Για να είμαι ειλικρινής δεν με αφορά αν κάποιοι, είτε επειδή το φυσούν (το χρήμα) είτε για σκοπούς επίδειξης, είτε για άλλους λόγους, επιθυμούν να πληρώσουν το εξώδικο 500 ή 700 για να πάνε λέει να ακούσουν τον Αντώνη Ρέμο, λες και είναι ο Μιχάλης Τερλικκάς. Και μεταξύ μας, προσωπικά εμένα μου ακούγεται σαν εξώδικο ανάλογα με το τροχαίο στο οποίο θα υποπέσεις.
Μα, με 700 ευρώ πετάγεσαι μέχρι τη Σολιά, ακούς το κήρυγμα του Μητροπολίτη Μόρφου δωρεάν και πληρώνεις μετά 50 ευρώ στον ψυχολόγο για να συνέλθεις και 150 ευρώ βενζίνη και σου μένουν και 500 ευρώ για το ρεύμα. Τι δεν καταλαβαίνεις; Άσε που αν πας στον Μόρφου μπορεί να συναντήσεις και την σύζυγο του υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη. Και σε πείσμα κάποιων, αυτή την Κυριακή δεν θα γράψω για την αντιγραφή της εξαγγελίας του Ιωάννη Κασουλίδη. Μια του λογοκλέφτη, δύο του λογοκλέφτη, φτάνει για σήμερα. Διότι, ακόμη λίγο κάποιοι θα αποκαλέσουν τον υποψήφιο-φωτοτυπία, μέχρι και κατσικοκλέφτη.
Τι είμαστε, όμως εδώ στην Κύπρο! Εξακολουθούμε να έχουμε την ψευδαίσθηση πως είμαστε το ΔΗΚΟ (το κέντρο) του σύμπαντος και ότι όλοι μας ζηλεύουν και θέλουν να μας βλάψουν επιβουλευόμενοι την καλοπέραση μας και τον ανύπαρκτο (σύγχρονο) πολιτισμό μας.
Όμως, ας μην κακολογούμε τους εαυτούς μας, αφού και μόνο το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκε εδώ σε αυτό το μικρό νησί η «συνάντηση κορυφής», μας τοποθετεί στον παγκόσμιο χάρτη. Ποια συνάντηση κορυφής; Μα καλά, που ζείτε; Δεν είδατε την ανάρτηση του Μαυρίκιου Μαυρικίου; Ούτε κι εγώ αλλά μου την κοινοποίησαν. Για να είμαι ειλικρινής, δεν παρακολουθώ κινούμενα σχέδια αλλά έκανα εξαίρεση και ανέγνωσα την ανάρτηση του. Στην αρχή νόμισα συναντήθηκαν οι πρόεδροι των ΗΠΑ και της Ρωσίας και σκέφτηκα «επιτέλους να επικρατήσει ειρήνη, να σταματήσει η αιματοχυσία, να ξαναπάει στον πρατήριο καυσίμων ο Αβέρωφ, να μπορέσει να ταξιδέψει ξανά στην Κύπρο ο Νίκος Χριστοδουλίδης (αν δεν προλαβαίνει υπάρχει η περιγραφή του Κασουλίδη από το 2008 και η μόνη αλλαγή που επήλθε είναι η λειτουργία του τελεφερίκ) και να ομαλοποιηθεί η ζωή σε όλο τον κόσμο.
Στο υπό αναφορά δημοσίευμα αναφέρεται, πως «ο γνωστός Κύπριος παραγωγός (χωρίς να διευκρινίζεται αν παράγει αγγουράκια ή ζαρζαβατικά) Μαυρίκιος Μαυρικίου, ανήρτησε στο προσωπικό του προφίλ στο instagram το ακόλουθο κείμενο»:
«Συνάντηση κορυφής! Απόψε ο νονός μου, Πρόεδρος της Κύπρου μας, γνωρίζει την Ιλάειρα. Δώσαμε το πρώτο προσκλητήριο! Επόμενη συνάντηση ο γάμος μας τον Αύγουστο!».
Ώστε αυτή ήταν η συνάντηση κορυφής! Και ο Νίκος Αναστασιάδης είναι νονός σου!
Εντάξει, θα απογοητεύσω όσους ανέμεναν πως θα έγραφα τη γνωστή ρήση, «πελλός παπάς σε βάφτισεν, τζιαι το μωρόν που κράταν», ή «πέ μου ποιος σε βάφτισεν να σου πως ποιος είσαι», αλλά έλεος σε αυτόν τον τόπο. Άκου συνάντηση κορυφής! Υπεροψίαν και μέθην είχε ο Μαυρίκιος, όπως θα έλεγε και ο Μαυρογιάννης (Καβάφης). Η στήλη εύχεται καλούς απογόνους.
