Να ξεκινά η σχολική χρονιά με απεργίες. Να υπάρχουν σχολεία υποστελεχωμένα. Να μένουν παιδιά της ειδικής εκπαίδευσης αδρανοποιημένα σπίτι, επειδή το υπουργείο Παιδείας αδυνατεί να τους παράσχει συνοδό. Να αποκόπτονται ώρες από το πρόγραμμα αλφαβητισμού και να γκετοποιούνται τα αλλόγλωσσα παιδιά. Να αποβάλλονται μαθητές για 50 τρίχες στο πιγούνι. Να βρίσκεται σε έξαρση ο σχολικός εκφοβισμός, επειδή συνεχίζει να αναλογεί ένας εκπαιδευτικός ψυχολόγος για κάθε 100 παιδιά. Να συνεχίζονται τα ανεπιτυχή πειράματα στο όνομα της μεταρρύθμισης…
…Και ο πρόεδρος της επιτροπής Παιδείας της Βουλής να καταθέτει τροποποιητική πρόταση νόμου για περιορισμό στις ώρες που θα μπορούν οι σχολές χορού να προσφέρουν μαθήματα σε ανήλικους! Να μην επιτρέπεται -λέει- η λειτουργία σχολής χορού αν σ’ αυτήν προσφέρονται μαθήματα σε ανήλικους μετά τις οκτώ το βράδυ. «Τα μαθήματα χορού σε ανήλικα πρόσωπα μετά τις οκτώ το βράδυ, πρέπει να καταργηθούν για την ασφάλεια των παιδιών, αλλά και για να διαμορφωθεί ένα πιο σωστό πρόγραμμα για τα παιδιά», δήλωσε με πάσα σοβαρότητα ο πρόεδρος της επιτροπής, βουλευτής του ΔΗΣΥ, Κυριάκος Χατζηγιάννης. Φεύγουν -λέει- από το σχολείο, τρέχουν στα φροντιστήρια και μπαίνουν αργά το βράδυ στο σπίτι. Κι αυτό «πρέπει να αλλάξει», γιατί «τα παιδιά πρέπει να περνάνε και χρόνο με την οικογένειά τους». Κι αυτό θα αλλάξει μόνο αν τροποποιήσουμε το ωράριο λειτουργίας των σχολών χορού; Δηλαδή, αν ένα παιδί παρακολουθεί μαθήματα καράτε, τζούντο, ρυθμικής γυμναστικής, κιθάρας, πιάνου ή ζωγραφικής επιτρέπεται να μπαίνει αργά το βράδυ στο σπίτι του ή θα μπει «κέρφιου» για όλες τις εξωσχολικές δραστηριότητες;
Άραγε ο κ. Χατζηγιάννης έχει υπόψη του τη νέα πολιτική του υπ. Παιδείας που υποχρεώνει τους δασκάλους να βάζουν βαθμούς από την πρώτη Δημοτικού; Μια πολιτική που είχε κριθεί ως αντιπαιδαγωγική και είχε καταργηθεί για χρόνια. Αλλά, από φέτος επανέρχεται για να αυξήσει την πίεση και το άγχος των παιδιών, από την ευαίσθητη ηλικία των 6 χρόνων. Πράγμα που σημαίνει ότι εκεί που το 6χρονο επέλεγε να παρακολουθήσει, μετά το σχολείο, κάποια μαθήματα ενδιαφέροντος -όπως μουσική, χορό, ζωγραφική, ποδόσφαιρο- πλέον, θα τρέχει και σε φροντιστήρια Ελληνικών και Μαθηματικών, γιατί θα αξιολογείται με βαθμολογία. Και εννοείται ότι θα μπαίνει αργά στο σπίτι κύριε Χατζηγιάννη. Γι’ αυτό δεν έχετε κάτι να προτείνετε;
«Αν το σύστημα παιδείας μας ήταν υγιές δεν θα χρειαζόντουσαν περαιτέρω ώρες απασχόλησης σε φροντιστήρια ενίσχυσης μαθημάτων, αφού ήδη έχουν ξοδέψει γι’ αυτά, έξι ώρες ημερησίως στο σχολείο. Άρα πιστεύουμε ότι το πρόβλημα ξεκινά από εκεί», σημείωνε σε ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος Χορού Κύπρου διαμαρτυρόμενος -και με το δίκαιό του- για τον περιορισμό που επιδιώκει να θέσει στο ωράριο λειτουργίας των σχολών χορού η πρόταση. Κι αν ο γιος μου ή η κόρη μου, δηλαδή, αγαπούν τον χορό και θέλουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη συγκεκριμένη τέχνη, κάνοντας μαθήματα μέχρι και μετά τις οκτώ το βράδυ, από πού κι ώς πού να τους στερεί αυτό το δικαίωμα ο όποιος βουλευτής επικαλούμενος δήθεν θέμα ασφάλειας; Σάμπως του ζητήσαμε να μας κάνει τα δρομολόγια; Ή είδε ανήλικα να επιστρέφουν βραδινές ώρες, στο σπίτι, ολομόναχα;
Είναι αυτό που λέμε «δουλειά δεν είχε ο διάολος, έπνιγε τα παιδιά του». Απ’ την άλλη, δουλειά υπάρχει και μάλιστα μπόλικη μέχρι να δούμε άσπρη μέρα στον τομέα της εκπαίδευσης. Φτάνει να ιεραρχήσουν τις προτεραιότητες της ατζέντας τους οι βουλευτές και να ασχοληθούν με τα πραγματικά προβλήματα. Οπότε, στην προκειμένη, το «ό,τι χορεύκω, παίζε μου» είναι αντιπροσωπευτικότερο!
