Ελευθερία Αρβανιτάκη: Η αγάπη δεν είναι για να τη φοβάσαι

Μια από τις σημαντικότερες γυναικείες φωνές της Ελλάδας έρχεται στην Κύπρο για τρεις συναυλίες και αποκαλύπτει πολλά από εκείνα που οι θαυμαστές της νόμιζαν καλά κρυμμένα μυστικά.

Ένα αναγκαστικό ραντεβού στον φωνίατρο, εξαιτίας μιας πεισματάρας ίωσης που την ταλαιπωρεί τις τελευταίες μέρες, ακύρωσε το ραντεβού μας στο μικρό καφέ στο Παγκράτι, λίγα μέτρα πιο κάτω από το σπίτι της. «Πρέπει να προστατευτώ, Δευτέρα έχω live. Σας πειράζει να μιλήσουμε στο skype;», με ρωτά. «Πώς σας βρίσκω;». «Θα σας βρω εγώ».  

«Έχετε ένα νέο αίτημα φιλίας από τον χρήστη “Freedom”». Accept. Μία χαμογελαστή πρόσφατη φωτογραφία στην οθόνη. Μία φωνή τόσο καθάρια και τόσο γνώριμη – αυτήν που θα απολαύσουν οι πιστοί της φίλοι και θαυμαστές της φωνής της στο Θέατρο «Ριάλτο» της Λεμεσού και στη Μουσική Σκηνή «Red», στη Λευκωσία, σαν συνέχεια των εξαιρετικά επιτυχημένων εμφανίσεών της στο «Gazarte» της Αθήνας. Τα τελευταία singles της «Την ίδια στιγμή να ζούμε» και «Αν ξημέρωνε» που κυκλοφορούν από το προσωπικό της label «rEAct» στην «Panik Records» ήδη γνωρίζουν -και αυτά- μεγάλη επιτυχία και αυτό την κάνει χαρούμενη. Πολύ! Μιλά αργά και χαμηλόφωνα. Είναι όντως «αηδόνι», σκέφτηκα. Όπως ακριβώς την αποκάλεσε πρόσφατα ένας καλός μου φίλος. Η Ελευθερία Αρβανιτάκη έχει κέφι. Όπως ακριβώς όταν βρίσκεται πάνω στη σκηνή. Όπως ακριβώς και στην προσωπική profile φωτογραφία της. 

Κυρία Αρβανιτάκη, καταλαβαίνετε ότι είστε σπουδαία; Είναι μια ερώτηση που με φέρνει σε αμηχανία. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι μέσα από την Τέχνη της μουσικής, έχω καταφέρει να συγκινήσω πολύ κόσμο. Αυτό μου το δείχνουν και μου το επιστρέφουν και είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Λίγο πολύ το έργο σας είναι γνωστό. Τριάντα πέντε -και βάλε- χρόνια καριέρας στην Ελλάδα, σημαντικότατα βήματα στο εξωτερικό, sold out συναυλίες σε στάδια πολλών χιλιάδων ατόμων. Πότε, όμως, είπατε «ωπ εδώ είμαστε, αυτό που κάνω έχει απήχηση»; Ξεκίνησα με μια πολύ μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο. Η «Οπισθοδρομική κομπανία» από τότε που άρχιζε να παίζει γέμιζε μεγάλους χώρους, στάδια, θέατρα, ταξίδευε στο εξωτερικό. Με το που ξεκίνησα με τα παιδιά είδα ανοιχτές αγκάλες από τον κόσμο. Το έζησα από την αρχή. Ωστόσο, μετά, όταν διαλύθηκε η ομάδα και άρχισα να ταξιδεύω πια μόνη μου, ήταν πιο φοβιστικό το ταξίδι. Ποτέ δεν επαναπαύτηκα. Ποτέ δεν είπα «είμαι σπουδαία». Αυτό είναι κάτι που θα το δείξει ο χρόνος.

