνάμεις της και την πολύ μικρή βοήθεια. Και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους.