ΒΑΣ ΒΑΣ
Κι εμείς καλώς σας ήβραμεν
Η στήλη υποβάλλει το ακόλουθο ερώτημα κρίσεως και όποιος απαντήσει σωστά θα πάρει δύο εισιτήρια, πρώτο τραπέζι πίστα, για τη συναυλία Ρέμου.
«Πώς καλείται αυτός που είναι δεξιός, είναι οπαδός του Απόλλωνα και της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, δείχνει δεξιά και στρίβει αριστερά και είναι θαυμαστής του Καβάφη»;
Τι φυσανέμης καλέ; Μαυρογιάννης λέγεται!
Εν πάση περιπτώσει, ας αφήσουμε τον κ. Μαρογιάννη να κάνει την προεκλογική του και ελπίζω την νύχτα του πρώτου γύρου να μην κλαίει στον ώμο ή στην αγκαλιά του Νεοκλή Συλικιώτη, όπως έκλαιγε μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά στον ώμο ή στην αγκαλιά του Οζντίλ Ναμί, κάτι για το οποίο δεν παίρνω όρκο διότι κι εγώ το διάβασα. Που βρήκε κι αυτός να κλάψει! Μεταξύ μας, μου θυμίζει το λαϊκό (;) άσμα (;) «Έχω κλάψει». Πάντως, ο πρώτος στίχος λέει: «Τα σφάλματα γίναν πολλά» και στη συνέχεια: «Έχω κλάψει για πολλές γυναίκες, έχω κλάψει». Αυτό ακούγεται πιο λογικό παρά να κλάψεις στην αγκαλιά του Ναμί με το νάμι. Στους υπόλοιπους στίχους του τραγουδιού δεν βγάζω άκρη όπως φαντάζομαι δεν έβγαλε ούτε ο κ. Μαυρογιάννης με τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Το σίγουρο είναι πως για την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής το τραγούδι δεν λέει τίποτε. Ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ ξεκαθάρισε πάντως, πως ο Μαυρογιάννης είναι οπαδός της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) και απορώ, πως περιμένει να τον ψηφίσουν οι οπαδοί της Ομόνοιας; Κάτσε να πείσεις τους οργανωμένους, πως η ΔΔΟ είναι αδελφό σωματείο!
Για να σοβαρευτούμε λίγο, κάποτε κακίζω τον εαυτό μου για το γεγονός ότι ενώ συμβαίνουν καταλυτικές αλλαγές στον κόσμο, εμείς (κι εγώ μαζί) ασχολούμαστε με λεπτομέρειες. Και δεν μιλώ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, το ενδεχόμενο να ενσκήψει πίνα η οποία θα προκαλέσει περισσότερους θανάτους και από αυτόν τον ίδιο τον πόλεμο ή τους πολέμους που θα ξεσπάσουν.
Αναφέρομαι στο εισιτήριο της συναυλίας του Αντώνη Ρέμου και, μεταξύ μας, (και πάλιν) όταν διάβασα για 700 ευρώ (και λαμβανομένου υπόψιν πως είμαι αργόστροφος) νόμιζα πως κάποιοι διαμαρτύρονταν για ένοπλη ληστεία. Όμως βρήκαμε θέμα να εκτονωθούμε. Πάντως, για να μην νοιώθουμε άβολα, ως λαός, για το γεγονός ότι ασχολούμαστε με τα επουσιώδη και αφήνουμε τα ουσιώδη πίσω, σας παραπέμπω σε δημοσίευμα του Reuters σχετικά με την ενδυμασία, παρακαλώ, της βασίλισσας της Αγγλίας η οποία «έχει καθιερώσει πάνω από επτά δεκαετίες ένα χαρακτηριστικό «διπλωματικό» τρόπο ντυσίματος με έντονα χρώματα, ασορτί καπέλα, γάντια, ομπρέλες και ανεκτίμητης αξίας κοσμήματα».
Ως προς τα χρώματα των ρούχων, στην αρχή νόμιζα πως αναφερόταν σε κλόουν αλλά ύστερα συνειδητοποίησα ότι αναφερόταν στη μονάρχη. «Από το κίτρινο και το φωτεινό πράσινο στους γάμους των εγγονών της, μέχρι το μοβ και το ροζ για τις ιπποδρομίες στο Άσκοτ. Σε επίσημες επισκέψεις έχει επιλέξει το κόκκινο, το έντονο μπλε και το πορτοκαλί. Είναι σημαντική η στιγμή που βγαίνει από το αυτοκίνητο. Όλοι θέλουν να δουν τη βασίλισσα και φυσικά τι φοράει».
Κι εμείς καλώς στα ήβραμεν!
Γι αυτό λέω, πως δεν είμαστε οι χειρότεροι.
ΒΑΣ ΒΑΣ