Εσείς αγγίζετε με τη φωνή σας τις ψυχές μεγάλου μέρους του κοινού. Τη δική σας ψυχή τι την αγγίζει; Και η μουσική…

Και τι άλλο; Φαίνεστε άνθρωπος που αν σταματούσε τώρα να κάνει μουσική, θα έχει και άλλες διεξόδους για να μπορεί να ζήσει ευτυχισμένος…Πώς το εννοείτε; Στο μυαλό μου μια Πειραιώτισσα, μισή από τους Παξούς και μισή από την Ικαρία, βρίσκει την ευτυχία κάπου κοντά στη θάλασσα…Να γίνω ναυτικός λέτε;

Ενώ υπάρχουν όλα τα φόντα διεθνούς καριέρας, εσείς προτιμήσατε να μείνετε στην Ελλάδα… Η θάλασσα και ο ήλιος δεν ήταν ένα από τα δέλεαρ; Η οποιαδήποτε «καριέρα στο εξωτερικό» είναι μια καριέρα η οποία ξεκινά από την Ελλάδα. Δεν θα μπορούσα να αφήσω την Ελλάδα για να κάνω καριέρα στο εξωτερικό. Η καριέρα που έχει να κάνει με το world music ξεκινά με τα πράγματα που φτιάχνεις εδώ. Πρέπει να υπάρχει και η πατρίδα σου μέσα.

Έχετε φανταστεί την ημέρα που θα σταματήσει το τραγούδι για εσάς; Βεβαίως το έχω σκεφτεί. Δεν μου είναι ευχάριστο. Από την άλλη είμαι πολύ προετοιμασμένη γι’ αυτό.

Κάνετε μια ανθυγιεινή δουλειά; Δεν το έχω δει ποτέ έτσι. Εμείς μαζευόμαστε και παίζουμε μουσική. Εκείνη την ώρα υπηρετούμε μια Τέχνη. Εκείνη την ώρα βγαίνουμε από τον εαυτό μας και τη ρουτίνα μας και μεταλλασσόμαστε. Εκείνη την ώρα παίρνουμε ζωή, ενέργεια, φως.

Και αν η δική σας ενέργεια δεν συντονιστεί με την ενέργεια του κόσμου; Αυτό σημαίνει ότι αποτύχαμε. 

Σας πληγώνει μία τέτοιου είδους αποτυχία; Όχι. Υπάρχουν βραδιές που μπορεί να συμβεί. Το κοινό να είναι κάπως αλλιώς και εσύ κάπως αλλιώς. Μπορεί και να μην ταυτιστεί.

Εσείς πότε είστε αλλιώς πάνω στη σκηνή; Ένα πρόβλημα στο σπίτι θα σας κάνει χειρότερη τραγουδίστρια πάνω στη σκηνή; Εξαρτάται από το μέγεθος. Ένα βαρύ πρόβλημα, ναι. 

Τι ώρα ξυπνάτε το πρωί; Στις δέκα. 

Καθόλου τραγουδιστικό ξύπνημα! Μην ξεχνάτε ότι παλιά ξυπνούσαμε μεσημέρι. Είχαμε κάθε μέρα παραστάσεις. Τώρα πια η παράσταση είναι μία φορά την εβδομάδα.

Θα πιείτε καφέ και θα μαγειρέψετε το μεσημεριανό σας; Δεν μαγειρεύω. Θα κάνω, όμως, τα ψώνια. Συνήθως, όμως, ασχολούμαι με τη δουλειά. Με τα πράγματα τα οποία θα πρέπει να σχεδιαστούν.

Αποκλίνατε ποτέ από τη δουλειά; Επαναπαυτήκατε στην επιτυχία σας ή βαρεθήκατε το πρόγραμμα της επιτυχίας; Δεν βαρέθηκα, όχι. Κουράστηκα κάποιες φορές. Γι’ αυτό και έκανα μικρά διαλείμματα. Δεν έπαιζα ένα καλοκαίρι ή ένα χειμώνα.  Ξεκουραζόμουν και ξαναγύριζα ορεξάτη.

