Προσερχόμενος στο βήμα του συνεδρίου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, στο Βουκουρέστι, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, είχε πλέον λάβει την απόφαση ότι δεν μπορεί να κάνει αναφορές οι οποίες θα ερμηνευθούν στην Κύπρο ως στήριξη προς τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Είχε λίγα λεπτά προηγουμένως διαγράψει από την ομιλία του προτάσεις, οι οποίες αναφέρονταν στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Εκείνη η κίνηση, της 7ης Μαρτίου, ήταν μιας μορφής απάντηση του Νίκου Χριστοδουλίδη προς την Αννίτα Δημητρίου. Λίγες ώρες προηγουμένως η πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού είχε επικρίνει τον Νίκο Χριστοδουλίδη για το περιεχόμενο του απολογισμού που έκανε για τον πρώτο χρόνο διακυβέρνηση.
Τα γεγονότα της 7ης Μαρτίου στο Βουκουρέστι ήρθαν να γεννήσουν αρκετά ερωτήματα ως προς τη στάση που θέλει να τηρήσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης και το Προεδρικό στις επερχόμενες εκλογές της 9ης Ιουνίου. Εκλογές που δεν είναι μόνο ευρωπαϊκές αλλά αφορούν και την τοπική αυτοδιοίκηση της Κύπρου. Εκλογές, οι οποίες θεωρούνται ιδιαίτερης σημασίας πρωτίστως για τον Δημοκρατικό Συναγερμό, μετά και το στραπάτσο που δέχθηκε στις προεδρικές του 2023.
Για την ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού ήταν ξεκάθαρο πλέον για το που στέκει ο Λόφος σ’ αυτές τις εκλογές και σίγουρα δεν είναι στη ίδια πλευρά. Αυτό ως ένα βαθμό θα ήταν ως ένα σημείο ανεκτό λαμβανομένων υπόψη των όσων είχαν προηγηθεί στη διάρκεια των εκλογών του 2023. Ιδιαίτερα μετά και την δημόσια και ξεκάθαρη δήλωση της Αννίτας Δημητρίου, πριν από ένα χρόνο, που οριστικά τοποθετούσε το Δημοκρατικό Συναγερμό στο χώρο της αντιπολίτευσης.
Στην Πινδάρου εδώ και μήνες έφταναν διάφορα μηνύματα που είχαν να κάνουν με τις κινήσεις του προεδρικού περίγυρου και τις διεργασίες που αφορούσαν τις επερχόμενες εκλογικές διαδικασίες. Κινήσεις οι οποίες είχαν είτε άμεση είτε έμμεση σχέση με το κόμμα. Μέχρι και τις αρχές Μαρτίου, δεν δόθηκε και ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτές τις κινήσεις και τα μηνύματα.
Στη συνέχεια όμως για συναγερμική ηγεσία και προσωπικά για την Αννίτα Δημητρίου ήταν ξεκάθαρο πως σ’ αυτές τις εκλογές δεν θα έχει μόνο να αντιπαλέψει τους κομματικούς της αντιπάλους και τα όσα ταλανίζουν εσωτερικά το κόμμα της, αλλά ο ΔΗΣΥ θα έχει απέναντί του και το Προεδρικό.
Στον 5ο όροφο της Πινδάρου υπάρχει δυσφορία, γιατί ενώ ο ΔΗΣΥ παλεύει κάτω από την ομπρέλα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο Νίκος Χριστοδουλίδης όχι μόνο δεν βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά την ίδια ώρα αντιπαλεύεται την παράταξη με την οποία συστεγάζονται κάτω από την ίδια ευρωπαϊκή ομπρέλα. Για την Αννίτα Δημητρίου και τους συνεργάτες της είναι σαφές ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης εκμεταλλεύεται τη συμμετοχή του στο ΕΛΚ για να έχει προσωπικό όφελος.
Αυτό βεβαίως έχει και μια λογική, την οποία ο Νίκος Χριστοδουλίδης φροντίζει κατά τακτά χρονικά διαστήματα να υπενθυμίζει (χρησιμοποιώντας έναν αδόκιμο όρο) πως είναι «πολιτικά ορφανός». Θέλοντας έτσι να πει ότι δεν ανήκει αλλά κυρίως δεν είναι ποσώς υπόχρεος προς τον οποιονδήποτε και κυρίως στον ΔΗΣΥ, πατώντας στην πολεμική που ο ίδιος δέχθηκε προεκλογικά από τον Δημοκρατικό Συναγερμό. Μια πολεμική, βεβαίως, είχε να κάνει με τις εκλογές (αφού ο Αβέρωφ Νεοφύτου,τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ ήταν επίσης υποψήφιος).
