Μόλις ξέσπασε (αλλά και πριν ακόμα δημοσιοποιηθεί) το σκάνδαλο της Μονής Αβακούμ, η επιθυμία όλων των εμπλεκομένων ήταν να λήξει το συντομότερο δυνατό, με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο καθένας, για δικούς του λόγους, ήθελε να κλείσει το θέμα. Οι μοναχοί ήταν έτοιμοι να απολογηθούν και να εξαφανιστούν από προσώπου γης, παρά να ξεμπροστιαστούν και να αντιμετωπίσουν ίσως, εκτός από την χλεύη του κόσμου, πειθαρχικές ποινές. Ο μητροπολίτης Ησαΐας είχε κάθε λόγο να κλείσει πάραυτα το θέμα που ο ίδιος άνοιξε, μην τον πάρει κι αυτόν η μπάλα. Και ο αρχιεπίσκοπος θα προτιμούσε να μην υπήρχε το θέμα στην εκκλησιαστική ατζέντα. Εξ ου και δήλωσε πως επιθυμία του ήταν να λήξει πριν τις άγιες μέρες του Πάσχα, ώστε να μην σκανδαλίζεται το κοινό.

Το κοινό όμως δεν σκανδαλίζεται, παρά μόνο κάνει χάζι. Και το «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», στις μέρες μας δεν ισχύει, ούτε για λαϊκούς, ούτε για κληρικούς, ούτε για κανένα. Έτσι, αντί να κλείσει το θέμα με συνοπτικές διαδικασίες ώστε να μην βγουν στην φόρα πράγματα και καταστάσεις που θα εξέθεταν πολλούς, φθάσαμε να μην θέλει κανείς ούτε να κλείσει αλλά ούτε να ανοίξει στην ουσία. Ακόμα και όσα είδαμε, τα οποία ήταν πέρα για πέρα αληθινά, έχουν ξεθωριάζει: Η παρουσία ενός πρώην αρχηγού αστυνομίας και ενός κομματάρχη στο μέτρημα των χρημάτων, το τεράστιο ποσό που βρέθηκε στο μοναστήρι, το μαστίγωμα μιας γυναίκας από μοναχό, τα δήθεν θαύματα, οι διάλογοι των μοναχών, οι πωλήσεις πνευματικών και υλικών αγαθών, η εγκατάσταση καμερών που κατέγραφαν ήχο και εικόνα στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του μοναστηριού, η έφοδος από μασκοφόρους…

Στο τέλος, ίσως μείνει η παράνομη εισαγωγή ελαφιών και η ανέγερση υποστατικών χωρίς τις απαραίτητες άδειες. Σε όλα τα υπόλοιπα ρίχνονται σκιές. Οι εμπλεκόμενοι είχαν όλο τον χρόνο στη διάθεση τους να ξεπεράσουν το πρώτο σοκ και να ανασκουμπωθούν φτιάχνοντας εκδοχές για όλα τα ενδεχόμενα ή ενθυμούμενοι πως ακριβώς προέκυψαν στο χρηματοκιβώτιο οκτακόσιες χιλιάδες. Εξάλλου, διαφάνηκε πως είναι πολύ καλοί γνώστες της ανθρώπινης ψυχολογίας: όπως εύκολα οι άνθρωποι πιστεύουν πως με ένα μαντζούνι και μια εισφορά μένεις έγκυος, το ίδιο εύκολα μπορούν να πειστούν και για οτιδήποτε άλλο. Για την προσέλευση των οκτακόσιων τόσων χιλιάδων, ας πούμε, ή για το ρόλο των θρονικών επιτρόπων ή για την εγκατάσταση των καμερών οι οποίες από ένα τεχνικό λάθος (που μπορεί να ήταν θέλημα και Θεού) κατέγραφαν τα πάντα.

Προς το παρόν, άκρα του τάφου σιωπή κι ότι φουσκώνει ξεφουσκώνει.