Αν μπω στο δωμάτιό σας τι θα δω πάνω στο κομοδίνο σας; Μπουκάλια με νερό, ένα ρολόι και, σήμερα που μιλάμε, και μερικά φάρμακα – είμαι λίγο κρυωμένη.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι άνθρωπος είστε τελικά. Είστε ρομαντική, παραμυθένια, νεράιδα; Είστε ροκ, καμικάζι, επαναστάτρια; Δεν ξέρω ούτε κι εγώ να σας απαντήσω. Πέρασα τις πιο επαναστατικές και αντισυμβατικές περιόδους μου.

Η περίοδος αυτή ήταν τα νιάτα σας; Και τώρα ακόμα, κάποιες φορές, πάω κόντρα στη συμβατικότητα.

Καπνίζετε; Καπνίζω από δεκαέξι χρόνων. Το έχω κόψει τέσσερις φορές. Το κόβω και το ξαναρχίζω. Το κόβω για τρία χρόνια, το κόβω για δυόμισι, το κόβω για τέσσερα. Και μετά το ξαναρχίζω.

Το ξαναρχίζετε στις κακές στιγμές σας; Και στις καλές. Συνήθως στις κακές. Υπήρξε, όμως, μια περίοδος που άρχισα να ξανακαπνίζω μετά από μια μεγάλη ανακούφιση.

Η παρηγοριά σας είναι οι φίλοι σας; Δεν πιστεύω να είστε εσωστρεφής! Έχω φίλους που αγαπιόμαστε πολύ. Παράλληλα είμαι και εσωστρεφής.

Είστε τελείως χαλαρή στις στιγμές σας; Όχι εντελώς. Έχω τους δαίμονές μου, έχω τα άγχη μου, έχω τις ελλείψεις μου. Δεν υπάρχει τίποτα τέλειο στον κόσμο. Και λάθη έχουν γίνει και θα ξαναγίνουν.

Φαίνεστε νικήτρια… Οι μεγαλύτερές μου ήττες αφορούν προσωπικά μου θέματα. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει ήττα στη ζωή του. Ή που να μην έχει μεταφράσει έτσι μία κατάσταση.

Είστε οχυρωμένος άνθρωπος; Προσπαθώ να προστατεύομαι, ναι.

Έχετε νιώσει έντονη αδυναμία; Σαν να μην μπορείτε ή να μη θέλετε να αντιμετωπίσετε μία κατάσταση; Από τότε που έκανα τα παιδιά, όχι. Συγκεντρώθηκα πολύ.

Είναι δύσκολο να είναι κάποιος τραγουδιστής πρώτης γραμμής και να έχει δυο παιδιά; Ναι, είναι δύσκολο.

Για τα παιδιά είναι δυσκολότερο; Για όλους είναι δύσκολο.

Με ποια έννοια το λέτε; Επειδή σας αγαπούν και άλλοι; Όχι. Με την έννοια ότι στερείς χρόνο ή από την οικογένειά σου ή από την Τέχνη σου. Αν θα έπρεπε να κάνω αυτό τον απολογισμό θα έλεγα ότι καλά τα έχω ισορροπήσει.

Έχετε χάσει ηλιοβασιλέματα, κυρία Αρβανιτάκη; Δεν έχω χάσει, όχι. Έχω ζήσει μάλιστα πολύ έντονα και τα ηλιοβασιλέματα και τις ανατολές.

Σας αρέσει το ξημέρωμα; Μου αρέσει πολύ.

Η πιο εποικοδομητική ώρα της ημέρας για εσάς, είναι όταν γυρίζετε από τη δουλειά μέχρι να ξημερώσει; Μου αρέσει να βλέπω το ξημέρωμα, ναι. Μου αρέσει να βλέπω τον ήλιο να βγαίνει. Όμως, όσο μου αρέσει η μέρα, άλλο τόσο μου αρέσει και η νύχτα.