Από την άλλη στον Λόφο ξεχνούν πως ήταν με τη σύμφωνη γνώμη του ΔΗΣΥ που ο Νίκος Χριστοδουλίδης εντάχθηκε στην ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Για το ΕΛΚ ,η συμμετοχή του Νίκου Χριστοδουλίδη είχε σημασία μιας και το εκτόπισμα μίας εκάστης πολιτικής ομάδας μετριέται με πόσους αρχηγούς κρατών/κυβερνήσεων έχει στις τάξεις της. Δεν ήθελε να μειώσει τη δύναμη του με την αποχώρηση Νίκου Αναστασιάδη κι έτσι κατάφερε να «κερδίσει» τον Νίκο Χριστοδουλίδη από το Renew. Εξάλλου και για τον ίδιο τον Νίκο Χριστοδουλίδη είναι πιο σημαντική η παρουσία του σε μια ομάδα όπως το ΕΛΚ η οποία ήταν σαφώς πιο ισχυρή.
Η Αννίτα Δημητρίου βρέθηκε λίγο μετά την εκλογή της στην ηγεσία του ΔΗΣΥ με ένα ακόμα τετελεσμένο χωρίς να ευθύνεται. Σύντομα όμως φάνηκε πως η συνύπαρξη των δύο κάτω από την ίδια ομπρέλα, ιδιαίτερα σε σημαντικές συνόδους, θα ήταν – όπως και είναι – προβληματική. Και καθίσταται ακόμα πιο προβληματική στις συνόδους (όπως στο Βουκουρέστι) όπου τα φώτα στρέφονται πάνω στους αρχηγούς των κρατών/κυβερνήσεων και όχι στις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ανεξαρτήτως του ρόλου που παίζουν τα κόμματα αυτά στη χώρα τους.
Στην περίπτωση της Κύπρου υπάρχει ένα ακόμα παράδοξο, με την συμμετοχή στο ΕΛΚ. Το κόμμα που ανήκει στη συγκεκριμένη ομάδα είναι το μεγαλύτερο στο νησί, πλην όμως ως αντιπολίτευση μπαίνει ιεραρχικά πιο κάτω από τον Κύπριο Πρόεδρο, ο οποίος ως αρχηγός κράτους είναι πιο πάνω. Στο ΕΛΚ γνωρίζουν την προβληματική σχέση των δύο (Προέδρου και ΔΗΣΥ) πλην όμως δεν έχουν πρόθεση να κάνουν ο,τιδήποτε ενόσω το πολιτικό εκτόπισμα εντός ΕΕ συνεχίζει να μετριέται στη βάση του αριθμού των αρχηγών κρατών/κυβερνήσεων που έχει κάθε πολιτική ομάδα.
Παίρνοντας ως σημείο εκκίνησης το μανιφέστο του ΕΛΚ, ο ΔΗΣΥ προτάσσει συνεχώς το θέμα της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο και ούτε άσχετο με την αντιπαράθεση Πινδάρου-Προεδρικού. Στον Συναγερμό είναι πεπεισμένοι ότι η υπόγεια (αλλά οργανωμένη) στήριξη που έλαβε ο Νίκος Χριστοδουλίδης στον β’ γύρο των προεδρικών εκλογών του 2023 δημιούργησε μια σχέση επικοινωνίας μεταξύ Προέδρου και ακροδεξιάς, η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα σε διάφορα επίπεδα.
Για την Πινδάρου είναι ξεκάθαρο πως σ’ αυτές τις εκλογές το Προεδρικό δεν είναι αμέτοχο και βρίσκεται απέναντί στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Και δεν ήταν τυχαία η τοποθέτηση του Αβέρωφ Νεοφύτου την περασμένη Κυριακή στη συνέντευξή του στον «Φ» που κάλεσε τους Συναγερμικούς να στηρίξουν το κόμμα τους στέλνοντας συνάμα μήνυμα προς την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη.
Εκείνο που προβληματίζει την Αννίτα Δημητρίου, σίγουρα θα απασχολήσει μετεκλογικά τις πολιτικές συζητήσεις, είναι το κατά πόσο μπορεί ο Νίκος Χριστοδουλίδης να κυκλοφορεί ατσαλάκωτος εντός του ΕΛΚ ενώ την ίδια ώρα θα βρίσκεται σε σύγκρουση και θα αντιπαλεύεται πολιτικά τον Δημοκρατικό Συναγερμό και κατ’ επέκταση το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Ερωτηματικό για τη συμμετοχή
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης έχει καταγράψει ήδη δύο συμμετοχές σε προεκλογικά συνέδρια που αφορούν τον χώρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η πρώτη συμμετοχή ήταν το συνέδριο του ΕΛΚ στις 7 Μαρτίου στο Βουκουρέστι, και η δεύτερη – ακριβώς ένα μήνα μετά – το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στην Αθήνα. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις ο Νίκος Χριστοδουλίδης ήταν εκ των ομιλητών.
