Αόρατοι άνθρωποι. Αυτή ήταν η επικρατούσα εντύπωση για τα άτομα τρίτης ηλικίας και για τους υπερήλικες. Οι ηλικιωμένοι που αφήνονται ξεχασμένοι μέσα στο γερασμένο τους σπίτι. Που εγκαθίστανται σε κάποιον οίκο ευγηρίας. Εκείνοι οι οποίοι δέχονται ολοένα και λιγότερες επισκέψεις. Που το τηλέφωνο τους δεν χτυπάει σχεδόν ποτέ. Άνθρωποι που έμειναν σε αναμονή. Σε μια πολυθρόνα που έχει βουλιάξει. Που τακτικά τυγχάνουν εκμετάλλευσης ή ακόμη και κακοποίησης από τους φροντιστές, τους συγγενείς, τα παιδιά τους.
Επανειλημμένως τα άτομα τρίτης ηλικίας και οι υπερήλικες έχει καταγγελθεί ότι αντιμετωπίζονται ως κατώτεροι, μη παραγωγικοί πολίτες. Ότι η παραμέληση, ακόμη και σε κακοποιητικό βαθμό, είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Ωστόσο, σε πρόσφατο δημοσίευμα του «Φ» αναδεικνύεται ότι οι γηραιότεροι αντιμετωπίζουν σε κάθε έκβαση της καθημερινότητας τους ηλικιακό ρατσισμό. Ακόμη και σε ζητήματα που είναι ζωτικής σημασίας, όπως η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.
Είναι συνταρακτικά τα όσα αναφέρθηκαν από την Ομοσπονδία Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου. Πόσο απάνθρωπο και σκληρό να μην περιθάλπεις έναν ασθενή, επειδή είναι ηλικιωμένος. Πώς είναι δυνατόν ιδιωτικό νοσοκομείο να αρνείται νοσηλεία σε ηλικιωμένη ασθενή, με την πρόφαση ότι δεν υπήρχαν διαθέσιμες κλίνες (κάτι το οποίο διέψευσαν τα στοιχεία του ΟΚΥπΥ); Πώς είναι δυνατόν να αφήνεται μια γιαγιά δύο ολόκληρες ημέρες σε ΤΑΕΠ, επειδή οι γιατροί δύο κλινικών που θα μπορούσαν να τη δεχθούν, δεν συμφωνούσαν για το ποια ειδικότητα θα αναλάμβανε την περίθαλψή της; Πώς είναι δυνατόν να λαμβάνει εξιτήριο ηλικιωμένος με καθετήρα;
Βεβαίως, οι μισάνθρωπες αυτές συμπεριφορές δεν εξαντλούνται στον τομέα της υγείας. Από την πλευρά του, το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας αναφέρθηκε σε διακρίσεις προς τους γηραιότερους σε διαφορές υπηρεσίες. Σε τράπεζες, σε γραφεία εξυπηρέτησης εταιρειών τηλεπικοινωνιών, στα ταμεία εξόφλησης λογαριασμών, στα λεωφορεία, στα φώτα τροχαίας κυκλοφορίας. Όπως σημειώθηκε, αν κάποιος ηλικιωμένος καθυστερήσει να εκκινήσει στο πράσινο, είναι πολύ πιθανό οι υπόλοιποι οδηγοί να τον προσβάλουν για την ηλικία τους και να τον προτρέψουν να μείνει σπίτι του.
Κορωνίδα σκληρότητας θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα περιστατικό που καταγγέλθηκε από το Παρατηρητήριο. Οδηγός λεωφορείου άφησε μια γιαγιά στο δρόμο επειδή καθυστερούσε να ανεβεί τα σκαλιά για να μπει στο λεωφορείο… Με τι καρδιά την άφησε στο δρόμο; Κατά τα άλλα στην Κύπρο έχουμε μεγαλώσει σε χωριά γεμάτα ηλικιωμένους συγγενείς και μη, με οικογενειακά τραπέζια, με τις γιαγιάδες και τους παππούδες.