Για κάποιους η νύχτα είναι παρηγοριά και βάλσαμο. Ή μήπως όχι; Ναι. Σε κάποιους είναι το άλλο κομμάτι της ζωής τους, όπως συμβαίνει και με μένα.

Θυμάστε την πιο φωτεινή σας μέρα, πέρα από τη γέννηση των παιδιών σας; Έχω πολλές. Η ημέρα που ανέβηκα στη σκηνή, για παράδειγμα.

Τη θυμάστε ακόμα; Με την «Οπισθοδρομική κομπανία» δίπλα στον Διονύση Σαββόπουλο. Απίστευτο! 

Τρέματε; Καθόλου. Είχα άγχος μηδέν. Δεν είχα συνειδητοποιήσει τι μου συνέβαινε. Το ίδιο θυμάμαι την πρώτη βραδιά που έπαιζε η «Oπισθοδρομική κομπανία» μόνη της.

Η μαμά σας και ο μπαμπάς σας ήταν πάντα μόνιμοι θεατές; Ο μπαμπάς μου έχει πεθάνει νωρίς. Όταν ήμουν δέκα χρόνων. 

Με συγχωρείτε. Δεν πειράζει, μην ανησυχείτε. Έχουν περάσει πια τόσα χρόνια. Η μητέρα μου στην αρχή δεν ήθελε να ασχοληθώ με το τραγούδι. Φοβόταν. Αλλά εντάξει. Υπερνικήσαμε τα εμπόδια. 

Τώρα; Τώρα συγκινείται. Της αρέσει πολύ.

Εσείς με τι συγκινείστε; Ποια είναι η πιο ρομαντική πλευρά σας; Δεν ξέρω.

Σας χαστουκίζετε περισσότερο απ’ όσο σας χαϊδεύατε; Σωστά. Αλλά πως το καταλάβατε;

Έχετε ζήσει παραμυθένια ζωή; Έχω ζήσει πολύ πλούσια ζωή. Παραμυθένια, ε; Μπορεί. Εγώ δεν ήθελα να γίνω τραγουδίστρια. Όλα ήρθαν ξαφνικά. Μικρή ήθελα να γίνω αρχαιολόγος. Αυτό που μου συνέβη ήταν όντως παραμυθένιο.

Γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στον Πειραιά. Είστε η πρώτη Πειραιώτισσα που ξέρω και δεν μένει στον Πειραιά! Ανέβηκα στο κέντρο της Αθήνας πιτσιρίκα και δεν ξανακατέβηκα Πειραιά. Υπάρχει το πατρικό μου. Ζει η μητέρα μου εκεί ανά περιόδους. Την επισκέπτομαι συχνά.

Είστε άνθρωπος των αναμνήσεων; Έχετε έντονες αναμνήσεις; Πάρα πολύ δυνατές.

Φαίνεστε ο άνθρωπος που θέλει να σκιάσει τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Ίσως επειδή το φιζίκ σας είναι φρέσκο και μοντέρνο. Απλώς δεν νοσταλγώ περιόδους. Προχωράω μπροστά. Αλλά έχω πολύ δυνατές αναμνήσεις που με έχουν καθορίσει.

Θα μοιραστείτε μια δυνατή παιδική σας ανάμνηση μαζί μου; Είναι η απλότητα της γειτονιάς μου. Τα σπίτια ήταν χαμηλά, δεν υπήρχαν πολυκατοικίες ακόμα. Πηγαίναμε με τα πόδια στην Πειραϊκή για να κάνουμε μπάνιο.

Υπάρχει απλότητα και σήμερα; Πιστεύω βαθιά ότι στην απλότητα κρύβονται οι μεγαλύτερες χαρές. Όμως έχουμε κάνει τη ζωή μας πολύπλοκη και ισοπεδωτικά καταναλωτική. Αυτό μας κάνει δυστυχέστερους.

Στο κέντρο της Αθήνας όπου μένετε τι σας αρέσει; Έχω μάθει να ζω στο κέντρο και μ’ αρέσει. Έχω και αγαπημένες βόλτες.

