Άλλος ένας που πιστεύει ότι ο τόπος του χρωστάει. Ο διευθυντής του σφαγείου Cypra, βγήκε από την καραντίνα και παρέστη στη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Γεωργίας. Και φυσικά δεν παραδέχτηκε τίποτα από όσα του καταλογίζονται. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά μας είπε κιόλας πως όλοι ξέρουν τι έχει κάνει για την κτηνοτροφία και τη χοιροτροφία από το 1995. «Δεν καταδικάστηκα, δεν παρανόμησα. Για να στηρίξω την κτηνοτροφία, για να στηρίξω τον τόπο και την οικονομία έκανα ό,τι θεωρούσα πως είναι το σωστό». Για την πατρίδα λοιπόν, για την κτηνοτροφία και την οικονομία.
Κάτι σας θυμίζει αυτό; Ίσως την πρόσφατη ανακοίνωση της παραίτησης του Δημήτρη Συλλούρη από την προεδρία της Βουλής, όταν τον είδαμε να κλείνει το μάτι στους υποψήφιους πελάτες προσφέροντας τους full support. «Διατηρώ ακέραιη την πεποίθηση ότι με κανένα τρόπο δεν έχω παραβιάσει το νόμο… Οι αποφάσεις μου βασίστηκαν στην ακράδαντη πίστη ότι δεν έχω διαπράξει οτιδήποτε νομικά μεμπτό. Με την παραίτησή μου αφαιρείται από κάποιους το πρόσχημα ότι η παρουσία μου στο αξίωμα του προέδρου της Βουλής παρεμποδίζει με οποιοδήποτε τρόπο την ομαλή λειτουργία της Βουλής, κάτι το οποίο ουδέποτε θα διανοούμουν να πράξω».
Ή μήπως είναι τον κάποτε Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας που μας θυμίζει; Που όταν του είπανε για τις μίζες απάντησε για τη συμμετοχή του στον αγώνα της ΕΟΚΑ. Ή, ίσως είναι τον πρώην Δήμαρχο της Πάφου που μας θυμίζει που επίσης στις κατηγορίες για μίζες η πρώτη του αντίδραση ήταν οι αγώνες τόσο του ίδιου όσο και του πατέρα του για την πατρίδα. Είχε εξηγήσει, μάλιστα, πως μεγάλωσε σε μια πόλη και σε μια οικογένεια που γνώρισε και βίωσε πολύ καλά τις έννοιες και το βάθος των λέξεων δημοκρατία και δικαιοσύνη, «έννοιες και λέξεις που έμαθε να σέβεται και να υπηρετεί», όπως είχε πει πριν η υπόθεση του καταλήξει στα δικαστήρια.
Η ΕΟΚΑ κι οι αγώνες ξεμακραίνουνε αλλά πάντα θα υπάρχει ένας ιερός σκοπός τον οποίο μπορούμε να επικαλούμαστε. Ακόμα κι η κτηνοτροφία κι η κρεατοφαγία. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν έκλεινε το σφαγείο. Ακόμα και ο Πρόεδρος τρόμαξε στην προοπτική αυτή και έσπευσε να μεσολαβήσει για να αποτρέψει τέτοιο κακό. Για να λειτουργεί όμως ένα σφαγείο χρειάζονται εργάτες. Ποιος θα πήγαινε να δουλέψει εκεί αν δεν ήταν οι αλλοδαποί; Στους οποίους, πάνω στη φούρια της δουλειάς, δεν καταβλήθηκαν κοινωνικές ασφαλίσεις. Η κτηνοτροφία όμως σώθηκε. Με τη βοήθεια της Παναγιάς, φυσικά.