Ένα ανάλογο προεκλογικό συνέδριο, κάτω από την ομπρέλα του ΕΛΚ, θα διοργανώσει λίαν συντόμως και ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Η ηγεσία του κόμματος δεν έχει ακόμα βάλει στη βάσανο το όλο θέμα. Εγείρεται ωστόσο τα πολιτικά πηγαδάκια το ερώτημα εάν ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα παραστεί εάν προσκληθεί. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οφείλει, ως μέλος του ΕΛΚ, να παραστεί αλλά και να πάρει θέση. Κάποιοι άλλοι ωστόσο θεωρούν σίγουρο πως ακόμα κι αν προσκληθεί θα… απουσιάζει στο εξωτερικό!
Η Αννίτα θέλει να κλείσει την κάνουλα διαρροών
Οι σχέσεις Προεδρικού όχι μόνο άτομα από το χώρο του ΔΗΣΥ αλλά και με συγκεκριμένους αξιωματούχους του κόμματος ήταν καλά γνωστή από την αρχή. Λίγο ή πολύ όλοι ξέρουν ποιοι ανεβοκατέβαιναν ή πηγαινοέρχονται ακόμα και σήμερα στον Λόφο διατηρώντας ανοικτές οδούς επικοινωνίας με τον Προεδρικό. Όπως ξέρουν όλοι ποιοι είναι εκείνοι εντός του ΔΗΣΥ που θέλουν να δουν το κόμμα τους να δένεται στο άρμα του Νίκου Χριστοδουλίδη. Στους διαδρόμους και στα πηγαδάκια των συναγερμικών υπάρχουν άτομα (με υψηλές θέσεις στο κόμμα) που δηλώνουν ανοικτά ότι εάν ο ΔΗΣΥ μπει στην κυβέρνηση Χριστοδουλίδη θα υπάρξουν οφέλη.
Αυτές οι κινήσεις έρχονται σε αντίθεση με το αφήγημα της ίδιας της Αννίτας Δημητρίου ότι το κόμμα ανήκει στην αντιπολίτευση. Γιατί πως μπορεί η μεν πρόεδρο της παράταξης να δηλώνει ότι το κόμμα είναι αντιπολίτευση και από την άλλη ηγετικά στελέχη να μιλούν για συμμετοχή στην κυβέρνηση;
Εκείνο όμως που προβληματίζει ιδιαίτερα την πρόεδρο του ΔΗΣΥ, και ήδη έχει στα χέρια της αρκετά παραδείγματα/περιστατικά είναι πως κάποιοι στο κόμμα έχουν ανοικτή γραμμή επικοινωνίας με τον Λόφο και κρατούν ενήμερο συνεχώς ενήμερο το Προεδρικό για σειρά θεμάτων, ιδιαίτερα εκείνον που αφορούν την ίδια προσωπικά τόσο ως αρχηγό της παράταξης όσο και ως πρόεδρο της Βουλής.
Γι’ αυτό και η ίδια εμφανίζεται αποφασισμένη να λάβει μέτρα προκειμένου να κλείσει η κάνουλα διαρροών από την Πινδάρου προς τον Λόφο. Διαρροές οι οποίες προφανώς έχουν να κάνουν με την προσωπική ατζέντα κάποιων στα ανώτερα δώματα του ΔΗΣΥ, αλλά την ίδια ώρα – για την πρόεδρο του κόμματος – είναι πράξεις οι οποίες ρίχνουν νερό στον μύλο της πολεμικής του Προεδρικού εναντίον της ίδιας της Αννίτας Δημητρίου και κατ’ επέκταση και του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Σημαντικός πυλώνας το ΕΛΚ
Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ανεξαρτήτως των ζητημάτων που προκύπτουν λόγω εσωτερικών ζητημάτων στην Κύπρο, αποτελεί ένα σημαντικό πυλώνα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και κυρίως όσον αφορά το Κυπριακό και το κεφάλαιο Τουρκία. Στο μανιφέστο του ΕΛΚ για την επόμενη 5ετία, η παράγραφος που αφορά την Κύπρο εντάσσεται κάτω από την επικεφαλίδα «Η Ευρώπη μας μιλά με μια φωνή στον κόσμο», η οποία εστιάζει στην ανάγκη για έναν πιο ενεργό ρόλο της ΕΕ στη διεθνή σκηνή.
Σ’ ό,τι αφορά το Κυπριακό στο μανιφέστο αναφέρεται μεταξύ άλλων πως «Η ΕΕ θα πρέπει να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης προς την Κύπρο αναλαμβάνοντας πιο ενεργό ρόλο στην προσπάθεια υπέρβασης του αδιεξόδου και επανάληψης των διαπραγματεύσεων για τον τερματισμό της 50ετούς κατοχής της Κύπρου από την Τουρκία και την επανένωση του νησιού στη βάση μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τις αρχές της ΕΕ και το κεκτημένο. Η απαράδεκτη διχοτομική ρητορική της Τουρκίας για λύση δύο κρατών δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή από την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα».
Αναφορές οι οποίες αποτελούν αποδοχή των όσων η ελληνοκυπριακή πλευρά υποστηρίζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και οι οποίες η κυπριακή κυβέρνηση προτάσσει στις διεθνείς επαφές της όταν συζητά το Κυπριακό.