Στις βόλτες σας φοράτε μεγάλο καπέλο και μαύρα γυαλιά; Όχι. Πιάνω συνήθως τα μαλλιά μου αλογοουρά.

Είναι ωραίο το συναίσθημα να τρώτε με τους φίλους σας ή τα παιδιά σας και να έρχεται ο κόσμος να σας συγχαρεί; Βεβαίως είναι ωραίο. Το ευχαριστιέμαι πάρα πολύ. Αν δεν ήθελα να συμβεί αυτό θα καθόμουν σπίτι μου.

Καμιά φορά λένε άλλο να το φαντάζεσαι και άλλο να το ζεις. Ναι, αλλά όσες φορές το έχω ζήσει ήταν ευγενές.

Δεν υπάρχει και μία κλειδαροτρυπική προσέγγιση σε κάθε αθώο και αγαθό πλησίασμα; Η περιγραφή που κάναμε στο να με πλησιάσει κόσμος έξω δεν κρύβει τέτοια προσέγγιση.

Στην ψυχή σας τι γίνεται; Είναι γαλήνια τα πράγματα ή φουρτουνιασμένα; Κάποιες φορές είναι μια χαρά. Κάποιες άλλες όλο αναζητήσεις. Κάποιες άλλες ξυπνούν οι δαίμονές μου και οι αμφισβητήσεις μου.

Σας αρέσει να ποτίζετε τους δαίμονές σας; Τους θρέφετε παραπάνω από αυτό που χρειάζεται; Δεν το έχω σκεφτεί. Αφορμή μου δίνετε να το σκεφτώ. Είναι πολύ ψυχαναλυτικό αυτό που με ρωτάτε. Η αλήθεια είναι ότι οι δαίμονές σου σε ακολουθούν πάντα. Είτε τους θρέφεις, είτε όχι, αποτελούν δυσάρεστη συντροφιά. Όμως σε κάνουν σοφότερο.

Στην ερώτηση «τι έχει επάνω στο κομοδίνο σας» που σας έκανα πριν, περίμενα ότι θα μου απαντούσατε βιβλία… Βιβλία θα βρείτε επάνω στο κρεβάτι μου, όχι στο κομοδίνο.

Αν ήσασταν ποίημα ποιο ποίημα θα ήσασταν; Δεν το έχω σκεφτεί.

Ας το σκεφτούμε μαζί. Έχετε, άλλωστε, μελοποιήσει τόσα πολλά ποιήματα! Ποιο είναι το αγαπημένο σας ποίημα; Ένα ποίημα που τραγουδώντας το όχι μόνο με χαρακτήρισε αλλά μου άλλαξε και όλη μου τη ζωή είναι το «Δεύτερη ζωή δεν έχει». Το «Παράπονο» του Ελύτη. Χρωστάω πολλά πράγματα σε αυτόν τον στίχο. Με έκανε να δω πολύ «αλλιώς» τη ζωή μου. Όμως μου αρέσει πάρα πολύ ο Καβάφης.

Ποιητές των άκρων. Ο πιο αγαπημένος σας στίχος είναι του πιο φωτεινού ποιητή ενώ ο αγαπημένος σας είναι ο πιο σκοτεινός! Σκοτεινός αλλά ερωτικός!

Τι ζώδιο είστε; Ζυγός.

Ισορροπημένη! Κάθε άλλο. Ψάχνω συνέχεια την ισορροπία.

Που κλίνει η ζυγαριά; Στην καρδιά ή στο μυαλό; Προσωπικά προσπαθώ να ακολουθώ την πρώτη μου αντίδραση. Εμμένω συνήθως στο πρώτο αυθόρμητο σχόλιο που θα κάνω.

Έχετε δυνατό ένστικτο; Νομίζω, ναι.

Σας έχει προδώσει ποτέ το ένστικτό σας; Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή.

Απαντήστε μου περιληπτικά. Πολλές φορές το ένστικτο είναι βαθιά επιθυμία που εσύ το μεταφράζεις ως ένστικτο. Εκεί μπερδευόμαστε λιγάκι. Οπότε δεν ξέρω πώς να σας απαντήσω.

Οι πιο μεγάλες επιτυχίες σας ποιες είναι; Έχουν και αυτές να κάνουν με προσωπικά μου θέματα.

Άλλαξε η Ελευθερία με τα χρόνια; Βεβαίως. Ειδικά όταν κάνεις παιδιά, όλος ο κόσμος σου είναι διαφορετικός.

Σας μαλάκωσαν ως άνθρωπο τα παιδιά σας; Δεν ήμουν ποτέ σκληρή. Όταν αισθανόμουν ότι τα πράγματα ήταν βαριά, έκανα πίσω. Είχα αίσθημα αυτοπροστασίας. Μετά βέβαια χρειάστηκε να βγάλω και σπαθιά. Και αυτά βγήκαν όποτε χρειάστηκε.

Έχετε δηλώσει ότι πάντα σας απασχολούν οι καλλιτέχνες για το έργο τους και όχι για τον χαρακτήρα και τις απόψεις τους. Ισχύει.

Ένας καλός τραγουδιστής αν είναι πολύ κακό παιδί ή ακραίος δεν χάνει στα μάτια σας καλλιτεχνικούς πόντους; Το έργο του είναι αυτό που μένει. Θα περάσουν τα χρόνια και δεν θα σταθεί κανείς στην κακή του συμπεριφορά. Όλοι θα σταθούν στο πόσο καλός τραγουδιστής ήταν. Το ίδιο ισχύει για όλους. Για πολιτικούς, για ποιητές για επιστήμονες. Για τους πάντες. 

Αν είχατε μόνο ένα κέρμα στο τζούκμποξ τι τραγούδι θα επιλέγατε; Κάτι λαϊκό.

Νομίζω ότι το σπουδαιότερό σας κατόρθωμα είναι ότι ενσωματώσατε το ρεμπέτικο τραγούδι και τους μεγάλους ποιητές στη νεολαία. Συμφωνείτε; Είναι πολύ ωραίο που ακούω να το λέτε. Θεωρώ ότι και οι ρεμπέτες είναι λαϊκοί ποιητές. Και μάλιστα πολύ σπουδαίοι. Με απλότητα και με ευθύτητα ακουμπούν την καρδιά και τα αισθήματά σου.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ρίσκο που έχετε κάνει ως άνθρωπος; Το να κάνω παιδιά. Επαγγελματικά θέλω να σας πω ότι ρισκάρουμε δύο φορές τον χρόνο. Ρισκάρεις όταν κάνεις ένα cd ή ένα νέο τραγούδι, ρισκάρεις όταν κάνεις ένα live. Ρισκάρεις πάντα. Δεν είναι τίποτα δεδομένο.

Εμπιστεύεστε εύκολα τους ανθρώπους; Έτσι θέλω.

Αλλά; Αλλά κάποιες φορές διαψεύδεσαι. Δεν είναι ωραίο, αλλά συμβαίνουν κι αυτά.

Κοιμάστε εύκολα τα βράδια; Τώρα τελευταία. 

Πρέπει κάτι να έχει αλλάξει στη ζωή σας τώρα τελευταία! Ίσως είναι λιγότερες οι αγωνίες μου. Παλαιότερα είχα μεγάλη αγωνία για τα πιο μικρά και ασήμαντα πράγματα. Τώρα αυτό δεν το έχω. 

Τις σκέψεις σας τις φωνάζετε ή τις ψιθυρίζετε; Εκεί που πρέπει τις φωνάζω.

Είστε ανοιχτό βιβλίο; Ή υπάρχουν καλά κρυμμένα μυστικά τα οποία τα κρατάτε για εσάς; Δεν κρατάω μυστικά. Από την άλλη, δεν ξέρω αν είμαι ανοιχτό βιβλίο. Ίσως με τους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους.

Έχετε υπάρξει τυχερή στη ζωή σας; Πολύ! Με τους ανθρώπους που συνάντησα, με τους μουσικούς δρόμους που ακολούθησα, με τους ανθρώπους που μίλησα και έκανα παρέα. Με τους ποιητές. Ναι. Ήμουν πολύ τυχερή.

Είστε σύγχρονη γυναίκα. Είστε εξίσου σύγχρονη μαμά; Ή μήπως το «ζακέτα να βάλεις» είναι κάτι που σας στοιχειώνει; Τα παιδιά μου λείπουν και τα δύο. Η κόρη μου ζει και δουλεύει στην Αγγλία και ο γιος μου σπουδάζει. Εγώ έζησα για λίγο στη Νέα Υόρκη.

Θα μπορούσατε να μείνετε στη Νέα Υόρκη; Νομίζω ότι δεν θα ήταν η Αμερική στις επιλογές μου.

Πού θα μπορούσατε να μείνετε; Στην Ευρώπη, ίσως. Ίσως και στην Κωνσταντινούπολη. Μεγάλα λόγια βέβαια λέμε τώρα. Το να ζήσεις σε μια ξένη χώρα χρειάζεται δουλειά. Δεν σκέφτομαι να μετοικήσω.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται τόση δουλειά, όσο να είσαι πρόθυμος να μηδενίσεις τη ζωή σου και να ξαναρχίσεις από την αρχή. Εσείς έχετε μηδενίσει τη ζωή σας πολλές φορές; Νομίζω αρκετές. Κυρίως σε προσωπικό επίπεδο.

Επειδή αλλάζατε ως άνθρωπος ή επειδή σας γοήτευαν άλλα πράγματα; Επειδή αλλάζουμε ως άνθρωποι.

Βρίσκετε μεγάλες διαφορές στην Ελευθερία του σήμερα από την Ελευθερία των δεκαοκτώ σας χρόνων; Βρίσκω, ναι. Η Ελευθερία των δεκαοκτώ ήταν ένα σύννεφο. Ήταν ανέμελη. Τότε υπήρχε η «Κομπανία» και είχαμε τον Σαββόπουλο ως παραγωγό. Τις αποφάσεις δεν τις έπαιρνα μόνη μου. Τότε ήταν όλα πολύ ξέγνοιαστα. Τα πράγματα άρχισαν να μην είναι τόσο ξέγνοιαστα από τη στιγμή που διαλύθηκε η «Κομπανία». Από το 1985 και μετά.

Σήμερα πότε νιώθετε τελείως ξέγνοιαστη; Έχω αρκετό καιρό να αισθανθώ έτσι.

Έχετε φοβηθεί ποτέ την αγάπη; Η αγάπη δεν είναι για να τη φοβάσαι. Στην τρέλα πρέπει να φοβάσαι.

Τρελοί γινόμαστε στον έρωτα; Και όχι μόνο. Ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα τόσο δυνατό, έξω από το σχήμα σου και την ιδιοσυγκρασία σου. Στον έρωτα γίνεσαι ένας άλλος άνθρωπος.

Είναι άγγελος ή διάβολος ο έρωτας; Είναι και τα δύο. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο σε αυτή την απάντηση.

Στη δική σας ζωή; Αν σας πω «έρωτας» θα γελάσετε ή θα κατσουφιάσετε; Είμαι υπέρ αυτής της εξωφρενικής κατάστασης.

Τι λάθη χαρακτήρα δικά σας δεν θα θέλατε με τίποτα να πάρουν τα παιδιά σας; Την ανασφάλειά μου.

Ελάτε τώρα! Αποκλείεται να είστε ανασφαλής! Οι περισσότεροι καλλιτέχνες είμαστε βαθιά ανασφαλείς.

Οι περισσότεροι καλλιτέχνες του δικού σας βεληνεκούς όταν ερωτώνται για τους «στόχους της ζωής τους από εδώ και πέρα» απαντούν με κλισέ «ονειρεύομαι ένα ησυχαστήριο». Εσείς; Όχι. Δεν είναι ο στόχος μου ένα ησυχαστήριο. Εγώ μπορώ και ησυχάζω και μέσα στο σπίτι μου. Στόχος μου είναι ένας καλός περίγυρος. Μουσικά. Ωραία τραγούδια και περιοδείες. 

Σας φοβίζει το ότι περνούν τα χρόνια; Φυσικά και με φοβίζει. Ένας από τους μεγαλύτερούς μου φόβους είναι ότι μεγαλώνουμε και πλησιάζουμε πιο πολύ σε αυτό που λέμε θάνατο. Οι φόβοι αυτοί έχουν αρχίσει και είναι ορατοί. 

Πότε είπατε για τελευταία φορά «μακάρι να μπορούσα να σταματούσα τον χρόνο εδώ»; Το «ας μην ξημέρωνε ποτέ» το έχω πει πολλές φορές – και στην επαγγελματική και στην προσωπική μου ζωή. Είμαι ένας τυχερός άνθρωπος. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν γκρινιάζει. Όταν έρθει το δύσκολο το παλεύω χωρίς γκρίνια. Στις καλές στιγμές, έχω αισθανθεί το απόλυτο. Την απόλυτη στιγμή ευτυχίας.

Τι ακριβώς σκεφτόσασταν πριν απαντήσετε την προηγούμενη ερώτηση; Έναν περίπατο. 

Στο βουνό ή στη θάλασσα; Μέσα στην πόλη.

Πώς θέλετε να κλείσουμε για το τέλος; Όπως εσείς θέλετε.

Σας πληγώνει η λέξη «τέλος»; Νομίζω ότι πληγώνει τους πάντες. Ειδικά μετά το τέλος των συναυλιών, όταν γυρίζω στο σπίτι μου έχω μία μικρή θλίψη. 

Τι έχετε ετοιμάσει στις συναυλίες σας στην Κύπρο που θα γίνουν σε λίγες μέρες; Αγαπώ πολύ την Κύπρο! Αγαπώ πολύ τη γλώσσα. Γιατί έχει ντοπιολαλιά. Πιτσιρίκα, στην Ικαρία, στα χωριά, άκουγα τη γλώσσα των Ικαριωτών και δεν καταλάβαινα τι έλεγαν. Μου μοιάζει η ντοπιολαλιά τους με τα κυπριακά. Τώρα η ντοπιολαλιά από την Ικαρία λείπει. Στενοχωριέμαι που δεν μιλιέται η γλώσσα πια. Στην Κύπρο θα κάνω τρεις παραστάσεις. Μία στη Λεμεσό και δύο στη Λευκωσία. Θα παίξουμε το πρόγραμμα του «Gazarte». Το οποίο έχει αγαπήσει πολύ το ελλαδικό κοινό. Είναι όλες sold out στην Ελλάδα! Φτιάχτηκε πάντως με πολλή αγάπη! Με μεράκι. 

Να σας κάνω μία τελευταία ερώτηση; Κάνετε περισσότερο παρέα με γυναίκες ή με άνδρες; Και με τα δύο φύλα.

Σας είχα για αγοροκόριτσο. Στα νιάτα μου ήμουν πολύ. Ίσως και να είμαι ακόμα. Αυτό δεν φεύγει.

Έχετε κατοικίδια στο σπίτι; Έχω.

Γάτα; Ναι. Πού το καταλάβατε; Έχω ένα γάτο. Τον λένε Τσίλι.

*Info: Η Ελευθερία Αρβανιτάκη θα βρίσκεται στην Κύπρο για συναυλίες, στις 29/3 στο Θέατρο «Ριάλτο» της Λεμεσού (20:30) και στις 30/3 και 31/3 στη Μουσική Σκηνή «Red», στη Λευκωσία (22:00). Προπώληση: www.tickethour.com.cy & ACS Courier (77777040)

panosgiannakopoulos@gmail.com